Helldorado
Enquête

Zou jij voor een losse zaal- of stadionoptreden van jouw favoriete band(s) speciaal naar een land reizen buiten de Benelux, als die groep Nederland en België overslaat?

Ja, dat doe ik regelmatig
Ja, dat heb ik al eens gedaan
Nog niet, maar dat ga ik dit of volgend jaar wel doen
Nog niet, maar voor een speciale gelegenheid zou ik het overwegen
Nee, niet voor een losse show, maar ga wel naar festivals buiten de Benelux
Nee, ik ga niet naar concerten of festivals buiten Nederland en België
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Charles Hedger (Cradle Of Filth) - 45
  • Dee Dee Ramone (Ramones)† - 74
  • Fábio Ribeiro (Shaaman) - 56
  • Kerry Livgren (Kansas) - 76
  • Marcus Hammarström (Elvira Madigan) - 50
  • Mattias Norrman (Katatonia) - 49
  • Ted "Demented" Foster (Aeturnus Dominion) - 58
  • Tim Pierce (Meat Loaf) - 66
  • Tomi Mykkänen (Battlelore) - 51

Vandaag overleden:
  • Jacques Racine (Aut’Chose) - 2024
  • Jay Dublee (producent) - 2010
  • Jimi Hendrix (The Jimi Hendrix Experience) - 1970
  • Nick Gravenites (The Electric Flag) - 2024
Review

Diamond Head - The Coffin Train
Jaar van release: 2019
Label: Silver Lining Music

Diamond Head - The Coffin Train

Het Britse Diamond Head heeft na het NWOBHM-pionierswerk van de vroege jaren tachtig geen grote successen gekend en ging al een aantal maal bijna ter ziele. Gitarist en het enig overgebleven lid van het eerste uur Brian Tattler is altijd de kar blijven trekken. Inmiddels is Tattler toe aan het veertigste jaar Diamond Head en verschijnt het achtste studioalbum: The Coffin Train. De directe voorganger Diamond Head (2016) werd redelijk goed ontvangen en is een plaat waarop Tattler en collega's teruggrijpen op de wortels van de groep en aanstekelijke NWOBHM-riffs hun werk effectief doen.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat The Coffin Train opent met twee stevige, rappe nummers in die stijl. Vooral op instrumentaal gebied zijn dit twee hoogtepunten van deze schijf. Op het vocale vlak valt de schelheid van het stemgeluid van Rasmus Andersen (sinds 2014 deel van de groep) in de hoogte op. Hoewel dat tijdens het snellere werk nog te pruimen is, doet het afbreuk aan de lange uithalen van de zanger. Die zijn er tijdens het tragere werk veel. Jammer genoeg gaat het tempo na de vlotte begintracks flink omlaag en duurt het even voor het gaspedaal weer wordt ingedrukt.

Het saaie titelnummer en doom-achtige Shades Of Black hebben hun momenten, vooral tijdens de coupletten, maar klinken door de vele lange uithalen van de vocalist en de saaie refreinen al snel richtingloos. Het door Frank Herberts Dune geïnspireerde 'tweeluik' The Sleeper, dat om onnavolgbare redenen een prelude bevat, start spannend, maar vervalt al snel in het tot vervelens toe herhalen van een goed idee.

Het tweede deel van The Coffin Train is van hetzelfde laken een pak. De band maakt indruk met het aardige Death By Design, maar weet dat tempo en niveau niet vol te houden. De nummers die volgen ontberen samenhang, ondanks een aantal goede ideeën en degelijk musiceren. De groep lijkt te veel te willen experimenteren met uitstapjes naar modernere stijlen, maar verliest daarbij uit het oog waar zij goed in is. Een aantal aardige songs op een plaat van drie kwartier is na een carrière van veertig jaar niet genoeg.

Tracklist:
1. Belly Of The Beast
2. The Messenger
3. The Coffin Train
4. Shades Of Black
5. The Sleeper (Prelude)
6. The Sleeper
7. Death By Design
8. Serrated Love
9. The Phoenix
10. Until We Burn

Score: 50 / 100

Reviewer: Walter
Toegevoegd: 25 mei 2019

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.