De eerste helft van de nieuwe full-length is weer een stuk pittiger en enthousiaster dan het ingetogen Unsung Heroes en doet meer de tijden van From Afar herleven. Met de mooie intro March Of War pakken de zwaardendragers de strijdbijl op en hakken er vervolgens in Axe Of Judgement flink op los. Ook het titelnummer is lekker stevig en geeft blijk van de herboren passie. Alhoewel het tempo met Heathen Horde wat naar beneden gaat, blijft de energie gegarandeerd en bevatten deze drie tracks zanglijnen en melodieën om zowel thuis als tijdens concerten mee te zingen.
Een nieuw element, dat dit nieuwste werkstuk sterk en episch maakt, is de toevoeging van een koor. Het zorgt voor een groots gevoel en geeft het bombastische aspect extra inhoud en kracht. Ook de orkestrale arrangementen vullen de melodische death/folk metal uit Helsinki goed aan en bovendien is er sprake van een goede mix, waardoor het geheel organisch klinkt. Een positief aspect aan One Man Army is dan ook de productie van Anssi Kippo (Children Of Bodom, Impaled Nazarene, Entwine). Hij zorgt voor een warmer, voller, agressiever, energieker en epischer geluid. Een deel van de instrumenten is analoog opgenomen en dat blijkt een goede keuze. De grandeur van de elementen uit de klassieke muziek gaat gelukkig niet ten koste van het gitaargeluid, dat vol in de mix staat.
Vanaf het akoestische intermezzo Burden Of The Fallen volgt een melancholischer en epischer gedeelte, met het daaraan gekoppelde Warrior Without A War (waarin de tekst van eerstgenoemde terugkomt). Ook Cry For The Earth Bounds, met daarin een groot aandeel voor het koor, hoort nog bij die sectie. Hierin maken de toetsenist op orgel, een harpist en een zangeres hun opwachting. Ook deze experimenten passen goed in het geheel.
Het experimentele karakter krijgt daarna de overhand in het snellere, vrolijke Two Of Spades. Ensiferum speelt blufpoker met deze kaart en speelt deze goed uit, alhoewel niet iedereen daar zo over zal denken. Halverwege deze bijzondere track doet een discobeat met daaroverheen de bekende akkoorden van The Wall (Pink Floyd) zijn intrede en zingt de Finse discolegende Frederik nog even mee. De eerste luisterbeurten is dat enorm wennen, maar naarmate deze opvolging krijgen, klinkt vooral het eerste deel heel goed. Het tweede deel, met de zang van Frederik pakt minder goed uit, maar ik denk dat deze feestelijke track de komende tijd wel vaak op de setlist zal verschijnen tijdens de concerten.
De mooie, elf minuten durende (en daarmee iets te lange) epic Descendants, Definace, Domination zou een goede afsluiter zijn geweest, maar we krijgen nog een door country beïnvloede folksong erachteraan, met Netta Skog (ex-Turisas) op zang. Deze toegankelijke troef is op zich prima uitgevoerd, maar past totaal niet bij de rest van het materiaal.
One Man Army is een sterk en episch album dat bekende terreinen bewandelt, maar ook grenzen doorbreekt en nieuwe territoria betreedt. Unsung Heroes kon de verwachtingen niet waarmaken, One Man Army overtreft deze verwachtingen ruimschoots. Een zucht van opluchting zal zich meester maken van de fans en het twintigjarig jubileum kan dan ook groots gevierd worden met deze overtuigende overwinning voor Ensiferum.
Tracklist:
1. March Of War
2. Axe Of Judgement
3. Heathen Horde
4. One Man Army
5. Burden Of The Fallen
6. Warrior Without A War
7. Cry For The Earth Bounds
8. Two Of Spades
9. My Ancestors' Blood
10. Descendants, Defiance, Domination
11. Neito Pohjolan
12. Rawhide (bonus track)
13. Warmetal (Barathrum cover, bonus track)
14. Candour And Lies (bonus track)
15. Bonus Song (bonus track)
