Pitfest
Enquête

Veertig jaar geleden werd al gave muziek geproduceerd. Wat is jouw favoriete song uit het jaar 1985?

Accept - Metal Heart
Agent Steel - Agents Of Steel
Anthrax - Madhouse
Bathory - Born For Burning
Celtic Frost - Circle Of The Tyrants
Dio - Rock 'N' Roll Children
Europe - Rock The Night
Exodus - Bonded By Blood
Faith No More - We Care A Lot
Gary Moore & Phil Lynott - Out In The Fields
Helloween - Ride The Sky
Killing Joke - Love Like Blood
King Diamond - No Presents For Christmas
Kreator - Flag Of Hate
Marillion - Kayleigh
Megadeth - Mechanix
Overkill - Rotten To The Core
Possessed - The Exorcist
Robert Palmer - Addicted To Love
S.O.D. - Sargent D And The S.O.D.
Slayer - Hell Awaits
Survivor - Burning Heart
The Cult - She Sells Sanctuary
W.A.S.P. - Wild Child
een andere song, die in 1985 uitkwam

[ Uitslag | Enquêtes ]

    27 april:
  • FemME (Female Metal Event)
  • 29 april:
  • Venom Inc, Krisiun, Hate en Ater
  • 30 april:
  • Venom Inc, Krisiun, Hate en Ater
  • 1 mei:
  • Death Goals en Stormo
  • Deville
  • Venom inc, krisiun, Hate en Ater
  • Wodan Boys
  • 2 mei:
  • Hyena
  • Mike Tramp's White Lion
  • RedHook en Comastatic
  • Temple Fang en Mojo & The Kitchen Brothers
    26 mei:
  • Coven en Queen Of Spades
  • Sylvaine en Oso And The Jupiter
Kalender
Vandaag jarig:
  • Adrian Lambert (DragonForce) - 53
  • Aleksander Shelepenkin (Celestial Crown) - 48
  • Daniel "Mortuus" Rostén (Marduk) - 48
  • Janne Wirman (Kotipelto) - 46
  • Joey Jordison (Slipknot)† - 50
  • Jose Pasillas (Incubus) - 49
  • Justin Gonzales (Antonamasia) - 41
  • Melissa Ferlaak (Visions Of Atlantis) - 46
  • Sami Kukkohovi (Sentenced) - 51
  • Torsten Röhre (Silent Force) - 49

Vandaag overleden:
  • K. Angylus (The Angelic Process) - 2008
  • Scott Williams (Soilent Green) - 2004
Review

Oceans Of Slumber - Winter
Jaar van release: 2016
Label: Century Media Records
Oceans Of Slumber - Winter
Toen we een paar weken geleden aan onze lezers vroegen wat volgens hen de beste plaat van het eerste kwartaal is, noemden meerderen - bij de open optie in de poll - Winter van Oceans Of Slumber. Volledig terecht, want dit tweede album van de Texaanse formatie is zeer fraai en brengt bovendien vernieuwing in de progressieve metal.

Dat komt grotendeels door de vocale bijdrage van Cammie Gilbert. De Amerikaanse, die Ronnie Gates opvolgt, tilt met haar kleurrijke zang deze release naar een hoger niveau. Ze zou niet misstaan in een soul- of bluesgroep, maar voegt met haar warme stem veel toe aan de dynamische muziek. Bijvoorbeeld aan het begin van …This Road, in het rustgevende intermezzo Lullaby en het bluesy, The Mars Volta-achtige Turpentine, één van de hoogtepunten op deze tweede full-length. Reeds bij aanvang van het mooi opgebouwde titelnummer, dat eind vorig jaar als single verscheen, geeft Cammie haar visitekaartje af. Al is haar stem moeilijk te vergelijken met die van andere zangeressen, in deze aanvangstrack komt Nina Tayeb (de Israëlische werkt samen met Steven Wilson in bijvoorbeeld het fantastische Routine) in gedachten op.

Waar het debuut Aetherial (2013) meer gericht is op extreme metal, is de opvolger trager en bevat deze een ruimer palet aan stijlen. Zo zijn er bijvoorbeeld fraai ingepaste exotische invloeden. Desondanks komen er af en toe razendsnelle blasts voorbij. Apopologue komt het dichtst in de buurt van het oude materiaal. Deze track bevat zowel deathcorepassages met grunts en screams (zowel de twee gitaristen als de bassist zijn verantwoordelijk voor de extreme vocalen binnen Oceans Of Slumber), de doom van My Dying Bride als de extreme metal van Morbid Angel. Het zijn juist de ruigere passages die op bepaalde punten nog ruimte voor verbetering laten horen. Ondanks dat er veel fraais te ontdekken valt, niet alleen vocaal, maar ook muzikaal, mist soms de herinneringswaarde van de riffs, alsmede de cohesie.

Een ander verbeterpunt voor toekomstig materiaal is de volgorde van de tracklist. De nummers (waarvan té veel intermezzo's) vormen samen niet echt een vloeiend geheel. De interessante cover van Nights In White Satin van The Moody Blues zou bijvoorbeeld beter passen als bonustrack of op de vorig jaar verschenen ep Blue, waar ook covers van Candlemass, Led Zeppelin, Emperor en Pink Floyd op staan. Laid To Rest is een instrumentaal intermezzo dat op een ander intermezzo volgt. Op die plek voegt het niet veel toe en verliest een dergelijk tussendoortje zijn kracht. Je voelt gewoon dat dit collectief zijn plafond nog niet heeft bereikt, met name wat betreft het stroomlijnen van zowel de tracks als de tracklist.

Afgezien van de genoemde verbeterpunten is het een release waar veel interessante en fantastische ideeën op staan. Het is geen makkelijke plaat vanwege de combinatie van veel verschillende invloeden, maar dat bevordert tegelijkertijd de houdbaarheid. Het is een album dat je graag nog eens opzet. Temeer er aanknopingspunten genoeg op staan in de vorm van memorabele tracks. Oceans Of Slumber levert met Winter een ijzersterke opvolger van het debuut af, één die in het jaarlijstje van menig metalfan terug te vinden zal zijn. Aanrader voor fans van avontuurlijke, genreoverstijgende metal.

Tracklist:
1. Winter
2. Devout
3. Night In White Satin
4. Lullaby
5. Laid To Rest
6. Suffer The Last Bridge
7. Good Life
8. Sunlight
9. Turpentine
10. Apopologue
11. How Tall The Trees
12. …This Road
13. Grace

Score: 85 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 24 april 2016

Meer Oceans Of Slumber:

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.