Zelf moest ik nog even terugdenken aan het optreden dat Uncle Acid gaf op Roadburn in 2013. De zanger vroeg aan het publiek of er iemand was die Vol. 1 in bezit had. Enkele handen gingen omhoog, waarop Starrs honend reageerde met de woorden “I don’t belieeeve you”. Op internet circuleerde de plaat wel, maar de oplage ervan was niet meer dan dertig gebrande cd’tjes. De meeste fans kennen waarschijnlijk alleen maar Vampire Circus, omdat deze vaak op de liveset staat.
Een beetje verbaasd zijn we wel met de officiële heruitgave. Er gingen namelijk ook geruchten dat de band niet tevreden was over de kwaliteit van de opnames en deze daarom nooit een degelijke release zouden krijgen. Toch ligt het album voor me en klopt in elk geval een deel van het verhaal. Namelijk dat dit album is slecht geproduceerd. Toch ligt daar voor een groot deel de charme van de muziek. Diezelfde charme die Uncle Acid aan het verliezen was met Mind Control en kwijtraakte op The Night Creeper, waarop de heren opzettelijk vals spelen, terwijl het in de begindagen niet anders kon. Vol. 1 is niet zo goed als Blood Lust, maar het raakt me wel degelijk. Daar komt natuurlijk bij dat Crystal Spiders en het eerder genoemde Vampire Circus toffe songs zijn.
Wie Uncle Acid nog aandachtig volgt, zal natuurlijk in z’n nopjes zijn met deze heruitgave. Hier hoor je misschien wel het meest pure geluid dat de band heeft voortgebracht. Degene die afhaakte na Blood Lust kan met Vol. 1 kan zijn hart ophalen met dit retrocircus. Veel obscuurder zal dit typerende Beatlesgeluid met klassieke horrortint niet worden. De plaat is nogal amateuristisch gefabriceerd, maar je hoort wel de volle overtuiging die past bij een debuterende band en slechte songs kom je hier eigenlijk ook niet tegen.
Tracklist:
1. Crystal Spiders
2. Witches Garden
3. Dead Eyes Of London
4. Lonely And Strange
5. Vampire Circus
6. Do What Your Love Tells You
7. I Don’t Know
8. Wind Up Toys
.jpeg){kind=small}
