Zelfs in deze blijde dagen van kerstcadeautjes en feestelijke jaarwisselingen heb ik me er niet toe hoeven dwingen om me aan het miserabele tweede album van fulltime naargeest Sami Rautio’s My Shameful te onderwerpen. Was ik zo’n anderhalf jaar geleden al erg gecharmeerd van zijn sterke debuutwerk, het nieuwe opus Of Dust stelt niet teleur.

En dat is mede te danken aan de subtiele veranderingen ten opzichte van voorganger Of All the Wrong Things die dit album kenmerken. De doom/death heeft een stapje terug moeten zetten in het voordeel van de funeral doom, en op vocaal gebied heeft de zieke ‘kreunzang’ wat terrein gewonnen op de meer gangbare death grunts. Dit draagt zonder meer bij aan de identiteit van My Shameful ten opzichte van z’n genregenoten, want laten we wel wezen: het is tegenwoordig moeizaam manoeuvreren door de overdadige stroom van zowel traditionele als non-traditionele doombands.

Niettemin slaagt Sami Rautio er wederom in deze doomfan in extase te brengen met z’n apocalyptische hymnes. Nu is Of Dust niet een bijzonder originele of zelfs opvallende plaat - de lat ligt tegenwoordig dankzij bands als Esoteric, Until Death Overtakes Me en Tyranny dan ook wel erg hoog - maar menig doomliefhebber zal na het beluisteren van dit album met een instemmende knik z’n waardering uitspreken. Dus gewoon schijfje in de speler, volume op 10 en ik garandeer je: de poel van verderf laat niet lang op zich wachten. Heerlijk toch, in deze dagen van overmatig plezier en geluk.

Tracklist:
1. Of Dust
2. And Waters Will Close
3. Your Darkness Shrine
4. One Lost
5. I Found Nothing Sacred
6. These Empty Rooms
7. Disappointment
8. To Never Return