De cd opent met Unsilent Storms in the North Abyss. Het is voor de luisteraar alsof hij midden in het Noorse boslandschap onder de voet wordt gelopen door een horde bestaande uit demonen, trollen en ander gespuis (dit alles bij een temperatuur die vele graden onder het vriespunt ligt). Hoogtepunt van het album is het fenomenale The Sun no longer Rises. Dit is toch zeker een van de ‘hits’ van Immortal geweest. Overigens is het wel geinig om te horen dat in het titelnummer de melodie van die Imperial March van starwars in de gitaarlijn verweven is.
Voor mij is dit niet het meest geweldige Immortal album (At the Heart of Winter geniet mijn voorkeur), maar de duistere en ijzige atmosfeer van dit album hebben ze nooit meer gehaald. Hier proef je werkelijk de oude en nihilistische sfeer die men alleen bij de eerste black metal albums aantreft haarfijn. Een sfeer die niet na te maken is; dit is vaak geprobeerd, maar nooit gelukt.
Om als alsluiting even een reviewer van de RockHard te quoten die dit bij elk live-review van Immortal zei: Hoe mooi is het om stukken als”I believe in Tragedies, I believe in Desecration” mee te brullen?
Tracklist:
1. Unsilent Storms In The North Abyss
2. A Sign For The Norse Hordes To Ride
3. The Sun No Longer Rises
4. Frozen By Icewinds
5. Storming Through Red Clouds And Holocaustwinds
6. Eternal Years On The Path To The Cemetery Gates
7. As The Eternity Opens
8. Pure Holocaust
.jpg){kind=small}
