Enquête

Wat is jouw favoriete studio-album uit de jaren tachtig?

AC/DC - Back In Black
Anthrax - Among The Living
Black Sabbath - Heaven And Hell
Death - Leprosy
Dio - Holy Diver
Exodus - Bonded By Blood
Guns N’ Roses - Appetite For Destruction
Helloween - Keeper Of The Seven Keys Part I
Iron Maiden - Powerslave
Iron Maiden - The Number Of The Beast
Judas Priest - British Steel
Megadeth - Peace Sells… But Who’s Buying?
Mercyful Fate - Don’t Break The Oath
Metallica - Master Of Puppets
Metallica - Ride The Lightning
Morbid Angel - Altars Of Madness
Motörhead - Ace Of Spades
Queensrÿche - Operation: Mindcrime
Rush - Moving Pictures
Savatage - Gutter Ballet
Sepultura - Beneath The Remains
Slayer - Reign In Blood
Testament - The Legacy
Venom - Black Metal
een ander album uit de periode 1980-1989

[ Uitslag | Enquêtes ]

Geen concerten bekend voor 27-08-2024.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Abe Cunningham (Deftones) - 51
  • Rex Brown (Pantera) - 60

Vandaag overleden:
  • Mark Shelton (Manilla Road) - 2018
Review

Caligula's Horse - In Contact
Jaar van release: 2017
Label: InsideOut Music

Caligula's Horse - In Contact

Als fervent concertganger neem ik voorprogramma's nog wel eens voor lief. Voor de vorm kijk ik een half nummertje en ga dan het liefst buiten de zaal een biertje drinken. Het is nou eenmaal zo. Support acts zijn vaak gewoon vullertjes; al dan niet door zichzelf ingekocht. Maar er is altijd die ene uitzondering. Zo viel mijn mond open bij de opener voor Shining (15 november 2015, Tivoli De Helling). Ik stel aan u voor: Caligula's Horse uit Brisbane, Australië; aangenaam.

Het vijftal timmert intussen zes jaar aan de weg, maar het was destijds de eerste Europese tour. Het derde album Bloom was toen net uit. Mijn impulsieve aankoop bleek geen misser en de verwachtingen voor In Contact zijn dan ook hoog.

Gelukkig worden die verwachtingen ruimschoots ingelost. Krachtige songwriting met nummers die zo nu en dan de vijf-minutengrens passeren, zorgen voor eenzelfde luistergenot als van In Bloom. Continu wisselen de ozzies van stijl, zonder dat dit gekunsteld overkomt. Progressief zoals progressief bedoeld is. Het is dan ook niet raar dat associaties met bands als Leprous, Haken, Opeth en Karnivool opduiken.

Kritiekpuntjes zijn er ook. Het drie minuten durende spoken word, Inertia And The Weapon Of The Wall genaamd, is een totale miskleun. D'r is d'r eentje ontzettend boos en dat moet 'ie blijkbaar op deze plaat kwijt. Wat de Australiërs met een boze, Iers klinkende man moeten, is mij een raadsel, maar de verrassing bij de eerste luisterbeurt maakt in no time plaats voor irritatie en ergernis. Gelukkig kan ik deze track prima uit de playlist halen. Daarnaast zou je kunnen betogen dat het album wat te vol staat met wisselingen en dat er geen rust is; geen lekker refreintje om mee te tikken of blèren. Maar dat is vooral een kwestie van smaak.

Caligula's Horse geeft met dit album zijn visitekaartje wederom af en liefhebbers van genoemde bands kunnen deze plaat dan ook blind aanschaffen. Ik kijk uit naar de volgende Europese tour.

Tracklist:
1. Dream The Dead
2. Will's Song (Let The Colours Run)
3. The Hands Are The Hardest
4. Love Conquers All
5. Songs For No One
6. Capulet
7. Fill My Heart
8. Inertia And The Weapon Of The Wall
9. The Cannon's Mouth
10. Graves

Score: 82 / 100

Reviewer: Wouter
Toegevoegd: 7 september 2017

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.