Is Epicloud daarom een slecht album? Nou nee, absoluut niet zelfs. Maar het is in grote lijnen wel een behoorlijk simpel in elkaar stekend album, dat al na een enkele luisterbeurt blijft plakken, maar waarvan de lange termijn-waarde wat lastiger is in te schatten. Voor de korte termijn is Epicloud echter in ieder geval een lekker plaatje geworden. Het opmerkelijke intro (dat episch wordt gezongen door een gospelkoor) plaveit de weg voor rechttoe-rechtaan rockers als True North en Lucky Animals. Ondanks de filmische geluidsmuur zijn dit eigenlijk nummers die niet enorm opmerkelijk zijn, hoewel de zoetgevooisde en bij vlagen lekker rockende stem van Anneke van Giersbergen een welkome toevoeging is.
Er staan gelukkig wel een aantal enorm opzwepende krakers op Epicloud. Zo is Liberation een vet en modern klinkend nummer met een lekker zwaar aangezet, ‘over-the-top’ refrein. Kingdom klinkt strak, machinaal en episch, terwijl More! een soort kruising tussen een ouderwets venijnig Stapping Young-Lad nummer met een Ministry-refrein is. Sowieso bevallen de wat hardere nummers mij beter dan soft voortkabbelende nummers als Where We Belong en Divine. Epicloud is uiteindelijk een pakkend, lekker wegluisterend, hedendaags album geworden, dat bij vlagen wellicht iets te zoet is. Het muzikale equivalent van een lekker weghappende donut, die niet veel verrassende subtiele smaken herbergt, maar desondanks erg smakelijk is. Alleen ben je er na een stuk of tien wel weer een hele tijd klaar mee.
Tracklist:
1. Effervescent!
2. True North
3. Lucky Animals
4. Liberation
5. Where We Belong
6. Save Our Now
7. Kingdom
8. Divine
9. Grace
10. More!
11. Lessons
12. Hold On
13. Angel
