Deze nieuwe uitgave van Noble Savage is niet de eerste die we als fan voorgeschoteld krijgen. Reeds in 1997 bracht Noise Records het album al opnieuw uit met een zestal fijne bonustracks die het absoluut de moeite waard maakten om tot aanschaf over te gaan als je de lp al had. Is deze her-heruitgave in dat opzicht een goedkope poging om meer geld uit de zakken van de fans te halen of schieten we er echt iets mee op? Want laten we eerlijk zijn: hoe vaak David DeFeis het ook zal blijven herhalen in interviews en in cd-boekjes: ik ken geen enkele Virgin Steele fan die Noble Savage het beste album van de band vindt. Niet dat het album zo slecht is, maar latere albums zijn gewoon vele malen sterker (lees: heavier en epischer), dat ik me toch afvroeg hoe dit product nu aan de man gebracht zal worden.
Voor de mensen die minder/niet bekend zijn met de carrière van Virgin Steele: Noble Savage is de eerste plaat waarop huidige gitarist Edward Pursino te horen is. Met zijn meer gepolijste gitaargeluid zorgde dit ook voor een plaat die een stuk minder ‘rauw’ klonk dan Virgin Steele en Guardians Of The Flame waar Jack Starr nog het grootste gedeelte van de nummers schreef en zo zorgde voor enkele leuke, doch simpele heavy metalsongs. Pursino schreef op Noble Savage in dat opzicht minder dan Starr deed, maar zorgde met zijn Randy Rhoads-achtige technieken wel voor fantastische gitaarsolo’s. Jammer blijft wel dat er nu niemand was die DeFeis in zijn jonge onbezonnenheid kon tegenspreken bij het schrijven van enkele van de meest afgrijselijke nummers uit de hele Virgin Steele loopbaan.
Neem nu een nummer als Rock Me met werkelijk abominale teksten als “Can ya feel my love, does it make your body quiver? I’m gonna love you better than anybody did before” die de haren in mijn nek rechtop laten staan en mijn tanden doen knarsen. Of wat te denken van een kraker als Don’t Close Your Eyes met “Oh babe don’t go, don’t go! Don’t leave me here all alone!”: het soort tekst waar ik huidige popbands voor vervloek. Als we echter kijken naar de non-glam nummers is het echter niet vreemd dat het album nog verscheidene malen per maand zijn weg naar de cd-speler vind. Opener We Rule The Night is een fantastische metal anthem, terwijl uitstekende epics als Thy Kingdom Come, Noble Savage en Angel Of Light duidelijk de basis zijn voor latere klassiekers als Emalaith en Wings Of Vengeance. Dit neemt echter niet weg dat een plaat met 50% fantastische tracks, enkele aardige songs en een paar ware draken voor mij nog steeds geen klassieker is.
Originele uitgave: 65/100
De heruitgave uit 1997 maakte het in dat op zicht behoorlijk goed met een zestal bonustracks die in 1985 al op het album hoorde te komen, maar er vanwege ruimtegebrek helaas niet op pasten. Goed, hiervan zit Where Are You Running To op het randje van het toelaatbare als ballad, maar Obsession (It Burns For You) is daarentegen zo’n fantastische epische heavy metal kraker dat ik dit met plezier wil vergeten. Come On And Love Me bevat daarnaast (ondanks de eveneens twijfelachtige teksten) een fikse portie fijne speed metal invloeden, terwijl The Spirit Of Steele het soort ballad is waar de band met alle gemak trots op kan zijn. Als een heruitgave een originele plaat stukken beter maakt, slaagt de band wat mij betreft in zijn opzet!
1997 heruitgave: 80/100
Wat brengt 2011 ons? Ik moet toegeven een klein sprongetje van geluk te hebben gedaan toen ik zag dat de band een complete tweede cd bij de her-heruitgave heeft gedaan! Allereerst is daar een vijftal nooit eerder uitgebrachte songs in de vorm van To The Devil A Daughter en Bitches From Hell, die ondanks de wederom wat matige teksten lekkere snelle heavy metal songs zijn. Dan zijn er in de vorm van God Of Violence Kill, Viking, Ase’s Death en Tales Of The Hammer ook enkele speciaal voor deze uitgave geschreven nummers. Goed, laatstgenoemde tracks betreffen een instrumentaaltje en een dankwoord aan de fans van David DeFeis zelf, maar de twee andere nummers zijn zeer de moeite waard in twee opzichten. Allereerst: het zijn stoere en bombastische nummers zoals we ze van Virgin Steele graag horen. Ten tweede: het zijn korte en snelle nummers. Een (terechte) veelgehoorde kritiek op de laatste twee platen is toch voornamelijk dat de band zichzelf af en toe teveel verliest in groots uitgesponnen stukken en hierbij vergeet dat de fan af en toe ook gewoon zijn nekspieren wil strekken.
De resterende tracks bestaan uit enkele live opnames van bandrepetities en alternatieve mixen van Fight Tooth And Nail, We Rule The Night en Noble Savage die allen eigenlijk alleen leuk voor de fans zijn. Deze uitgave is in dat opzicht ook perfect voor deze mensen, vanwege de wederom grote hoeveelheid aan interessant materiaal dat we nog niet eerder gehoord. Voor de casual heavy metal luisteraar blijft Noble Savage echter niet de beste instapplaat, omdat de band vanaf The Marriage Of Heaven And Hell zoveel betere en bovenal consistentere albums heeft gemaakt (en eindelijk gestopt is te flirten met glam rock). Ik, als fan zijnde, ben echter wederom behoorlijk in mijn nopjes!
Tracklist cd 1:
1. We Rule The Night
2. I’m On Fire
3. Thy Kingdom Come
4. Image Of A Faun At Twilight
5. Noble Savage
6. Fight Tooth And Nail
7. The Evil In Her Eyes
8. Rock Me
9. Don’t Close Your Eyes
10. Angel Of Light
11. Obsession (It Burns For You)
12. Love And Death
13. Where Are You Running To
14. Come On And Love Me
15. The Spirit Of Steele
16. The Pyre Of Kings
Tracklist cd 2:
1. To The Devil A Daughter
2. God Of Violence Kill
3. Viking
4. Ase’s Death
5. Bitches From Hell
6. Fight Tooth And Nail (Roman Sword Re-Mix
7. Tales From The Hammer
8. We Rule The Night (Live Pre-Production Rehearsal)
9. I’m On Fire (Live Pre-Production Rehearsal)
10. Fight Tooth And Nail (Live Pre-Production Rehearsal)
11. Rock Me (Live Pre-Production Rehearsal)
12. We Rule The Night (Bigger Gongs & Bombs – Early Rough Mix)
13. Noble Savage (Flanging To Eternity – Early Rough Mix)
