De Italiaanse formatie Falaise is al acht jaar actief en levert met After All This Time haar vierde full-length af. De vorige albums van het duo Lorenzo Pompili (gitaar, bas) en Matteo Guarnello (screams, keyboard, drums) blijken aardig en sfeervol, maar tegelijkertijd te anoniem en te veel op veilig spelend om echt te kunnen opvallen. De blackgaze van Falaise valt te vergelijken met Cold Body Radiation en An Autumn For Crippled Children, maar het ontbreekt de heren aan de compositorische kwaliteiten om nummers te schrijven die écht weten te ontroeren of betoveren. Daardoor blijft de muziek een soort Alcest-light, zonder in de buurt te komen bij de magie van Neige en consorten. Slaagt Falaise er met After All This Time eindelijk in om zijn status als aardige kopie van zich af te schudden?
Het antwoord kan kort zijn: niet helemaal. Hoewel daarbij wel vermeld dient te worden dat de lieflijke ruismuziek van deze formatie nog altijd over voldoende aantrekkingskracht beschikt. De wederom zeer sfeervolle hoes – waar de band een patent op lijkt te hebben – geeft alvast een vooruitblik op de stemmige, druilerige en melancholische tracks die Falaise de luisteraar voorschotelt. De zes nummers vallen gemiddeld wat langer uit ten opzichte van A Place I Don’t Belong To (2019). Tracks van acht tot negen minuten zijn geen uitzondering. Ook lijkt Falaise iets meer te spelen met contrasten. De kalme passages zijn wat meer uitgesponnen, terwijl het album tegelijkertijd enkele zeer intense momenten kent (zoals de blastbeats in One Day). De productie is bovendien krachtiger, waardoor die hardere passages ook beter uit de verf komen.
Op de beste momenten komt Falaise in de buurt van zijn grote voorbeelden. Zo is A Dream Of Relief een prima openingstrack, met mooi ingebouwde rustmomenten. Het akoestische getokkel, de aan Lustre refererende keyboardklanken, de gruizige riffs en de weggemoffelde screams (de raakvlakken met An Autumn For Crippled Children zijn heel duidelijk aanwezig) vormen hier een harmonieus geheel. Flow Of Time onderscheidt zich door zijn dynamiek: de zalvende keyboardgolven herinneren aan de licht euforische sound van een groep als Unreqvited, terwijl de versnelling in het tweede deel de track in grimmiger vaarwater brengt. Het afsluitende Fading is eigenlijk het hoogtepunt, met name vanwege het fijne crescendo waar de band naartoe werkt.
Verder is eerlijk gezegd veel bij hetzelfde gebleven. Dat maakt het dan ook lastig om nog origineel uit de hoek te komen. Is After All This Time een noodzakelijk album? Verre van. Maar wie geen genoeg kan krijgen van de combinatie van shoegaze, post-rock en black metal, krijgt hier wederom een heel aardig schijfje gepresenteerd. Falaise mag dan nog steeds de status van ‘Alcest-voorprogramma’ hebben, het is in ieder geval een voorprogramma dat het publiek zal weten op te warmen voor de echte grootmeesters van het genre.
Tracklist:
1. A Dream Of Relief
2. Keeping You In My Memory
3. One Day
4. Flow Of Time
5. Feeling Out Of Place
6. Fading
