Het concept album handelt over een fictieve psychiatrische inrichting. Asylum 45 is de naam van het gesticht. In elk nummer van Non-Divine vertelt een patiënt uit het gesticht zijn of haar verhaal. Alle patiënten verschillen veel van elkaar en hun karakters passen bij de sfeer in de muziek. Sommige patiënten zijn echt knettergek, terwijl anderen er verblijven omdat ze tijdelijk een probleem hebben in hun sociale leven. De teksten zijn niet denigrerend naar mensen met een psychisch probleem maar maakt hun situatie eerder begrijpelijk.

1. One Man, One Soul

Dit nummer is het laatst geschreven nummer dat op het album is belandt. Net als veel nummers die erna zijn geschreven en dus niet op de CD staan heeft dit nummer een zwaardere gitaarstemming. De drop-C stemming die hier wordt gebruikt geeft meer de toekomst-sound weer voor Non-Divine. Het nummer is up-tempo en de intro riff beukt er flink op los. De eerste solo in het nummer is overigens 3-stemmig. Al met al was de beslissing dit nummer te gebruiken als opener niet moeilijk. De sound doet volgens veel mensen vrij Amerikaans aan. Amusant is de grote lijst met bandvergelijkingen die we al hebben gehoord bij dit nummer zoals Nickelback, Fear Factory, Anthrax, In Flames & Metallica.

De tekst gaat over een man die zichzelf vrijwillig op heeft laten nemen in het gesticht omdat hij een trauma aan zijn voormalige werk heeft overgehouden. Jarenlang probeerde hij vol te houden als ambulance medewerker. Wanneer je in je dagelijkse werkzaamheden o.a. kinderen in je handen ziet wegglijden naar de dood moet je ijzersterk in je schoenen staan. Aanvankelijk dacht hij het allemaal aan te kunnen maar hij gleed steeds meer naar een diepe depressie waardoor hij zijn sociale leven niet meer aan kon.

2. In Shame

Dit nummer is toegankelijk, catchy en staat bol van de harmonieën. Het refrein is met z’n 2-stemmige zanglijn een echte meezinger. Over het staccato 2e couplet rolt een akoestische gitaar samen met een crunch gitaar wat een erg aparte sound geeft. Ondersteund door zwaar hakkende gitaren speelt een lange twin-solo. Ook dit nummer heeft vergelijkingen gekregen met Amerikaanse rockbands.

In Shame gaat over een jongen in de pubertijd die lijdt aan het Body Dysmorphic Disorder syndroom. Een raar soort obsessie. Hij ziet er normaal uit, maar vindt zichzelf mismaakt. Daardoor is zijn sociale leven aan gort. Zijn ouders lieten hem opnemen, hopend op herstel. Hij was het zelf helemaal eens met die opname maar hij wil maar niet snappen dat hij niet is weggestopt in het gesticht als een monster.

3. New Die-Hard Vampire

Dit groovy nummer neigt wat meer naar de stoner-rock en duikt als enige nummer van het album naar de lage A-stemming. Samen met One Man, One Soul is het een van de hardere nummers van de CD. Het outro is een double-bass stuk die lichtelijk beïnvloed is door de band Carcass.

In het nummer is vampier Vlad aan het woord. Met z’n cliché uiterlijk maakte hij snel indruk op de meisjes, maar maakte met een bijtwond in de nek vaak een einde aan een leuke avond samen. In het gesticht houdt hij vol dat hij tegen zonlicht kan en altijd zijn bord leeg eet omdat hij een nieuw soort vampier is die dat allemaal kan. Hij was wat minder blij met de in beslag name van zijn lijkenkist die hij had binnen gesmokkeld.

4. Sleep

Sleep is in dezelfde tijd geschreven als New Die-Hard Vampire. Het leuke daarvan is dat de nummers totaal niet op elkaar lijken. Er zit veel effect op de cleane introgitaar. Die riff is de basis van het nummer en is in een jam tot stand gekomen. Het hele nummer is erg sfeervol en rustig. Naast een akoestische gitaar heeft Sleep als enige nummer bijna continu keyboardpartijen.

De tekst gaat over een meisje die in haar pubertijd wordt overvallen door erge nachtmerries, eigenlijk elke nacht. Als ze wakker is weet ze niet meer waar de nachtmerries over gaan. Hierdoor durft ze niet meer te slapen want als ze ook maar een oog dicht doet beginnen ze al. Ze kan niet meer meekomen op school en haar ouders hebben haar ter observatie op laten nemen. Via hypnose therapie komen ze achter het nachtmerrie verhaal: vaak zit ze in een soort grote plakkerige cocon waar ze niet uit kan en vaak wordt ze achterna gezeten door een groot monster. Via de hypnose werd ook duidelijk dat ze zelf het monster was die in de cocon zit. Een diep verborgen onzekerheid in een normaal meisje bleek de hoofdoorzaak en de nachtmerrie zorgde voor de ontpopping.

