Paradogma is een album waar simpelweg alles aan klopt. Er is een korte intro die totaal niet irritant is en het daarop volgend gebeuk is dan ook meteen knetterhard. Het is een knappe prestatie om zo ongelooflijk snel, strak en kundig te rammen zonder dat de muziek definitie verliest. Er is nul sprake van chaos, rommel of misslag, iedere noot heeft een eigen plek en functie en de nummers behouden een ijzeren structuur. Recent werk van bands als Nile en Hate Eternal heeft op technisch gebied een geduchte concurrent!
Het tempo is moordend hoog. Een heel enkele keer wordt de voet ietsjes van het gas gehaald, maar grotendeels is Paradogma een adembenemende wervelende sprint van intro naar de slotakkoorden en ook de productie is subliem. Zwaar, maar geenszins melig of verstikkend. Ondanks de brute sound kun je iedere speld horen vallen en dit is precies hoe zo`n album zou moeten klinken om interessant te blijven.
Opmerkelijk is dat de cd eigenlijk in het één na laatste nummer Spiritual Ravishment wordt afgesloten met een (prachtige) outro. Het nummer dat daarop volgt, lijkt dan ook helemaal niet bij de cd te horen, want alles aan Apotheosis is anders dan aan de rest. Wel onwijs gaaf, dus hoor en laat u verrassen!
Tot slot is ook de lengte van dit bombardement precies goed. Een ruim half uur, maar geen drie kwartier. Zware, overwegend snelle en technische muziek moet geen uren duren, liever heb ik zo`n cd te kort dan te lang. Als het oor na afloop nog hongerig is, heeft de band het goed gedaan. Een verzadigd en gezapig oor wordt sneller lui en verwend.
Tracklist
1. Paradogma
2. Thousands Of Christs
3. The Woeful Eucharisty
4. Malevolence Of The Righteous
5. Caged Into Falsehood
6. Incestuous Dynasty Of Worms
7. Adversary Of Bigotry
8. Incontrovertible Doctrines
9. Spiritual Ravishment
10. Apotheosis
.jpg){kind=small}
