En wat voor één! The Spell is een grote sprong voorwaarts voor de Zwitserse metalband. Op het debuut vind je vooral melodieuze en catchy nummers met folky elementen, maar op de gelaagde opvolger gaat het drietal muzikanten een stuk verder met een verhaallijn en progressieve songs. Dat blijkt nog niet direct uit Pain, dat op het debuut had kunnen staan, maar de tekst neemt je al mee in de belevingswereld van de protagonist. Het concept gaat over een meisje dat verliefd is op de dood. De dertien nummers vormen elk een hoofdstuk.
Het concept is prachtig omgezet in tekst, muziek en sfeer. De eerste track die je echt meezuigt in het verhaal, is Death. Vooral het middelste deel met doomriffs en een bijna King Crimson-achtige dwarsfluitsolo is prachtig. Ook daaromheen gebeurt er veel met proggy riffs, spanningsopbouw middels getokkel en avontuurlijke ritmewisselingen. En wat te denken van de zanglijnen die geïnspireerd zijn door Anneke van Giersbergen en Chelsea Wolfe? Prachtig!
Daar blijft het gelukkig niet bij. Ook het schitterende Love, waarin zang, een keyboardpartij, strijkers- en gitaarpartijen harmonieus bijeenkomen, is super. Ze stuwen elkaar naar grote hoogte terwijl de ritmiek in verschillende maatsoorten, waaronder 11/8, plaatsvindt. Uitstekende songwriting! Een ander voorbeeld daarvan is Hang, dat verrijkt is met subtiel drumwerk, een dwarsfluitsolo en prachtige zanglijnen. In het titelnummer staat Anna centraal met zowel een draailiersolo als een memorabele zanglijn (die enigszins herinnert aan Avalanche van het debuut).
Je kunt een boek schrijven over deze release. Er gebeurt heel veel. En dat allemaal zonder de compositie uit het oog te verliezen. En dat is knap. Insomnia (Tool meets Tori Amos en Anneke van Giersbergen) is net als Burn, Drown en Pain in bepaalde passages wat steviger, wat directer en toegankelijker, maar nog altijd uitdagend en sfeervol. Zo bevat deze track naast een technisch indrukwekkende draailiersolo een orgel- en pianopartij. Sommige elementen zorgen voor een progrockvibe à la jaren zeventig, maar even later begeef je je in de jaren negentig. Het combo slaagt er knap in om deze twee era’s te combineren in spannende composities. In Love Pt II een ritmetwist, een mooie akkoordenprogressie in Fall; het kan niet op.
Deze rijke tweede full-length is een genot voor het oor. Dat Cellar Darling hiermee zou aankomen, hadden weinig mensen voorspeld. The Spell is van begin tot eind een knap concept-album, dat ook in een audiobookversie verkrijgbaar is, waarin Anna vertelt over het concept. Sfeervol en avontuurlijk zijn de twee kernbegrippen die op deze tweede full-length van toepassing zijn. En dat is een groot verschil met This Is The Sound, dat het vooral van een aantal catchy songs moet hebben. Ook mooi, maar deze opvolger is van een veel hoger niveau. Beslist jaarlijstmateriaal!
Tracklist:
1. Pain
2. Death
3. Love
4. The Spell
5. Burn
6. Hang
7. Sleep
8. Insomnia
9. Freeze
10. Fall
11. Drown
12. Love Pt. II
13. Death Pt. II
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
