Er is nogal wat gebeurd tussen jullie nieuwe plaat International Blackjazz Society en voorganger One One One. Jullie hebben getekend bij het grote label Spinefarm Records, enkele bandleden zijn vervangen en wat misschien nog het meest in het oog springt: jullie hebben een nieuw logo. Waarom zijn jullie van logo veranderd?

Het veranderen van ons logo was een beetje raar. We hadden ons logo al sinds het uitkomen van Blackjazz (red: 2010) en het was sterk gerelateerd aan wat ons als band definieerde. Ik hield van het logo en ik had werkelijk het gevoel dat het het gaafste logo ooit was. Ik ben er zeker van dat fans het logo ook konden waarderen, maar waarom dan toch die verandering?

Er zit altijd iets in me dat iets nieuws wil maken en me het gevoel geeft dat we in een bepaalde richting gaan. Een nieuwe look of een nieuw logo kan helpen het project een nieuwe stoot energie te geven, en het kan een positieve invloed hebben op de muziek. Ondanks dat ik dacht dat het logo dat we hadden al perfect was, wilde ik de gok wagen met een nieuw logo. Omdat het logo meestal de basis is voor het artwork en de merchandise, zou een nieuw logo het ontwerpen van al dat materiaal een stuk leuker maken. Ik besloot de gok te wagen en bedacht me dat we altijd nog terug konden keren naar het oude logo uit 2010, mochten we dat willen. Maar nu vind ik het nieuwe logo echt geweldig! Sterker nog, ik vind het beter dan het oude.

Drummer Torstein Lofthus en bassist Tor Kreken zijn na jaren van trouwe dienst vertrokken. Waren er muzikale meningsverschillen?

Het begin van het vertrek van Torstein begon eigenlijk al voordat we in 2013 begonnen met de opnames van One One One, dus ergens in 2012. Hij was begonnen met het spelen in een Noorse folkpopband die erg populair is in Noorwegen. Hij was constant met hen op tour en verdiende bakken met geld. Om die reden was hij niet alleen minder beschikbaar om te toeren met Shining, maar had hij bovendien last gekregen van zijn achillespees doordat hij een nieuwe techniek probeerde voor de bass drum. Om die reden waren we er niet zeker van dat hij de plaat nog met ons op zou kunnen nemen of überhaupt nog onze soort muziek zou kunnen spelen.

Het is gelukt om de plaat met hem op te nemen door de opnames enkele maanden uit te stellen, om hem tijd te geven om te herstellen. Dat loste het probleem dat hij niet beschikbaar was om te toeren echter niet op. Kort na het uitkomen van One One One trad Tobias Ørnes Andersen op als vervangende drummer. Voordat we er erg in hadden, waren we honderd shows verder met Tobias achter de drumkit, en ik denk dat het op dat moment duidelijk was voor Torstein om afscheid te nemen van Shining en aan te kondigen dat Tobias Shinings officiële drummer is. Het afscheid van Torstein was dus praktisch van aard en er zijn geen meningsverschillen.

De situatie rond Kreken is min of meer hetzelfde, maar dan zonder medische redenen. Kreken had het gevoel dat we een andere bassist nodig hadden die de band op de eerste plaats zou zetten en mee kon op tour na het uitkomen van International Blackjazz Society. Ik ken Kreken al zo lang, dat ik dit al een tijdje aan zag komen, maar het leek me het beste dat hij dit zelf aan zou geven. Dat deed hij halverwege de opnames voor International Blackjazz Society. Ik heb toen de resterende baspartijen zelf ingespeeld. Er is geen sprake van kwaad bloed tussen ons en het was het makkelijkste afscheid in de geschiedenis van de groep. En wie weet, misschien spelen we ooit wel weer samen.

De nieuwe plaat geeft een aardig beeld van alle facetten van het Blackjazzproject, maar dan in een kortere en meer compacte vorm. Het lijkt daarnaast iets toegankelijker te zijn, zonder daarbij afbreuk te doen aan de freejazzinvloeden en verrassingen. Was dit ook jouw bedoeling tijdens het schrijven van de nummers?