5. Breathe

In Breathe hoor je veel rockinvloeden. De compositie is met precies 3 minuten erg compact. Net zoals One Man, One Soul is dit nummer in de drop-C stemming. Het ritme is opzwepend en het nummer is erg energiek. Dat past precies bij de patiënt.

Breathe gaat namelijk over een wat ouder fanatiek mannetje dat graag een potje spart voor de gein met onbekenden op straat. Aangezien mensen al gauw een klap kregen, hebben ze hem opgenomen in het gesticht. Daar geeft hij nu de bewakers en andere patiënten regelmatig een blauw oog.

6. Mended Doll

Dit nummer heeft veel harmonieën en twin partijen en is een van de langst durende van de CD. Het refrein heeft een achtergrond koor en het middenstuk een pianopartij. Zelf vinden we het een van de meest eigenzinnige Non-Divine composities.

Mended Doll gaat over een vrouw die met haar man ongewenst kinderloos is gebleven. Haar ideaalbeeld van haar baby bereikten voor de buitenwereld ongemerkt zulke grote proporties dat ze op een dag haar ideale baby ontvoerde uit een winkelcentrum en op de vlucht sloeg. Nu brengt ze haar dag starend naar de muren door. Ze draagt altijd een lappen pop bij zich. Haar liefhebbende man komt haar nog bijna dagelijks opzoeken, maar ook hij is niet in staat om nog contact met haar te maken.

7. Love Loss

Love Loss is het instrumentale intermezzo op de CD. Het begint alleen akoestisch en bouwt langzaam op. Later barst het nummer los met zware slaggitaren, een twinsolo met daarover een pianostuk om vervolgens weer akoestisch af te sterven.

Hoewel instrumentaal is ook aan Love Loss een patiënt verbonden. Het betreft een oude vrouw die het langst aanwezig is in het gesticht. Niemand weet haar herkomst en ze heeft jaren terug eens de bijnaam Ivy meegekregen. Dat is het enige waar ze zo ongeveer op reageert. Verder doet ze niets dan staren of heeft ze lange huilbuien. De enige therapie die ze krijgt is een preventie tegen zelfmoordpogingen. Liefdesverdriet is de grondslag voor Ivy’s probleem.

8. Return To Zero

Return To Zero is in het verleden al eens verschenen op een compilatie CD. In deze album versie is er wel een sample en synthesizer stuk bij geschreven. Dit nummer is een van de oudste van de CD.

De patiënt in dit nummer is een vrouw die mentaal probeert aan te sterken. In het verleden is ze in handen gevallen van een sekte. Haar familie heeft haar destijds uit de sekte ontvoerd. Totaal gehersenspoeld bleef ze thuis bij haar familie een makkelijke prooi voor de sekteleden die haar niet met rust lieten. Zelfs in het gesticht hebben de sekteleden een inval gedaan om haar mee te nemen. Dit lukte niet maar ze had wel een grote terugslag daarna.

9. Visions

Met z’n Rammstein achtige clubbeat, synth partijen, koren, sample en makkelijke refrein meezinger is “Visions” een divers en makkelijk te verteren nummer die in de loop der jaren aardig bekend is geworden in het Non-Divine repertoire.

Visions gaat over een vrouw op leeftijd die zich als medium voordeed. Met de heilige maagd Maria als haar rechterhand voorspelde ze regelmatig het een en ander. Ze had veel volgelingen die haar financieel steunden en hun leven aanpasten wanneer er een ramp werd voorspelt door haar. Die rampen kwamen niet uit en vervolgens was mevrouw niet meer aanspreekbaar voor die mensen. Ze wil met spoed uit het gesticht waarin ze is opgenomen want heilige maagd Maria heeft weer gesproken en de mensheid heeft haar dringend nodig.

10. Sympathy

Sympathy is het oudste nummer van de CD en het enige nummer die ook op Non-Divine’s demoCD My Obsession stond. Het nummer dat veel cleane partijen heeft klinkt melancholisch, net zoals de sfeer die bij de patiënt past.

De tekst gaat over een man waarbij het op sociaal vlak allemaal niet zo is gelukt. Geen baan, gokverslaving etc. Hij had dagelijks zijn moeder en zus om zich heen die hem met alle goede wil keer op keer met de neus op de feiten drukten. Hij werd daar echter alleen maar depressiever van en is na een paar mislukte zelfmoordpogingen opgenomen in het gesticht. Daar gaat hij langzaam vooruit, vooral bij minder contact met z’n moeder en zus gaat het wat beter met hem.