Net als het debuut bevat ook The Great God Pan een sterke mix van nieuwe en oude rockstijlen. Het geluid is daarbij een stuk beter geworden, want de muziek klinkt nu veel meer als een organisch geheel. De songs lijken op het eerste gehoor een stuk minder goed te zijn, maar uiteindelijk valt dat dus nog best mee. Ook de Queenvibe overheerst meer dan op het debuut. Het klinkt allemaal progressiever en wat bombastischer. Daarnaast zijn er veel zangpartijen waar makkelijk de stem van Freddie Mercury in te beelden valt.
Op The Great God Pan staan gelukkig weer een aantal songs die om te smullen zijn. Met minder dynamiek is het resultaat net zo goed. Mighty Mountain is een heerlijk dromerige opener met eenvoudige meezingrefreinen. Opvallend zijn de overeenkomsten met Pink Floyd’s The Wall. Pure As The Lotus is een van de beste songs van dit album. De "pure schoonheid" is een heel nauwkeurige omschrijving van dit lied zelf. De hoofdmelodie mag dan wel al door honderden bands gebruikt zijn, Spirits Of The Dead weet deze zo te gebruiken dat het geen seconde stoort. Het leuke is dat het zeker niet alleen voor dit nummer geldt. Een speciale vermelding wil ik nog maken voor de titeltrack. Het is een prachtig, ingetogen en emotioneel ingezongen, nummer met een schitterend spel tussen de gitaar en de piano.
Het enige wat ik na twee albums wat mis, zijn de songs die wat feller zijn. Live staan deze vier sympathieke Noren zeker hun mannetje en durven ze een stuk steviger uit de hoek te komen. Wanneer het op de plaat wat ruwer wordt, lijkt dat wat weggewerkt te worden door de productie. Het is misschien het enige verbeterpunt, maar wel een belangrijke. Verder kan ik alleen maar vol lof zijn. Compositorisch is het fantastisch. Ragnar Vikse zingt de sterren van de hemel en het geluid is uitstekend. The Great God Pan is een heerlijk album geworden. Op naar de volgende!
Tracklist:
1 Mighty Mountain
2 Leaves Of Last Year's Fall
3 Pure As The Lotus
4 The Great God Pan!
5 Casting The Runes
6 Goldberry
.jpg){kind=small}