Mijn doel met deze plaat was precies zoals je het beschreef: de basis is gelegd met Blackjazz en dat heb ik aangevuld met het beste van One One One. Ik heb een plaat proberen te maken die alles heeft, dus alle coole elementen van Blackjazz, het sinistere en de rauwe agressie, maar dan toegankelijker en kernachtiger.

Zowel fans als pers zijn positief. Toch is er één punt van kritiek en dat is dat de nieuwe plaat minder complex aanvoelt als Blackjazz uit 2010. Kun je je daarin vinden?

Ja, ik ben het er mee eens dat het minder complex is dan Blackjazz. Maar de hoge complexiteit van Blackjazz is ook de reden dat we niet veel van de nummers van die plaat live spelen. Aan de ene kant is complexiteit gaaf en interessant, het kan ook in de weg zitten van het menselijke gevoel en ruwe energie. Ik vind deze elementen persoonlijk heel belangrijk in onze muziek en ik wil niet dat dit gevoel verpest wordt door de muziek bijzonder ingewikkeld te maken. We zijn absoluut in staat om heel Blackjazz live te spelen, maar de meer extraverte songs bevallen ons live beter dan ons meer introverte werk.

De teksten zijn soms wat cryptisch. Probeer je een verhaal te vertellen of gaat het meer om een sfeer en stemming?

Ik denk dat de belangrijkste rol van tekst in muziek is om gevoel en emotie toe te voegen. Maar tegelijkertijd probeer ik er wel voor te zorgen dat ze een betekenis hebben en begrepen kunnen worden wanneer je er even voor gaat zitten.

Jullie zijn ontzettend actief op sociale media als Facebook. Hoe helpt dat jullie verder als band?

Ja, we zijn zeker actief op diverse media. We houden ervan om gave dingen te maken dat geldt ook voor muziekvideo's, kortere promo’s, foto’s, artwork en meer van dat alles. De oorspronkelijke reden ligt dus in het creatieve, maar het helpt ons ook om onze muziek te verspreiden, het is dus een win-winsituatie!

Hoe zijn jullie op het idee gekomen om een liveshow te doen op de afgelegen rots Trolltunga?

Het idee kwam oorspronkelijk van een kerel uit de buurt van Trolltunga, die later ook de hoofdproducent werd van het evenement. Ik vond het direct een geweldig idee en was ontzettend geïnspireerd om zoiets voor elkaar te krijgen. En het is ons gelukt!

Die spectaculaire stunt heeft zelfs het Nederlandse Jeugdjournaal gehaald. Hoe waren de reacties?

Ha, dat wist ik niet! Het nieuws over dat concert verspreidde zich in razend tempo over het internet, dus het was moeilijk om alles bij te houden. Het was een van de gekste dingen waar ik deel van uit heb gemaakt, dus het heeft ons ook veel geleerd over hoe zulke dingen zich verspreiden.

Dit illustreert ook het redelijk unieke talent om mensen uit verschillende genres en achtergronden bij elkaar te brengen en te interesseren voor jullie muziek. Jullie hebben fans onder metalheads, jazzfanaten en andere geïnteresseerden. Hoe krijgen jullie dat voor elkaar?

Ik denk dat het te maken heeft met wat je eerder zei over onze combinatie van verschillende stijlen, dat we ons niet richten op één segment. Ik persoonlijk, maar de andere bandleden ook, luister naar een heleboel verschillende soorten muziek en het voelt natuurlijk om mensen niet uit te sluiten door heel kortzichtig te zijn met onze muziek. Maar ik denk ook dat het een tweede natuur voor ons is om onze muziek en onze zichtbaarheid toegankelijk te maken voor verschillende typen muziekfans. We houden immers zelf ook van een berg verschillende muziek.