Kingdom Come. De meeste metalfans zullen deze band kennen van hun zelfgetitelde debuutplaat uit 1988. De plaat werd een groot commercieel succes en nummers als Get It On, What Love Can Be en Loving You kregen veel speeltijd op radio en MTV. Naast de vele lovende kritieken kreeg de band ook te maken met forse kritiek. Die kritiek was dat het geluid van de band wel héél erg dicht tegen dat van Led Zeppelin aan zat. En als je eerlijk bent dan is het moeilijk te ontkennen dat een nummer als Get It On niet als twee druppels water lijkt op Zeppelin-klassieker Kashmir. Met name zanger Lenny Wolf kreeg het zwaar te verduren door zijn vocale overeenkomsten met Robert Plant. Gary Moore schreef in die dagen met Led Clones (met Ozzy Osbourne op zang) zelfs een nummer waarin hij zijn beklag doet over bands als Kingdom Come die zo naarstig het geluid van Led Zeppelin proberen te kopiëren.

Outlier is de titel van Kingdom Come’s twaalfde studioalbum. Qua line-up is alleen zanger/schrijver Lenny Wolf nog over van de originele bezetting. Het album is in Wolfs eigen studio opgenomen en behalve de sologitaarpartijen heeft Wolf alle overige instrumenten ingespeeld. Outlier begint in ieder geval erg sterk met God Does Not Sing Our Song, de eerste single van het album. Het is een prachtig emotioneel geladen nummer, waar het melancholische stemgeluid van Wolf uitstekend past bij het bombastische gitaar- en toetsenwerk. Running High Distortion heeft een lekkere uptempo riff en wisselt dit af met keyboard/electronicastukken. Op het gewaagde Rough Ride Rallye gaat Wolf nog verder en vieren de moderne invloeden hoogtij met het gebruik van electronische beats en zelfs een knipoog naar trance.

Op de wat meer rockende nummers als Let The Silence Speak en Skip The Cover And Feel is de oude Kingdom Come hoorbaar. Andere hoogtepunten van de plaat zijn Don't Want You To Wait en afsluiter When Colors Break The Grey. Met name de eerste is weer een prachtig emotioneel autobiografisch nummer met een sterk refrein.

Outlier is een prima plaat geworden waarop Wolf laat horen dat hij niet bang is om Kingdom Come in een wat moderner jasje te steken zonder daarbij de originele sound van Kingdom Come uit het oog te verliezen. Een meer dan waardige aanvulling in de discografie van deze wat vergeten band.