Aiaiai wat jammer. Ik had behoorlijk goede hoop na de in eigen beheer uitgebrachte selftitled plaat uit 2011. Ik sprak toen de wens uit dat ze met de mogelijkheden die ze duidelijk hadden, iets moois zouden doen. Maar de opener A New Low is een beklag op zichzelf. Het simplisme van een beginnende band met een dito productie.
Ook de compositie laat te wensen over en het haast mantraïsche gescandeer van 'You found a new low' kan toch alleen maar opgevat worden als een poging tot humor. Het tweede nummer, Fasten Your Belts, klinkt als Kontrust. Er is natuurlijk maar één band die als Kontrust mag klinken en dat is Kontrust zelf. Ook het derde nummer, Blackwater is rommelig en bovendien slordig ingedrumd. De poging tot zware sludge komt totaal niet uit de verf en dat is met name te wijten aan de vlakke productie. Tel daar de veel te lieve rauwe zang bij op en je wordt direct het sludgehok uitgeschopt. Jongens moet ik dit echt afluisteren? En dan volgt ineens dat snelle stuk na een minuut in Kamikaze, dit is lekker. Niet helemaal strak, maar daar luister ik dan wel omheen. Geen zang, zou dat het recept zijn? Maar dan volgt Under Your Skin en daar zijn de zangstukjes in het begin dan wel weer lekker, maar helaas zakt het nummer na een minuutje weer in. Hoewel Manu Armata duidelijk zijn sterke kanten heeft, kent het ook diepe dalen. Dan kan je samenwerken met de beste producers, maar daar heb je nog geen goede plaat mee. Het is spijtig om te moeten concluderen en ik kraak niet graag landgenoten af, maar met de grote internationale concurrentie op dit gebied wordt het niet meer dan een mager zesje. Tracklist:1. A New Low
2. Fasten Your Belts
3. Blackwater
4. Beat You To The Punch
5. Lean On Me
6. Kamikaze
7. Under Your Skin
8. When Wolves Cry Wolf
9. Too Rare To Die
10. Motherload
11. Evil Be Gone
