Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete Lamb Of God- (of Burn The Priest-)song?

11th Hour
512
Black Label
Bloodletting
Checkmate
Contractor
Descending
Desolation
Ditch
Ghost Walking
Honey Bucket
Hourglass
Laid To Rest
Memento Mori
Now You’ve Got Something To Die For
Omens
Omerta
Overlord
Redneck
Ruin
Set To Fail
The Duke
Vigil
Walk With Me In Hell
een andere Lamb Of God/Burn The Priest-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Andols Herrick (Chimaira) - 46
  • André Skaug (Clawfinger) - 55
  • Baha Farah (Bilocate) - 40
  • Bart van der Zeeuw (K’s Choice) - 58
  • Bob Catley (Magnum) - 78
  • Costello Hautamäki (Hanoi Rocks) - 62
  • Gerry Conway (Jethro Tull) - 78
  • Gidget Gein (Marilyn Manson)† - 56
  • Marcel Schoenen (Suidakra) - 48
  • Mats Levén (Therion) - 61
  • Matt LaPorte (Jon Oliva's Pain)† - 57
  • Panos Kalimeris (Blade Of Spirit) - 46
  • Tommy Shaw (Styx) - 72
  • Vic Anesini (technicus) - 62
  • Vittorio "Victor Love" D'Amore (Dopestars Inc.) - 46
Review

Fen - Dustwalker
Jaar van release: 2013
Label: Code666
Fen - Dustwalker
Ik heb het Engelse postrock/black metal-gezelschap Fen al vanaf het debuutalbum The Malediction Fields een bijzonder intrigerend bandje gevonden. Intrigerend, omdat de uitgesponnen, melancholische soundscapes van deze heren een grote belofte voor de toekomst inhielden. Hoewel die belofte door inconsistent songwriterschap tot nu toe nog niet helemaal is waargemaakt, draai ik zowel het debuut als de opvolger Epoch nog steeds met veel plezier, ondanks de tekortkomingen van beide platen. Dustwalker is de derde full length van dit inmiddels aardig populair geworden trio. Is driemaal scheepsrecht en levert Fen voor het eerst het atmosferische meesterwerk af waartoe ik deze band al vanaf de prille dagen in staat acht?

Het duurt zoals gebruikelijk bij deze band flink wat luisterbeurten, maar na een aantal intensieve bestuderingen kom ik tot de conclusie dat Dustwalker inderdaad een behoorlijke stap vooruit is. De band klinkt consistenter en weet de dynamiek tussen en binnen de nummers beter te benutten. Zo is het contrast tussen de stevige opener Consequence en het dromerige, op duidelijke postrockinvloeden leunende Spectre (met zijn wijdse, melancholische melodielijnen) erg groot. Of neem het ruim tien minuten durende Hands Of Dust, dat met ingetogen akoestisch gitaarwerk begint, maar uiteindelijk naar een louterende climax toewerkt.

Het creëren van meeslepende, droefgeestige nummers die zich vaak over een ruime lengte uitstrekken, is iets waar Fen al vanaf zijn begindagen goed in is gebleken, maar op Dustwalker weet de band die melancholische klanken beter dan ooit te verpakken in coherente nummers met kop en staart (met als mooiste voorbeeld het toch wel erg sterke, dertien minuten durende Walking The Crowpath, dat met zijn agressieve versnellingen de uitschieter van dit album is). Ook de cleane zangpartijen – toch lang een beetje de achilleshiel van Fen – klinken een stuk toonvaster en zekerder dan voorheen.

Hoewel ik Dustwalker niet als een mijlpaal in het melancholische dark/black metal-genre zou willen betitelen, is het tegelijkertijd moeilijk voor te stellen dat liefhebbers van bands als Agalloch, Wodensthrone en Drudkh hier niet van zullen smullen. Dustwalker is een fraai, meeslepend epos geworden, waarop meer dan genoeg te ontdekken valt.

Tracklist:
1. Consequence
2. Hands Of Dust
3. Spectre
4. Reflections
5. Wolf Sun
6. The Black Sound
7. Walking The Crowpath
8. Epilogue

Score: 82 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 14 april 2013

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.