How is life in Texas?
We zitten momenteel in een verhuizing, dus we zijn druk bezig. We kunnen momenteel niet touren. De cijfers in Texas zijn niet gunstig. Alles is gesloten en ik denk dat dat ook nog wel een tijdje zo blijft.
Het is lastig om positief te blijven op deze manier.
Dat klopt. Ik denk echter dat het belangrijk is om de positieve dingen te blijven zien, om dankbaar te zijn wat je hebt en om doelen na te blijven streven.
Zo hebben jullie een prachtig nieuw album gemaakt.
Ja, het is zeer positief ontvangen en daar zijn we erg blij mee.
Het nieuwe album is songwritingtechnisch een flinke sprong voorwaarts. Hoe zien jullie dat?
We proberen iedere keer weer progressie te boeken en nieuwe elementen te introduceren. Ik denk dat dit album de diepste evolutie tot nu toe is. We zijn beslist gegroeid als songwriters en ik ben blij dat de buitenwereld dat ook hoort.
Dobber en jij zijn de belangrijkste songwriters, maar wat hebben de nieuwkomers bijgedragen?
Dobber komt met de basis, met de muziek en met de thema’s. Daarna geven de anderen hun input. Ik ben zelf niet zozeer betrokken bij de ontwikkeling van het instrumentale gedeelte. De nieuwe leden hebben veel energie gebracht en hebben een frisse blik op wat we aan het doen zijn en wat we willen doen. Ze hebben de nummers met hun invloeden en bijdragen nog breder gemaakt.
Je kunt duidelijk horen dat het Oceans Of Slumber is, maar er zijn veel nieuwe elementen aan de sound toegevoegd.
We wilden graag met veel verschillende effecten, gemoedstoestanden en vocalen werken. We wilden de verschillende stijlen terug laten komen en spelen met het contrast tussen akoestische en elektrische gitaren.
Het is wel grappig om te zien dat de geschiedenis zich herhaalt. Jij wilde ooit als liefhebber graag bij Oceans Of Slumber zingen en de nieuwe leden waren ook al fan voordat ze tot de line-up toetraden.
Inderdaad. Oceans Of Slumber was lokaal al een gevestigde band voordat ik toetrad. Doordat je fan bent, heb je veel energie en ben je enthousiast. Dat merkte ik ook weer bij het toetreden van de nieuwe leden. Er kwam frisse energie, een verjonging als het ware. Soms kan er stagnatie optreden in een band omdat er geen consensus is over de richting die je uit wilt gaan, maar met nieuwe leden die de band goed kennen, kan die focus toch weer terugkeren.
Juist die focus hoor je duidelijk terug in de nummers. Zo zijn er veel gave tempowisselingen in één van mijn favoriete tracks Pray For Fire, maar verliest de compositie nooit zijn momentum.
Pray For Fire is ook mijn favoriet. Elk nummer onderscheidt zich van de andere en vertelt een deel van het verhaal, maar vormt ook een deel dat in het geheel past. Het wordt voor de luisteraar daardoor een levendige reis. Pray For Fire is de top van de berg. Er zit veel diepte in. Er zitten veel verschillende vocale technieken in en daardoor wordt het voor mij extra leuk om dat nummer te zingen. Muzikaal is het heel intens en groots en het past heel goed bij de emotionele voordracht.
Het is alsof je op dat emotionele aspect dit keer extra hebt geoefend. Het komt meer naar voren.
Dat was ook mijn intentie. Ik probeer altijd de juiste emotie te brengen bij het verhaal dat ik vertel. Dit keer heb ik daar nog meer de nadruk op gelegd. Gezond zijn en trainen is daardoor extra belangrijk. Die discipline heb ik gelukkig op kunnen brengen en vandaar dat het resultaat er ook naar is. De songwriting liet veel ruimte voor vocale expressie. Alles viel dit keer op zijn plaats.
Een andere favoriet van mij is A Return To The Earth Below, ook vanwege de expressie, vooral in “I have spent my whole life running and I have tried, I have tried to flee from myself.”
