Het Italiaanse Forgotten Tomb is al lang niet meer de pure ‘suicidal blackmetalband’ die het in de begindagen (ten tijde van Songs To Leave en Springtime Depression) was. De laatste jaren heeft deze band zich, net als de Zweedse genregenoten van Shining overigens, steeds verder buiten de gebaande paden begeven. De Italianen deden dat vooral door een flinke portie black ‘n’ roll toe te voegen aan hun muziek (meer groove bijvoorbeeld), maar ook door zich als muzikanten te ontwikkelen (het latere werk is veel melodieuzer en technisch sterker).
Hoewel Forgotten Tomb nogal eens wat misprijzend wordt weggezet als ‘black metal boyband’, bleek de muzikale evolutie die op platen als Negative Megalomania, Under Saturn Retrograde en – in iets mindere mate - …And Don’t Deliver Us From Evil – ook door veel liefhebbers gewaardeerd te worden. En terecht natuurlijk, want met name de eerste twee daarvan zijn ijzersterke albums waarin Forgotten Tomb laat horen het beperkte suicidal blackmetalgenre ruimschoots ontgroeid te zijn. Drie jaar na het ietwat minder ontvangen …And Don’t Deliver Us From Evil keert de band rondom Herr Morbid terug met zijn zevende full-length.
Met een titel als Hurt Yourself And The Ones You Love laat Forgotten Tomb horen weinig trek te hebben in het zoeken naar poëtische diepgang of diepzinnige metaforen. De boodschap is duidelijk. De muzikale omlijsting is echter wederom verder geëvolueerd naar een soort hybride tussen melodieuze black metal en zwartgallige rock. Soms weet Forgotten Tomb daarmee te imponeren. Zo overtuigt opener Soulless Upheaval door zijn fraaie melodielijnen, diep ronkende bas, effectieve versnellingen en bijzonder smaakvolle gitaarsolo. Ook nummers als King Of The Undesirables en Dread The Sundown laten horen waar de status van deze band op is gebaseerd.
Hurt Yourself And The Ones You Love valt echter ook tegen op bepaalde punten, waardoor de band het niveau van de vorige albums zeker niet evenaart. Zo is met name het tekstuele simplisme - zeker in combinatie met de hoogst verstaanbare teksten - een behoorlijke irritatiebron. Daardoor komen bijvoorbeeld het titelnummer, maar ook When Bad Dreams Come True nogal potsierlijk over. Het helpt niet dat het laatst genoemde nummer ook vanuit muzikaal oogpunt pas na vijf minuten goed los komt met een heerlijke versnelling en een riff die zelfs wat aan Onheil doet denken (hoewel ik betwijfel of de Italianen bekend zijn met de muziek van onze landgenoten). Het titelnummer kabbelt daarentegen maar wat door tot het einde.
Deze zevende langspeler is dus nogal wisselvallig uitgevallen. Vanuit muzikaal opzicht is het materiaal al minder interessant dan op de vorige albums (naast de twee eerder genoemde matige songs is ook afsluiter Swallow The Void nogal saai), maar vooral vanuit tekstueel oogpunt is het niveau bij vlagen al helemaal matig. Gelukkig staan er nog genoeg goede songs op om te voorkomen dat Hurt Yourself And The Ones You Love als flop de boeken in gaat, maar het is te hopen dat Forgotten Tomb niet op deze weg doorgaat in de toekomst.
Tracklist:
1. Soulless Upheaval
2. King Of The Undesirables
3. Bad Dreams Come True
4. Hurt Yourself And The Ones You Love
5. Mislead The Snakes
6. Dread The Sundown
7. Swallow The Void
