Ja, zoiets. We hebben zo'n tien datums zodat we gewoon eventjes een poosje onderweg zijn. Als het goed is, dan hebben we in de herfst een grotere tour.

Er is echter al een datum gecancelled en nu hebben jullie vier dagen vrij. Dus hebben jullie nog speciale plannen, een kleine vakantie of zo?

We zijn die dagen in Hannover. Het hoofdkantoor van ons management is daar. Dus gaan we vooral wat zakelijke dingen afhandelen. Ik vind het wel lekker die vrije dagen. Want voordat de tour begon, was ik twee weken ziek. Toen ik de tourbus instapte, volede ik me nog steeds beroerd. Nu voel ik me weer goed, maar ben nog wel een beetje uitgeput. Ik wilde de tour wel doen, want ik ging ervan uit dat ik gauw beter zou worden. En dat ben ik nu ook.

En is er nog speciale reden dat Nederland ook aangedaan wordt?

zonder aarzeling Nee. Het kwam gewoon zo uit.

Op een eerdere tour waren jullie in Hengelo terwijl in Enschede op dat moment net de grote vuurwerkramp had plaatsgevonden.

Oh ja. Normaal zijn er best veel studenten daar die op komen dagen. Maar die dag was er haast niemand. En dat begrepen we natuurlijk erg goed. Niemand was echt in de stemming om een band te gaan zien.

En er was ook nog iets met de kans om te openen voor The Darkness in Nederland?

Hoe weet jij dat? We kregen inderdaad het aanbod om te openen voor The Darkness ergens in Nederland. Omdat we geen idee hadden wie ze waren, zagen we er maar vanaf. En daarna kwam hun grote doorbraak. Tja, niemand kon dat natuurlijk voorspellen.

Door naar het nieuwe album In Triumph, wat een gewaagde uitspraak is. Is het zo bedoeld?

We dachten er eerst aan om het album Black te noemen. Daar zagen we toch maar vanaf. En daarna kwamen we met In Triumph op de proppen. Het is slechts een albumtitel en verder niets.

Het heeft dus ook niks te maken met de albumcover dat het vrijheidsbeeld laat zien? Of met een thema dat door het album rondloopt zoals de laatste cd Hooray! It's A Deathtrip over de dood ging?

Nee hoor, het is gewoon toeval dat het allemaal zo past. Veel nummers op de cd hebben ook geen betekenis of zo. Een uitzondering is Triumph Is A Sea Of Flames, dat handelt over pyromania.

Is er een speciale reden dat er dit keer wat meer jaartjes tussen deze en de laatste release van 2003 zit?

Niet echt. We hadden dit keer een tour met Monster Magnet die vrij lang was. En we moesten onze oude basgitarist vervangen. En dat duurde een poosje voordat die vervangen was. We hebben de cd met z'n drieën geschreven en kozen ervoor om daarna pas op zoek te gaan. Nieuweling Robert Triches kenden we al van vroeger, dus dat was verder wel een makkelijke keus. Dit is zijn eerste tour en het gaat goed.

Dit was de eerste keer dat jullie ervoor hebben gekozen om de productie compleet in de handen te laten van een buitenstaander, in dit geval Tommy Newton. Wat waren de ervaringen daarmee?

Eerst produceerden we onze platen vrijwel zelf. Maar we wilden dit keer dat iemand anders dat zou doen. Iemand die ons een beetje kon sturen, zeg maar. Na vier albums vonden we het wel eens tijd om dat te gaan doen.

Ook was het de eerste keer om naar Duitsland te gaan voor de opnames.

Ja, want daar waren de studio's van Tommy. De atmosfeer daar beviel ons prima. Lekker weertje, barbequetje elke avond, dus het voelde ook wel een beetje aan als een kleine vakantie.

De nummers zijn dit keer wat meer recht-toe-recht-aan. Daar kozen jullie bewust voor, toch?

Ja, omdat we dat nog nooit gedaan hadden. Daarom besloten we dat we wat meer rock 'n roll-songs wilden schrijven. Dus een paar nummers zoals Broken Man en In The Shadows hadden nooit op een Quill-album kunnen passen. Dit keer dachten we: "ach, what the hell".

De promo-sheet vertelt dat jullie ideeën hebben gebruikt die normaal de prullenbak in zouden gaan. Om wat voor ideeën ging het dan?

Oh, gewoon nummers waarvan we eerst dachten dat het geen Quill-nummers zouden zijn. Voor ons staan er dus een paar rare nummers voor ons op. Nu hebben we wel één nummer opgenomen die we niet op In Triumph hebben gezet. Die heet Rock 'n Roll Might Be Dead en misschien gebruiken we die wel voor een volgende cd.

Zijn jullie ook zo'n band die het 'stonerrock'-stempel ook zo vervelend vind?

Ach, ik weet het niet. Wij bestaan al lang voordat het genre bestond. Maar het maakt mij verder niks uit.

Het valt mij ook op dat sinds Audioslave bestaat jullie daar ook opeens mee vergeleken worden. Dat lijkt mij ook kut omdat The Quill stukken langer bestaat.

Ach, ze vergeleken ons al met de band Soundgarden, de oude band van Chris Cornell. En in de oude dagen luisterden we daar graag naar.

Als band hebben jullie allevier verschillende muzikale achtergronden. Waar luister jij ook alweer graag naar?

Oh, ikzelf vind The Cardigans leuk, maar ook Neil Young en System Of A Down. Onze gitarist is meer "into the bluess".

Maar geeft dat nog problemen of heftige discussies tijdens het schrijven van nummers?

We proberen wel onze invloeden een beetje te mengen in de muziek. Maar echte discussies hebben we allang niet meer, omdat het schrijven tegenwoordig vanzelf gaat.

Beginnen jullie met vijf albums op zak al langzaam na te denken over een mogelijke live-release?

Het zou wel leuk zijn om daar iets mee te doen, ja. We hebben er al een beetje over gepraat. Maar er zijn verder nog geen concrete plannen daarvoor.