Alcatraz
Enquête

Marco van Basten vond het maar niks dat Linkin Park voor de aftrap van de Champions League-finale op 31 mei een optreden verzorgde. Wat vind jij van de Amerikaanse gewoonte om grote sportwedstrijden op te vrolijken met een concert?

Geweldig, ook voor aanvang van de wedstrijd
Prima, maar niet voor het duel wanneer de spelers zich willen opwarmen
Dat is iets voor pop-acts, niet voor heavy bands als Linkin Park en Gojira
Zo’n muzikaal optreden is onzin, het publiek komt voor de sportwedstrijd
Sport is kut, laat die band elders een eigen concert doen voor hun fans
Van mij hoeft het niet, maar ik gun zo’n band wel de extra exposure
Normaliter vind ik het een goed idee, maar Linkin Park was echt slecht
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    10 juni:
  • Whitechapel
  • 11 juni:
  • King Diamond, Paradise Lost en Angel Witch
  • Myles Kennedy
  • W.A.S.P.
  • 12 juni:
  • Man as Plague, Gallamesh en Everything Decays
  • 13 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague en The Unslain
  • 14 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague
  • Sorcerer
  • 15 juni:
  • Into The Grave
Kalender
Vandaag jarig:
  • Adam "Nergal" Darski (Behemoth) - 48
  • Ernie C. (Body Count) - 66
  • Howlin' Wolf† - 115
  • Johan Ericson (Draconian) - 46
  • Juhana Karlsson (Amoral) - 42
  • Magnus Rosén (Hammerfall) - 62
  • Marko Paasikoski (Sonata Arctica) - 47
  • Martin Orford (IQ) - 66
  • Mickey Curry (Bryan Adams) - 69
  • Peter Gale (Sweet Sorrow) - 45
  • Robert Hampson (Loop) - 60
Review

Serious Black - Mirrorworld
Jaar van release: 2016
Label: AFM Records

Serious Black - Mirrorworld

Serious Black kan met recht een supergroep worden genoemd binnen de power metal. Met de veteranen Dominik Sebastian (Edenbridge) en Bob Katsionis (Firewind) op de gitaren, Alex Holzwarth (Rhapsody Of Fire) achter het drumstel, bassist Mario Lochert (Emergency Gate), toetsenist Jan Vacik (D-Vision) en niemand minder dan Urban Breed (ex-Bloodbound) als zanger, heb je als band een schat aan krachtige ervaring in huis. Het debuutalbum As Daylight Breaks werd in 2015 dan ook positief ontvangen. Het gezelschap probeert dat succes met het tweede album Mirrorworld te evenaren.

De metal van de heren klinkt snel, ruig en gelikt en pakt bij een eerste luisterbeurt direct. Hoewel dat kan worden beschouwd als een enorm pluspunt, kleeft er echter ook een nadeel aan die formule. Het ontbeert de groep aan een echt eigen geluid. Hoewel de plaat direct overtuigt, blijven de songs, op enkele uitschieters na, niet lang hangen.

Het musiceertalent van de mannen is direct te horen na het pompeuze intro met de rappe eerste single As Long As I’m Alive. Het energieke nummer dat lijkt te zijn geschreven met het idee van een dolenthousiast publiek dat de groep toejuicht, heeft pakkende, activerende melodielijnen, keyboardpartijen op de juiste plaats en fijne gitaarsolo’s. Het enigszins raspende stemgeluid van Urban Breed contrasteert mooi met het flitsende, futuristische geluid van gitaren en keyboard. Aan muzikale kunde ontbeert het de groep niet, maar zelfs in dit nummer, dat een van de hoogtepunten van het album vormt, vertoont het schrijfwerk wat slordigheden zoals een couplet dat iedere keer net iets te lang doorgaat.

Anders is dat met tweede single Castor Skies dat, inclusief spetterende clip, het echte hoogtepunt van het album is. Hoewel de songs die volgen niet slecht zijn, zijn ze over het algemeen weinig memorabel. Het is degelijk, goed gespeeld en ligt prettig in het gehoor, maar het is tegelijkertijd muziek die maar niet wil blijven hangen. Wellicht dat het tempo hierbij ook een rol speelt, want na de snelle singles is het tijd voor het gedragen Heartbroken Soul en de powerballad Dying Hearts. De groep probeert met de laatste paar tracks het album een epische lading te geven, met name tijdens het groots opgezette middengedeelte van afsluiter The Unborn Never Die, maar slaagt daar slechts deels in.

Na het interessante debuut valt Mirrorworld wat tegen. Dat ligt niet aan het musiceren van de heren, maar aan het gebrek aan echt interessante, memorabele nummers. Niet dat dit tweede album van Serious Black een onaangename plaat is. De schijf weet zich echter te weinig te onderscheiden in het ruime aanbod aan kwalitatief hoogwaardige powermetalplaten.

Tracklist:
1. Breaking The Surface
2. As Long As I’m Alive
3. Castor Skies
4. Heartbroken Soul
5. Dying Hearts
6. You’re Not Alone
7. Mirrorworld
8. State Of My Despair
9. The Unborn Never Die

Score: 73 / 100

Reviewer: Walter
Toegevoegd: 9 oktober 2016

Pitfest Iron Maiden Rock Legends Special

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.