Tom: Ja, wel aardig. Het kostte ons meer tijd dan we hadden verwacht. We hebben nu inmiddels gisteren de drums opgenomen, vandaag de bas en nu zijn we bezig met de slagpartijen, dus dat moet wel goed komen.
David: We hopen dat we vandaag nog aan de zang kunnen beginnen zodat we morgen niet alle drie de nummers achter elkaar hoeven te doen.
Ik heb de nieuwe nummers nu gedeeltelijk gehoord en ik kan goed horen dat jullie qua stijl een flinke ontwikkeling hebben gemaakt ten opzichte van het eerste album, ‘A Four Month’s History’. Hoe kijken jullie zelf nu tegen die demo aan?
Tom: We namen die demo vier maanden nadat ik erbij was gekomen op. De meeste van die tracks bestonden toen al. We waren toen toch wel duidelijk nog een beginnende band en vooral compositorisch mankeerde er nog een heleboel aan de nummers. (lacht) Dan is er nog het spannende verhaal dat ik die demo met een gigantische kater heb opgenomen, wat de strakheid niet echt ten goede kwam... Ik zie de demo eigenlijk nu als een gesloten hoofdstuk.
Is dat dan ook de reden dat jullie daarvan alleen nog maar ‘Explorer’ spelen?
Tom: Ja, dat is de reden inderdaad. Zeker de nummers ‘Salvation of the Truth’ en ‘Fullmoon Psycho’ zijn volgens ons nummers die het niet meer mee kunnen komen met wat we nu doen. ‘Evil Wine’ komt er misschien nog wel in, maar we hopen nu toch meer met David een echte plaat te kunnen maken waarbij we nog wel materiaal van de mini-cd zullen gebruiken, maar verder willen we ons nu toch echt meer richten op het nieuwe werk.
De mini-cd was naar mijn mening absoluut superieur aan de demo. Hebben jullie daardoor inmiddels al meer succes en naamsbekendheid gekregen?
Tom: Haha, nog steeds niet voldoende. Toen we begonnen met de mini-cd waren we erg opgetogen, maar de reacties vielen ons toch erg zwaar. Vooral het vocale gedeelte werd in bijna iedere recensie negatief omschreven.
Wat op zich wel interessant is, aangezien jullie demo in de Aardschok de hemel in werd geprezen en de mini-cd daar juist op de zang werd afgebroken.
Tom: Dat was heel apart ja, maar ik denk dat het vooral komt omdat ‘A Four Month’s History’ een erg rauwe sound had die veel mensen aansprak. Maar dat resulteerde er dus uiteindelijk in dat de mensen erg hoge verwachtingen van ons hadden en verwachtten dat onze volgende mini-cd een meesterwerk zou worden. De mcd was geen meesterwerk, maar de reacties waren wel negatiever dan we verwachtten, maar aangezien het verwachtingspatroon heel hoog was dat ook wel logisch.
Op die albums speelden jullie nog met een andere bassist, Pol Ramaer, wat is de reden dat hij de band heeft verlaten?
Tom: Pol was natuurlijk een goede gozer, maar hij zat op dat moment privé erg in de shit, waardoor hij zich niet goed kon richten op de band. Op een moment ontstond er een niet-werkbare situatie en dan moet je op een gegeven moment verder.
Marcel schuift aan met een broodje speculaas
Marcel, fijn dat je er inmiddels ook bent bij komen zitten. Hoe ben jij bij Conquestador gekomen?
Marcel (met volle monden op zijn shirt wijzend): Ik kom uit de band Mazarin waar ik toentertijd samen met Sebi zat, die op dat moment ook al in Conquestador speelde. Mazarin had toen namelijk nog geen bassist. Sebi zat op dat moment iedereen in het muzieklokaal een beetje te polsen voor de basgitaar, maar het leek er niet op dat de kandidaten ervoor echt verder kwamen. Uiteindelijk pakte ik de bas en dacht bij mezelf: ‘Moet dat niet zo?’ waarop Sebi zei dat ik nog diezelfde zaterdag bij hem in de band kon komen. Ik had verder daarvoor nooit les gehad, maar heb uiteindelijk wel 6 jaar in die band gezeten. Twee maanden voordat Mazarin uit elkaar viel kwam ik bij Conquestador. We hadden namelijk op een zondag een optreden met de band, maar twee uur van tevoren was Sebi nog steeds niet terug van Conquestador. Toen kreeg ik een telefoontje van hem met ‘Marcel, heb jij over twee weken iets te doen? Nou niet echt… Mooi, kun je dan invallen bij Conquestador?’ Toen kreeg ik dus te horen dat Pol eruit was gegaan en dat ze een vervanger zochten. Dat wilde ik dus op zich wel, en die twee weken daartussen heb ik zo goed en zo kwaad als dat kon de hele setlist in mijn hoofd gebeukt.
