Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in augustus 2025 werd uitgebracht?

Babymetal - Metal Forth
Baest - Colossal
Blackbraid - Blackbraid III
Blackbriar - A Thousand Little Deaths
Burning Witches - Inquisition
Centuries Of Decay - A Monument To Oblivion
Chevelle - Bright As Blasphemy
Defacement - Doomed
Deftones - Private Music
Déhà - Ashes As Rain
Desaster - Kill All Idols
Halestorm - Everest
Hammer King - Make Metal Royal Again
Helloween - Giants And Monsters
In Mourning - The Immortal
Lord Of The Lost - Opvs Noir Vol. 1
Månegarm - Edsvuren
Martyr - Dark Believer
Mob Rules - Rise Of The Ruler
Pilgrimage - From Amber To Sun
Rise Against - Ricochet
Signs Of The Swarm - To Rid Myself Of Truth
Unleashed - Fire Upon Your Lands
Vicious Rumors - The Devil's Asylum
een ander album uit augustus 2025

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Alberto Rionda (Avalanch) - 53
  • Carlos Denogean (Weedeater)† - 38
  • Dino Cazares (Fear Factory) - 59
  • Felix Bohnke (Edguy) - 51
  • Jill Janus (Huntress)† - 50
  • Mike Baker (Shadow Gallery)† - 62
  • Richard Coughlan (Caravan)† - 78
  • Roel Van Helden (Powerwolf) - 45
  • Sam Rivers (Limp Bizkit) - 48
  • Tomas Nilsson (Devian) - 43

Vandaag overleden:
  • Dave Hlubek (Molly Hatchet) - 2017
  • J.R.R. Tolkien (auteur) - 1973
Review

Thulcandra - A Dying Wish
Jaar van release: 2021
Label: Napalm Records

 -

Sommige bands breken nooit echt door, maar leveren toch steevast kwaliteit. Het Duitse Thulcandra valt in deze categorie. In het vorige decennium brengt het gezelschap rondom Steffen Kummerer (bij deathmetalliefhebbers bekend van zijn werk bij Obscura) een drietal ijzersterke platen uit. De ijskoude, met prachtige gitaarmelodieën doorspekte black metal ademt de sfeer en souplesse van Dissection uit iedere porie. Het knappe is dat Thulcandra niet alleen als twee druppels water als zijn Zweedse helden klinkt, maar dat ze zelfs bijna een soortgelijk niveau aantikken. In mijn recensie van het debuut Fallen Angel's Dominion (2010) repte ik dat die plaat wat mij betreft gezien mag worden als de enige reguliere opvolger van The Somberlain (1993) en Storm Of The Light's Bane (1995).

Goed, wellicht werd ik wat meegesleept in het moment tijdens het schrijven van die woorden, maar de lading mag duidelijk zijn: de muziek van Thulcandra zit kwalitatief uitstekend in elkaar. Na de release van Ascension Lost (2015) blijft het echter lang stil rond de band. De radiostilte heeft meerdere redenen. Zo is hoofdcomponist, zanger en gitarist Steffen Kummerer druk met zijn hoofdband Obscura, waarmee hij wereldwijd op tournee gaat. Een tragischer reden voor de vertraging is het onverwachte overlijden van bassist Chris Kratzer, die door een ongeluk om het leven komt. Hij wordt vervangen door Carsten Schorn (Nailed To Obscurity). Daarnaast horen we nieuwe gitarist Mariano Delastik, die oudgediende Sebastian Ludwig opvolgt.

Met enige vertraging keert Thulcandra dus zes jaar na de derde langspeler terug met A Dying Wish. Het vierde album verschijnt wederom via Napalm Records. Ook in andere opzichten blijft de band herkenbaar. Zo is het artwork wederom in de typerende, koud blauwe kleuren, herinnerend aan – hoe kan het ook anders – de twee klassiekers van Dissection. En ook qua sound horen we uiteraard de hand van de Zweedse grootmeesters. De giftige, ijskoude melodieën en de stemmige, akoestische intermezzo's herinneren aan de eerste platen van Dissection, maar ook aan andere klassiekers uit de jaren negentig (Unanimated, Sacramentum).

De eerste helft van A Dying Wish ligt het meest in het verlengde van de vorige platen. Opener Funeral Pyre zit vol prachtige leadmelodieën, terwijl het afwisselende Scarred Grandeur fraai gitaarwerk combineert met plotselinge versnellingen en een epische ‘vibe'. Nocturnal Heresy onderscheidt zich door een traag, doom-achtig middenstuk en door de ruimte voor klassiekere heavymetalriffs. A Dying Wish bevat daarnaast twee opmerkelijke tracks. Dat zijn de korte, instrumentale intermezzo's Orchard Of Grievance en In Bleak Misery. Deze zijn beide nog afkomstig van overleden bassist Christian Kratzer, die hiermee toch nog een plek op het album heeft gekregen.

Op de tweede helft van het album gaat Thulcandra iets veelzijdiger te werk – zonder daarbij overigens al te ver buiten de lijntjes te kleuren. A Shining Abyss is de track die het felst uit de speakers komt knallen door zijn combinatie van vlammende riffs en krachtig drumwerk. Het ruim zes minuten durende Devouring Darkness laat goed horen dat Thulcandra nog altijd stappen zet qua songwriting. De track zit zó boordevol heerlijke riffs dat ze voorbij is voordat je er erg in hebt. Datzelfde geldt voor het stemmige titelnummer, dat vol melancholisch gitaarwerk staat.

De productie van A Dying Wish is onberispelijk. Dat is niet verwonderlijk wanneer we in ogenschouw nemen dat de band voor de eerste keer in zijn geschiedenis de hulp heeft ingeschakeld van de legendarische Dan Swanö (bekend van zijn werk van onder andere Bloodbath, Opeth, Katatonia en – uiteraard – Dissection). Hij zorgt ervoor dat de toch al zeer smaakvolle, melodieuze black/death metal nóg beter uit de verf komt. Kortom: met A Dying Wish bewijst Thulcandra wederom dat deze klassieke stijl ook anno 2021 nog steeds zeer relevant kan zijn.

Tracklist:
1. Funeral Pyre
2. Scarred Grandeur
3. Orchard Of Grievance
4. In Vain
5. Nocturnal Heresy
6. The Slivering Silver
7. In Bleak Misery
8. A Shining Abyss
9. Devouring Darkness
10. A Dying Wish

Score: 83 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 13 januari 2022

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.