Ok, hier gaan we voor een korte Panchrysia-story: We werden opgericht in november 1998 als een meer death-black georiënteerde band. In die tijd hadden we veel problemen met het vinden van de geschikte muzikanten. Ze namen de band niet ernstig genoeg. Dat remde ons enorm af. Desondanks namen we 2 demo's op: Nimisque inhumane (2000) & Exaltation (2001).
Panchrysia nam een nieuwe start in augustus 2001 met het vertrek van Jurgen, de toenmalige zanger. Ikzelf deed een poging om er (naast de gitaar) ook de zangpartijen bij te nemen en tot onze grote verbazing lukt dat vrij aardig. Op datzelfde moment vonden we Joris, onze huidige bassist. Het duurde niet lang vooraleer hij was ingewerkt.
We gaven al onze andere bands waar we toendertijd nog bij speelden op, en concentreerden ons op de cd 'In Obscure Depths' die er zat aan te komen. We werkten grondig aan songs, songstructuren, drums en melodielijnen. We streefden ernaar om elk lied een aparte touch te geven zonder de zaken te complex te maken. Onze hoofddoelstelling: niet Belgisch klinken. Ik denk dat we daar vrij aardig in gelukt zijn.
Over de groepsleden:
Dol (drummer - bij Panchrysia vanaf het begin) speelde bij Infuriated (cd 'silent scream').
Zahrim (zang/gitaar - bij Panchrysia vanaf het begin) speelde even bij Keltgar (cd 'Wintermist').
Web (gitaar - bij Panchrysia vanaf 1999) speelde bij The End Of Ernie en Victims Of Society (cd's 'Way Of Life' en 'screaming alone').
Joris (bas - bij Panchrysia vanaf 2001)
De cd doet het meest denken aan de late Immortal; ben je het hier mee eens en zijn er nog andere muzikale inspiratiebronnen?
Als het op zangpartijen en zanggeluid aankomt zijn we inderdaad te vergelijken met Immortal, maar dat is dan ook het enige. Toen we de studio indoken zong ik (Zahrim) slechts een vijftal maanden, ik had geen benul hoe het zou gaan klinken. Resultaat: rauwe, duidelijk verstaanbare vocalen. Vrij vergelijkbaar met hetgeen Abbath doet. Tja...
Wat onze muziek betreft vind ik dat de vergelijking met Immortal totaal mank loopt. We zijn veel sneller en spelen er - door de dubbele gitaren- meer melodielijnen over. Als je er toch groepen op wil plakken, verkiezen we Dark Funeral, Dissection en Zyklon.
kan je kort eens de thematiek van de teksten uitleggen?
Het centrale gegeven van de teksten is pijn, pijn die voortkomt uit een eeuwigdurende zoektocht in dewelke je de perfectie onmogelijk kunt bereiken. Lyrics gaan erover hoe alles in het leven in cycli verloopt, hoe je iets opstart, hoe je dat kneedt, hoe je er mee vergroeit raakt, inzicht in krijgt en contoleert, hoe je terugtrekt en reflecteert … maar ook hoe je al jouw inzichten uit een bepaalde cyclus gebruikt voor een volgende.
Neem bvb. eenvoudigweg onze band. Panchrysia kende 2 cycli: 1 periode met de voormalige zanger en 1 nu. Je start een band op, je streeft bepaalde dingen na, je gaat vooruit. Tot je op een bepaald moment merkt dat je aan een bepaalde limiet zit. Alles brokkelt af, de lust tot creëren verdwijnt en het komt tot een breuk. In de 2de cyclus neem je de lessen die je getrokken hebt uit de vorige met je mee. Er zijn nieuwe doelen, er heerst een nieuw gevoel. Je gaat muzikaal een andere richting uit ...
Voor alle zaken uit een mensenleven kan je deze structuur toepassen, zo ook voor een relatie, een job, een project, ...
Pijn, het lijden heeft ook een goede kant, want het is de drijvende kracht achter al jouw acties. Hoewel je de perfectie nooit bereikt! Pain: seek/act -> reflect/react Daarover gaat ook de titel van de cd over: from the most obscure depths, where nothing lasts but pain!
Er zou sprake zijn van een Europese tour met labelgenoten Deviser en het eveneens Belgische Oceans of sadness. Hoe zit het daarmee en kunnen we jullie al eens bewonderen in Nederland voor deze eventuele tour?
Hier was sprake van, maar werd niet dieper op ingegaan door de organisator. We zullen het voorlopig moeten stellen met losse optredens.
België lijkt een klein metallandje; zijn er naast gevestigde waarden zoals Ancient Rites nog goede groepen in België die we in de gaten moeten houden?
Als ik 1 band moet noemen die veel potentieel heeft, dan is dat Ill Fares The Land. Ze weten het Belgisch niveau te overstijgen met hun retestrakke, complexe death metal. Hun nummers hebben net de juiste 'touch'. Ook zij hebben pas een cd (Nonentity) uit die je zeker moet checken.
Ik zag onlangs jullie videoclip op de Belgische TMF. Kan je daar eens iets over vertellen?
We zagen dit aanvankelijk als een extraatje. Moesten de opnames en montage lukken, stuurden we hem rond. Was dat niet het geval, dan deden we niets. We hadden het geluk iemand onder de arm te nemen die bij VRT (nationale omroep) werkt. De man wist van aanpakken tegen een redelijke prijs. We kregen wel onverwacht veel publiciteit door de clip. Hebben jullie 'm in Nederland ook al te zien gekregen? (Neen; ik heb hem ook op de Belgische TMF in het metalprogramma Error gezien - Kristof)
Heb je nog iets te zeggen aan onze internetlezers? Een speciale boodschap ofzo?
Support Black Metal en Panchrysia en kom zeker eens kijken als we in Nederland spelen.
Ik kan de blackmetalfans die deze release vorig jaar over het hoofd hebben gezien deze cd zeker aanraden. Bijzondere teksten, strak spel en toffe melodieën maken dit album tot een ware aanrader.