En toen kwam David er ook bij. David, is het voor jou een zware taak die je moet vervullen?
David: De partijen van Wido zijn natuurlijk niet de makkelijkste en ook absoluut anders dan ik ze voor mezelf zou schrijven. Dat maakt zijn partijen niet minder goed, maar het is voor mij wel lastiger om me in te leven in zijn stukken en er toch een eigen draai aan te geven.
Betekent het nu Wido weg is dat jij de taak van het tekstschrijven op je gaat nemen?
David: Ik heb natuurlijk wel de nodige aanwijzingen en opmerkingen van de bandleden gekregen, maar in principe neem ik nu de zanglijnen en een groot gedeelte van de teksten voor mijn rekening.
Je bent nog erg jong, heb jij evenals Marcel ook een andere band voor Conquestador gehad?
David: Ik heb vijf jaar in mijn eigen band Purgatory gespeelt, die onlangs uit elkaar is gegaan omdat niet iedereen in de band op hetzelfde niveau zat. En ik ben samen met twee andere bandleden dus verder gegaan omdat we met zijn drieën veel meer kunnen bereiken dan met zijn vijven. Dus waarschijnlijk is ook daar binnenkort wel iets van te horen...
Op het moment dat het nieuws op internet kwam dat hij de band verlaten had vroegen velen zich af of er nog een nieuwe zanger gevonden kon worden. Wido was immers uitermate geschikt voor het genre wat jullie spelen. Hebben jullie voor David nog andere zangers getest.
Tom: Niet echt, we zijn voor David nog wel in contact geweest met een zanger die wel veel ervaring had. Maar uit de samples die hij ons stuurde was duidelijk dat hij niet de persoon was die wij zochten. Wido had namelijk een erg hoog niveau en wij vonden dat we niet een stapje terug moesten doen. Op een gegeven moment kregen we dus een voicemail van Tom (Adams) dat er ene David Marcelis had gebelt.
Marcel: Gave achternaam ook.
David, wat waren jouw verwachtingen op het moment dat je bij Conquestador kwam?
David: Ik had geen echte verwachtingen, maar ik kende Conquestador dan ook helemaal nog niet. Tom Adams zei mij toen aan de telefoon dat ik ‘Explorer’ van de website moest downloaden en dat nummer samen met ‘Aces High’ van Iron Maiden moest instuderen. Dat zijn beiden vrij zware nummers dus ik ben flink aan het oefenen gegaan. Ik heb toen die twee weken continu bezig geweest wat uiteindelijk een periode vol enthousiasme, maar met erg weinig slaap is geworden. (Lacht) Maar het is uiteindelijk goed gekomen.
Je zat nu dus in de band, hoe verliep jullie eerste optreden in de vernieuwde line-up?
David: Het was in Leeuwarden op 28 februari, denk ik. Het was erg druk en we speelden met een aantal goede bands (Methusalem, Chain). Ik vond het in ieder geval erg leuk en ik weet zeker dat we toen een aantal fans erbij hebben gewonnen.
Live merkte ik dat je jouw stem erg veelzijdig gebruikt, wie zijn je invloeden op Rob Halford na?
David: Natuurlijk Rob Halford inderdaad ja. Verder is mijn allergrootste voorbeeld Matthew Barlow, die heeft een veelzijdige stem, maar het is vooral de kracht en diepte die mij er erg in aantrekt. En verder is er nog Sean Peck, van de wat minder bekende band Cage. James LaBrie van Dream Theater, Russel Allen van Symphony X en nog een aantal zangers binnen de genres heavy, - power, en progressive metal.
Ik zie Marcel al bevestigend knikken bij de naam Symphony X...
Marcel: Ja absoluut, want Symphony X heeft natuurlijk een erg goede zanger, zeker als je het vergelijkt met James LaBrie... Dan moet ik toch zeggen dat Russel Allen de beste indruk maakt.
In vroege stadia creëren veel bands al een klassieker, zoals Iron Maiden bijvoorbeeld nog steeds ‘Sanctuary’ en ‘Iron Maiden’ speelt. Hebben jullie zelf ook al zo’n nummer gecreëerd?