Het is één van de eerste teksten die ik geschreven heb voor het nieuwe album. Ik wilde heel open en kwetsbaar zijn over de emoties en ervaringen die ik de afgelopen tijd heb gehad. Ik deed dat ook ten tijde van The Banished Heart en heb me gerealiseerd hoe belangrijk dat is voor veel fans. Doordat de teksten eerlijk zijn, kunnen mensen zich er op hun eigen manier mee vereenzelvigen. A Return To The Earth Below gaat over hoeveel last ik met mijn depressie heb meegedragen. Hoe prikkels van zowel binnenuit als buitenaf impact op ons kunnen hebben en hoe we daar het beste mee om kunnen gaan. Voor mij is het dus een emotioneel diep nummer en ik wilde een inspiratie zijn voor mensen die min of meer met dezelfde emoties in aanraking zijn gekomen. Ik hoop dat het een hymne is waarmee ze zichzelf kunnen redden en er voor zichzelf kunnen zijn.
De menselijke interactie is een terugkerend thema.
Zeker. Wat we meemaken, is waar we over schrijven. We tonen onze gevoelens over onze relaties met onszelf en met anderen. We maken serieuze muziek en daarbij passen teksten die op een gepaste manier ingaan op de interacties tussen mensen.
Elk nummer heeft zijn functie binnen het verhaal. Wat is de functie van het intermezzo Imperfect Divinity?
Dat kun je het beste aan Dobber vragen. Waar de inspiratie vandaan komt, is geheim. Ik heb de intermezzo’s ook pas aan het einde van het proces voor het eerst gehoord. Hij laat ze niet eerder aan me horen. Wellicht is hij bang dat ik denk dat ik er zang aan toevoeg, haha.
In The Adorned Fathomless Creation komt de beginriff aan het einde weer terug. Waarom is voor die opbouw gekozen?
Het is een omineus en kwaadaardig mantra. Het gaat over de destructieve cyclus in onze maatschappij en in onze interacties. We komen altijd weer op een bepaald punt terug en dat is niet altijd een goed punt. De sociale ziekten blijven bestaan, herhalen zich en komen in iets andere vorm terug.
Jessie heeft als nieuwkomer direct het leeuwendeel van de extreme vocalen voor zijn rekening genomen, maar ik hoor ook nog anderen.
Dat klopt. Iedereen heeft bijgedragen en dat was heel leuk om mee te maken.
Hij heeft een onderscheidende, diverse manier van grunten en screamen.
Inderdaad, hij kan veel met zijn stem en het past goed bij wat ik zing. Hij heeft ook nog eens een mooie, melodieuze zangstem.
Als Dobber je de muziek voorlegt, zijn de thema’s dan al bekend?
We schrijven op dat gebied vooral samen, maar soms is de inspiratie voor de nummers anders dan die voor de teksten. We vinden altijd een manier waarop de twee elkaar aanvullen.
Op Facebook post je weleens korte verhalen. Heb je overwogen om die te bundelen?
De laatste twee albums heeft Dobber me aangemoedigd om meer te schrijven en ze wereldkundig te maken. Schrijven is voor mij nog belangrijker dan muziek. Ik ben zeker geïnteresseerd om op een bepaald moment iets in literatuurvorm te gaan doen, wellicht in combinatie met het volgende album. In ieder geval wil ik de schrijfsels verzamelen en mijn liefde voor schrijven in toenemende mate delen.
Zoals je al eerder aangaf en zoals blijkt uit de reacties onder de posts, betekent het veel voor de mensen die ze lezen.
Inderdaad. Het is wel grappig dat je ernaar vraagt, want de laatste tijd heb ik er veel over nagedacht. Ik heb er nu ook meer de tijd voor en sowieso willen mensen zich meer uiten, dus ik zie op dit gebied wel interessante dingen gebeuren.
Ben je verbaasd dat je de eerste zangeres bent die soul en metal combineert?
