Alcatraz
Enquête

Koop jij bij concerten en festivals nog weleens iets bij de merchandisestand(s)?

Ja, ik koop (bijna) altijd een aandenken
Regelmatig, maar lang niet altijd
Alleen bij mijn favoriete artiesten
Alleen als ik de show heel goed vind
Alleen als de prijs me erg meevalt
Alleen als het shirt of andere item me bijzonder aanspreekt
Alleen als ik in een bijzonder goede bui ben
Nee, ik heb inmiddels genoeg shirts en andere merchandise
Nee, vroeger wel, maar tegenwoordig vind ik het te duur
Nee, ook in het verleden deed ik dat zelden of nooit
Ik ga sowieso niet (meer) naar concerten en festivals
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

Geen concerten bekend voor 19-08-2025.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Brian May (Queen) - 78
  • Martin Powell (Cradle Of Filth) - 52
  • Robb Flynn (Machine Head) - 57
  • Russell Allen (Symphony X) - 54
  • Tom Gabriel Fischer (Celtic Frost) - 62
Review

Diamond Head - The Coffin Train
Jaar van release: 2019
Label: Silver Lining Music

Diamond Head - The Coffin Train

Het Britse Diamond Head heeft na het NWOBHM-pionierswerk van de vroege jaren tachtig geen grote successen gekend en ging al een aantal maal bijna ter ziele. Gitarist en het enig overgebleven lid van het eerste uur Brian Tattler is altijd de kar blijven trekken. Inmiddels is Tattler toe aan het veertigste jaar Diamond Head en verschijnt het achtste studioalbum: The Coffin Train. De directe voorganger Diamond Head (2016) werd redelijk goed ontvangen en is een plaat waarop Tattler en collega's teruggrijpen op de wortels van de groep en aanstekelijke NWOBHM-riffs hun werk effectief doen.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat The Coffin Train opent met twee stevige, rappe nummers in die stijl. Vooral op instrumentaal gebied zijn dit twee hoogtepunten van deze schijf. Op het vocale vlak valt de schelheid van het stemgeluid van Rasmus Andersen (sinds 2014 deel van de groep) in de hoogte op. Hoewel dat tijdens het snellere werk nog te pruimen is, doet het afbreuk aan de lange uithalen van de zanger. Die zijn er tijdens het tragere werk veel. Jammer genoeg gaat het tempo na de vlotte begintracks flink omlaag en duurt het even voor het gaspedaal weer wordt ingedrukt.

Het saaie titelnummer en doom-achtige Shades Of Black hebben hun momenten, vooral tijdens de coupletten, maar klinken door de vele lange uithalen van de vocalist en de saaie refreinen al snel richtingloos. Het door Frank Herberts Dune geïnspireerde 'tweeluik' The Sleeper, dat om onnavolgbare redenen een prelude bevat, start spannend, maar vervalt al snel in het tot vervelens toe herhalen van een goed idee.

Het tweede deel van The Coffin Train is van hetzelfde laken een pak. De band maakt indruk met het aardige Death By Design, maar weet dat tempo en niveau niet vol te houden. De nummers die volgen ontberen samenhang, ondanks een aantal goede ideeën en degelijk musiceren. De groep lijkt te veel te willen experimenteren met uitstapjes naar modernere stijlen, maar verliest daarbij uit het oog waar zij goed in is. Een aantal aardige songs op een plaat van drie kwartier is na een carrière van veertig jaar niet genoeg.

Tracklist:
1. Belly Of The Beast
2. The Messenger
3. The Coffin Train
4. Shades Of Black
5. The Sleeper (Prelude)
6. The Sleeper
7. Death By Design
8. Serrated Love
9. The Phoenix
10. Until We Burn

Score: 50 / 100

Reviewer: Walter
Toegevoegd: 25 mei 2019

Battle Beast @ Effenaar, Eindhoven Dynamo Metalfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.