Tom (lachend): Ik denk dat het toch vooral aan de fans is om een nummer een klassieker te noemen... Maar mocht het geval zich voordoen dat we er over twintig jaar nog staan, dan verwacht ik dat we nummers als ‘Conquer them all’ en ‘Dark Angel’ nog steeds wel zullen spelen. Vooral ‘Conquer them all’ zie ik als een mooie afsluiter, want daar zit de boodschap in die wij willen verkondigen. Dit nummer zie ik als ons eigen ‘Iron Maiden’.
En nu zijn jullie dus bezig met een 3-track promo, wat gaat daar mee gebeuren? Komt die ook in de verkoop?
Tom: Nee, in eerste instantie niet. Het Griekse label ‘Sonic Age’ heeft interesse getoond na het horen van de mini-cd, waar ze zeer enthousiast over waren, maar ze willen natuurlijk ook materiaal horen met David. In de herfst gaan ze beslissen wat ze ons zullen aanbieden als ze met ons in zee gaan. Daarnaast is de mini-cd natuurlijk niet meer representatief voor hoe we nu klinken. We hebben daarom nieuw materiaal nodig om optredens te regelen, en eventueel andere labels aan te trokken. De nummers zullen nu gratis te downloaden zijn van de site.
Nu wat betreft de opnames: Marcel, ben je inderdaad zo kieskeurig als iedereen zegt?
Marcel: Ja, ik ben een gigantische nerd. Ik ben heel perfectionistisch ingesteld in principe en dat maakt me een enorme zeikerd, maar het is gewoon zo. (lacht)
En David, jouw zangpartijen zijn nog niet opgenomen, verwacht je dat het snel zal lukken?
David: Ik denk dat, indien ik me concentreer, alles lekker vlot zal gaan. We zullen toch wel het een en ander moeten uitproberen met meerstemmige zang.
Live neemt Tom (Adams) nu de achtergrondvocalen voor zijn rekening. Is dat iets waar jullie in de toekomst meer gebruik van zullen maken?
David: Euhm... ja, waar het uitkomt wel, maar dat laten we meer over aan hoe de nummers zich vormen. We beginnen niet bij voorbaat al met het idee om ergens meerstemmige zang in te gooien, maar bepalen later pas of het er wel of niet bij zou passen.
Als afsluiter nog even een cliché vraag: wat is jullie boodschap aan de buitenwereld?
Tom: Here we are, to conquer you all!
Marcel: Ik denk dat wat Tom zojuist gezegd heeft de lading wel volkomen dekt.
David: Download onze demo, en we zien jullie wel op onze concerten!
Jongens, bedankt voor het interview.
Marcel: Had ik misschien niet nog een boodschap aan de groupies moeten meegeven...?
Terwijl Sebi bezig is neem ik de rest van de band in me op. David is ondanks de gigantische druk die nu op hem rust allerminst ongerust over zijn komende inbreng. Tom Adams (ook wel Tommy genoemd) lijkt iets gespannener dan de andere bandleden, terwijl Tom H. (gewoon Tom) nu de druk van hem af is gevallen het ervan neemt met een sigaretje op de bank. Sebi oogt onaangedaan door het inspannende geheel, maar doet nog steeds goed zijn best. En Marcel, die nu klaar is met zijn partijen blijkt nog steeds niet stil te kunnen zitten...
Aangezien ik een trein moet halen verlaat ik samen met Marcel en David de studio om in een andere oefenruimte de ruwe zang-samples te horen. Mag ik even mijn hoofd naar de hemel oprichten en ‘Halleluja’ roepen? Ondanks de zwakke geluidskwaliteit zijn de zangpartijen op ‘Drakkars of Blood’ verbluffend goed. Hier gebruikt David zijn stem vol en dramatisch, zoals Matthew Barlow (ex-Iced Earth) en Warrel Dane (Nevermore) ook doen. Het daaropvolgende Freerider heb ik bij dezen gebombardeerd tot favoriete Conquestador nummer allertijden. Het is opzwepend, rauw, en David’s uithalen bezorgen me hetzelfde kippenvel dat Rob Halford me bezorgde op Victim of Changes. Verbaasd besef ik me dat we hier te maken hebben met een legende in wording. Het epische ‘At the Gates of Karnack’ had ik live al eerder gehoord, maar maakt nog steeds een grote indruk op me.
Terwijl Marcel en David even wat proviand gaan halen bekijk ik hoe de stand van zaken is bij de opnames. Sebi is klaar (hij en Tom H. roken een sigaretje), terwijl Tom A. zijn uiterste best doet om de stevige riffs optimaal te laten klinken. Ik moet helaas voortijdig weg om mijn trein te halen, maar ik kan iedereen vertellen dat deze promo een aanwinst voor de Nederlandse metal-wereld gaat worden. Conquestador leeft nog steeds en slaat harder terug dan ooit!
