Helldorado
Enquête

Wie zie jij het liefst worden bevestigd voor Graspop 2026 als één van de hoofdacts?

A Perfect Circle
AC/DC
Alice Cooper
Architects
Bad Omens
Bring Me The Horizon
Electric Callboy
Foo Fighters
Ghost
Gojira
Limp Bizkit
Marilyn Manson
Megadeth
Pantera
Parkway Drive
Queens Of The Stone Age
Rammstein
Sabaton
Slayer
System Of A Down
The Offspring
Twisted Sister
Volbeat
Within Temptation
een andere topact, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    24 oktober:
  • Blackbriar en Forever Still
  • Cryptosis, Nephylim en Imprisoned in Flesh
  • Wormrot en Gummo
  • 25 oktober:
  • Alcest en Bruit ≤
  • Fajtfest Fryslân
  • Hemelbestormer en Ter Ziele
  • The Curse Made Flesh en Epistulum
  • 26 oktober:
  • Testament, Obituary, Destruction en Goatwhore
  • Vower en Giant Walker
  • 26 oktober:
  • Testament, Obituary, Destruction en Goatwhore
  • Vower en Giant Walker
  • 28 oktober:
  • Arch Enemy, Amorphis, Eluveitie en Gatecreeper
Geen concerten bekend voor 24-11-2025.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Bill Wyman (The Rolling Stones) - 89
  • Blake Ibanez (Power Trip) - 34
  • Hreinn Logi Gunnarsson (Nevolution) - 41
  • Kevin Ridley (Skyclad) - 68
  • Peter Dolving (The Haunted) - 56
  • Rowland S. Howard (The Birthday Party)† - 66

Vandaag overleden:
  • Maarten "Ploegbaas" Luysterburg (Brutus) - 2006
  • Steve Riley (L.A. Guns) - 2023
Review

Forgotten Tomb - Nightfloating
Jaar van release: 2024
Label: Agonia Records

 -

Het is vier jaar stil geweest rond de Italiaanse black/doommetalformatie Forgotten Tomb. Het gezelschap van frontman, gitarist en belangrijkste componist Ferdinando "Herr Morbid" Marchisio viert dit jaar zijn vijfentwintigjarig bestaan. In die kwart eeuw is de muziek van de heren opgeschoven van suicidal black metal naar een rockend en prettig naargeestig amalgaam van black metal, sludge en doom, veelal gebracht met een arrogante houding die de recalcitrantie van punk en black-'n-roll ademt. In die specifieke stijl lijkt de band zijn draai te hebben gevonden, wat resulteert in een reeks albums van consistente kwaliteit. Vooral We Owe You Nothing (2017) blijkt een bijzonder overtuigend werkstuk: de schijf komt heerlijk ronkend, zwaar en naargeestig uit de speakers druipen.

Met Nightfloating is Forgotten Tomb toe aan zijn negende langspeler – de compilatie Vol. 5: 1999-2009 (2010) niet meegerekend. Hoewel de Italianen sinds 2019 een nieuwe leadgitarist hebben gevonden in de persoon van J (Joschu Kaser), die overigens in meer dan een dozijn bands actief is, is er in muzikaal opzicht niets veranderd. Nightfloating bevat in essentie exact dezelfde ingrediënten als zijn voorgangers. De band opereert nog steeds in zijn eigen misantropische microkosmos waarin smerige baspartijen en grimmige riffs knarsend en knorrend samengaan. De enige verandering is de strot van Herr Morbid, die nog steeds lekker gerafelde keelklanken produceert, maar wiens stemgeluid ook ietwat aan slijtage onderhevig begint te raken.

Op sommige momenten pakt de muzikale continuïteit heel verdienstelijk uit. Vooral Unsafe Spaces (pluspunten voor de titel), dat is opgebouwd rondom een effectieve en lekker naargeestige riff, is een voltreffer, die wat meer de rockende kant van Forgotten Tomb benadrukt (en daardoor vergelijkbaar is met bijvoorbeeld Reject Existence en Deprived). Ook A Chill That You Can’t Taint blijkt een aangename verrassing. Tijdens de eerste helft horen we Forgotten Tomb volgens het boekje: behoorlijk solide dankzij het sterke, behoorlijk melodieuze leadgitaarwerk, gecombineerd met het stuwende drumwerk van Kyoo Nam Rossi (passende achternaam!) en de bittere strot van Herr Morbid. Tijdens de tweede helft van het nummer verrast de band echter met een uitgesponnen gitaarsolo die de track tijdelijk richting heavymetalwateren stuurt.

Helaas blijken deze tracks de uitzonderingen, want verder opereert Forgotten Tomb toch wel sterk op de automatische piloot. Zo luistert Kaser het titelnummer weliswaar op met enkele fraaie, melodieuze leads, maar is deze track verder behoorlijk voorspelbaar. Ook This Sickness Withered My Heart klinkt formulematig: de nogal eentonige, akoestische intermezzo’s hebben we ook al heel wat keren gehoord bij deze band. Het dieptepunt is Drifting: een tamelijk misplaatst keyboardintermezzo, dat nog het meest weg heeft van een goedkope kruising tussen synthwave en dungeonambient. Het zal vast onheilspellend bedoeld zijn, maar de uitvoering heeft meer weg van goedkope kermisattractie – zo’n ritje door een gammel spookhuis waarbij de touwtjes nog zichtbaar zijn. En afsluiter A Despicable Gift is met tien minuten wel wat lang, zeker omdat ook hier in de eerste helft weer sprake lijkt van gerecyclede ideeën.

Forgotten Tomb beschikt over voldoende ervaring om nergens echt door de ondergrens te zakken (met uitzondering dus van het eerder aangehaalde intermezzo), maar Nightfloating mist toch wel wat overtuigingskracht. Wat niet helpt is dat de productie minder zwaar en zompig is dan voorheen. Dat is wel jammer, want daardoor kwam de muziek altijd zo lekker smerig als dikke drab uit de speakers stromen. Nu klinkt het toch wat alledaagser. En samenvattend is de kwalificatie ‘alledaags’ eigenlijk op het hele album van toepassing. Nightfloating bevat enkele prima momenten, is voor de rest aardig, maar ook nogal voorspelbaar. Echt een buil eraan vallen kun je je niet, maar echt wild zal ook niemand ervan worden.

Tracklist:
1. Nightfloating
2. A Chill That You Can’t Taint
3. This Sickness Withered My Heart
4. Unsafe Spaces
5. Drifting
6. A Despicable Gift

Score: 70 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 9 oktober 2024

Helldo

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.