Dat bewezen de muzikanten al met het debuut Twin Symbiosis (2013) en dat doen ze nog beter met Words In Ruin, al kost het de nodige luisterbeurten om het vele fraais te ontdekken. Wat dat betreft gaf de voorganger sneller zijn sterke kanten en verbeterpunten prijs. The Empty Room, From Sight To Black, Ache Of Hearts en het titelnummer van het debuut pakken de luisteraar direct. Het melodieuze Harlequin’s Grief doet dat ook, maar veel andere tracks hebben meer tijd nodig om te blijven hangen.

Geduld blijkt een schone zaak, want ook het zware Bail Me Out richt zich al snel op als een van de hoogtepunten. Hierin is niet alleen de balans tussen de cleane zang van Piet Overstijns en grunter Stefan Segers perfect, maar laat ook de ritmesectie een verpletterende indruk achter. Wat een vette baslijn en krachtig en gevarieerd drumwerk! En dan hebben we het nog niet eens gehad over het drietal gitaristen. De riffs, melodieuze (twin)leads en solo’s zijn indrukwekkend. De laatste halve minuut is het samenspel tussen bas en gitaren om stil van te worden.

Zo staan er veel overweldigende momenten op deze release. Van het razende en uiterst knappe drumwerk in A Perfect Day en de zeer strakke bridge in het toegankelijke Reveries (het eerste nummer dat de Belgen ooit schreven), tot het harmonieuze samenspel van de gitaristen in diverse tracks. De nummers barsten van de prima ideeën en zeer vaardig vakwerk. De muur van geluid en hoge tempo’s zorgt er wel voor dat je als luisteraar naar een moment van rust verlangt. Dat komt wat aan de late kant met Sacred Soil Of Souls, met snel gespeelde cleane akkoorden en een mooie zanglijn. Daarna komt er meer classic rock in de metal met The Masquerade, de zeer aangename single Chthonic Star en het zalige, verhalende Words Of Fortune, dat de luisteraar meer ontspanning geeft.

Words In Ruin is een zeer volwassen progressieve powermetalplaat met aangename tracks die elkaar qua amusementswaarde nauwelijks ontlopen. Het album mist op het eerste gehoor hoogtepunten zoals Twin Symbiosis die wel direct had, maar is in zijn geheel sterker, consistenter, zowel vocaal als muzikaal meer in balans en ontdaan van tegenvallende momenten (ook de intro is deze keer bijzonder fraai). Deze tweede full-length staat boordevol kwalitatief vakmanschap. Een cd waar Dyscordia trots op mag zijn. De fysieke versie bevat trouwens de geslaagde, reeds eerder uitgebrachte Sonata Arctica-cover My Land.

Tracklist:
1. Templum Creationis
2. Harlequin’s Grief
3. Bail Me Out
4. Reveries
5. A Perfect Day
6. Never Will
7. Sacred Soil Of Souls
8. The Masquerade
9. Chthonic Star
10. Words Of Fortune
11. My Land (Sonata Arctica-cover) (bonustrack)