Ik ben verbaasd dat er behalve Anneke van Giersbergen nooit een zangeres geweest is met die esthetiek in de metalwereld. Je hebt heavy metal en symfonische metal, maar nooit hoor je het soulvolle gevoel in de zang. Toch denk ik dat gospel- en soulzang zich uitstekend lenen voor metal. Ik denk dat mensen juist door die touch emotioneel meer betrokken raken bij de muziek. Ik hoop dat we meer mensen inspireren die voorheen dachten dat de combinatie niet zou werken.
Toen Arjen Lucassen je vroeg om op zijn album Transitus te zingen, moedigde hij je toen aan om die soultouch te gebruiken, of liet hij je juist vrij om je stem te gebruiken op een manier waarvan jij vond dat die bij de tekst paste?
Hij moedigde me aan om de soulkwaliteiten te omarmen. Hij was heel enthousiast over die esthetiek en ik was blij dat hij juist dat aspect naar voren wilde laten komen. Voor mij was het een hele eer om gevraagd te worden, een droom die uitkwam. Als ik eraan terugdenk, verschijnt er weer een lach op mijn gezicht. Het was een geweldige samenwerking.
Hoe was het om de bewegingen voor het stripboek op te nemen?
Erg cool. Ik had nog nooit voor een green screen opnamen gedaan. Het heeft echter goed uitgepakt en ik voelde me er comfortabeler bij dan ik van tevoren dacht, wellicht ook doordat Arjen zo enthousiast was. Hij wil dat alles binnen het concept van zijn universum past. Het is was erg prettig om met hem samen te werken.
Je hebt wat met Nederlanders, want zojuist noemde je al Anneke van Giersbergen, die een inspiratiebron voor je is.
Ze is zeker een inspiratiebron. We hebben elkaar meermaals ontmoet. Tijdens tours, op festivals of als ze in Houston of in de buurt is. We vinden het allebei prettig om het contact te onderhouden. Ze is heel aardig en ontvankelijk. Haar connectie met haar stem en haar optredens maken haar bijzonder. Ze kent haar instrument buitengewoon goed en haar uitvoering is erg sterk, zowel als ze kracht moet zetten als dat ze ingetogen zingt. Ze weet wat een nummer nodig heeft. Ze neemt de ruimte over en trekt je naar haar belevingswereld toe. Het is erg prettig dat er dit soort mensen zijn in de muziekwereld die niet alleen een voorbeeld zijn voor anderen, maar ook interesse tonen in andermans muziek.
Heeft het gastoptreden bij Ayreon nog deuren voor je geopend?
Zeker, ik heb uitnodigingen ontvangen om gastvocalen voor verschillende projecten te verzorgen, maar ik kan helaas niet zeggen voor welke.
Is er, nu er geen concerten mogelijk zijn, ook ruimte ontstaan om andere projecten op te pakken?
Ja, Dobber en ik hebben ons project Genoa nieuw leven ingeblazen. Je moet dan denken aan donkere muziek, met een Portishead-, Mark Lanegan- en Nick Cave-vibe. Het is een uitlaatklep voor onze niet-metal-aspiraties. Het album verschijnt hopelijk voor het eind van dit jaar. Toen ik de uitnodigingen voor de projecten kreeg, vroeg ik me in eerste instantie af waarom. Dobber gaf toen aan dat het waarschijnlijk kwam vanwege de bijdrage aan Ayreon. Daaruit bleek dat ik opensta voor andere dingen. Het houdt het zingen fris voor me.
Oceans Of Slumber is nog maar net uit, maar zijn jullie, aangezien er nu niet getourd wordt, al bezig met het volgende album?
We blijven bezig, we blijven schrijven. We touren of we schrijven. Wat moeten we anders doen? We hebben veel inspiratie. Er is nog niets opgenomen en er komt zeker op korte termijn nog niets uit, maar we kijken wel vooruit naar het maken van een nieuw album en we hopen snel weer te mogen optreden.
