Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete studio-album ooit van Belgische bodem?

Aborted - Goremageddon [2003]
Acid - Maniac [1983]
Agathocles - Razor Sharp Daggers [1995]
Amenra - Mass VI [2017]
Ancient Rites - Dim Carcosa [2001]
Belgian Asociality - Belgian Asociality [1988]
Brutus - Unison Life [2022]
Channel Zero - Unsafe [1994]
Cyclone - Brutal Destruction [1986]
Emptiness - Nothing But The Whole [2014]
Enthroned - Prophecies Of Pagan Fire [1995]
Evil Invaders - Feed Me Violence [2017]
Fleddy Melculy - Helgië [2016]
Irish Coffee - Irish Coffee [1972]
Iron Mask - Hordes Of The Brave [2005]
Killer - Wall Of Sound [1982]
Oathbreaker - Rheia [2016]
Ostrogoth - Ecstasy And Danger [1984]
Pantheïst - O Solitude [2003]
Psychonaut - Unfold The God Man [2018]
Steak Number Eight - The Hutch [2013]
Target - Master Project Genesis [1988]
Thurisaz - Scent Of A Dream [2004]
Wiegedood - De Doden Hebben Het Goed [2015]
een andere Belgische langspeler

[ Uitslag | Enquêtes ]

    21 maart:
  • Enslaved, Svalbard en Wayfarer
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 22 maart:
  • Carnifex, Revocation, Aborted en Vexed
  • Metal Battle Veldslag West
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 23 maart:
  • Sinister, The Monolith Deathcult en Aran Angmar
  • Sister May
  • Verval en Ter Ziele
  • Vltimas
  • 24 maart:
  • Atheist, Cryptopsy en Almost Dead
  • Extermination Dismemberment en Shoot The Messiah
  • Lowest Creature, The Breed en Bladecrusher
  • Marcel Coenen & Friends
  • Taake, Nordjevel en Theotoxin
  • Vltimas, Legion Of The Damned en Kjeld
  • W:O:A Metal Battle Veldslag West
  • 25 maart:
  • Mr. Big
    19 april:
  • Dear Mother
  • Roadburn festival
  • The Warning
  • Wishbone Ash
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aksu Hanttu (Entwine) - 45
  • Alex Dubé (Icewind) - 41
  • Axel Johann (Boomerang) - 50
  • Billy Sheehan (Steve Vai) - 71
  • Brann Dailor (Mastodon) - 49
  • Brant Bjork (Kyuss) - 51
  • Dirk Zelmer (Galloglass) - 52
  • Frank Claussen (Theatre Of Tragedy) - 48
  • George Thanasopoulos (Airged L'amh) - 51
  • Jacob Hellner (producent) - 63
  • Jessica Thierjung (Xandria) - 43
  • Sebastjan Mulej (Brutart) - 45

Vandaag overleden:
  • Jeff Ward (Nine Inch Nails) - 1993
  • Randy Rhoads (Ozzy Osbourne) - 1982
Review

Violet Cold - Empire Of Love
Jaar van release: 2021
Label: Eigen Beheer
Violet Cold - Empire Of Love
Er lijkt geen rem te staan op de creativiteit van de uit Azerbeidzjan afkomstige Emin Guliyev. Sinds 2013 heeft hij – volledig op eigen kracht – het post-blackmetalgenre veroverd met zijn eclectische smeltkroes aan stijlen. Oorspronkelijk noemde Guliyev zijn stijl ‘euphoric black metal’, maar inmiddels kunnen we gerust stellen dat de muziek van Violet Cold een universum op zich is. Een universum waarin grenzen niet bestaan, waarin iedereen er mag zijn, waarin creativiteit en artistieke talenten hoogtij vieren en waarin haat, afgunst en andere emoties oplossen in een zalige zee van distortion. Waarlijk een Empire Of Love!

Nu heb ik mijn voorliefde voor Violet Cold al eerder niet onder stoelen of banken gestoken. De eerste keer dat ik Desperate Dreams (2015) hoorde, was een bijna transcendentale ervaring. Zelden hoorde ik zo’n opwindende genrepotpourri. De zinnenprikkelende combinatie van gruizige blackgaze en euforische synthwave blijkt een schot in de roos. Vrijwel alles wat Guliyev daarna creëert, is bijzonder, maar twee jaar geleden raakt Violet Cold me wederom diep met het fenomenale kOsmik, een album dat wat mij betreft een van die zeldzame platen is die je doen beseffen hoezeer muziek betekenis kan geven en ons kan verheffen boven het alledaagse.

Empire Of Love is full-length nummer tien van Violet Cold. Vrijwel iedere band zou bij zijn tiende album een wat uitgerangeerde indruk maken, maar niets is minder waar in het geval van Guliyev. De bijzondere cover – een regenbooguitvoering van de gestreepte vlag van Azerbeidzjan – maakt al duidelijk dat Empire Of Love een album met een boodschap is. Die boodschap werkt vooral als de muziek ook tot de verbeelding spreekt – en dat is op Empire Of Love absoluut het geval. Nu was Violet Cold altijd al een band die lak heeft aan hokjesdenken, maar op dit album gooit Guliyev alle grenzen overboord. Naast black metal, synthwave, shoegaze, post-rock, popmuziek en dance wordt op Empire Of Love zelfs nog een vleugje rap en country aan de bonte mix toegevoegd.

Zo is dit album ondanks de relatief korte speelduur van amper veertig minuten een hele reis. Openingstrack Cradle begint folky en frivool, totdat de mooie melodielijn halverwege wordt bedolven onder een warmbloedige laag distortion, die het geheel liefdevol verpakt. Pride is misschien wel het mooiste nummer dat Violet Cold ooit heeft gecreëerd. Zalige lagen distortion overspoelen de luisteraar, terwijl de combinatie met hoopgevende tremoloriffs en etherische, majestueuze synthlijnen de muziek een euforische ‘vibe’ meegeeft, die keer op keer voor kippenvel zorgt. De manier waarop de band hier vlammende blackgaze en hemelse synthpartjien combineert met een prachtig gezongen, Hindoeïstisch mantra, is onbeschrijfelijk mooi.

Het knotsgekke Working Class is het meest experimentele nummer van het album. Het is een track die eigenlijk helemaal niet kán werken, maar dat toch doet. Een wild tokkelende banjo op een bed van futuristische, golvende synths, een op hol geslagen drumcomputer en natuurlijk dat zalige bad aan gruizig gitaarwerk: de kwalificatie ‘surrealistisch’ komt niet eens in de buurt van een adequate beschrijving. Het rapgedeelte in Be Like Magic had niet gehoeven, maar de combinatie met inspirerend pianospel geeft het geheel wel een originele en kunstzinnige sfeer, waardoor het toch weer werkt. Maar ook wanneer Violet Cold minder excentriek te werk gaat, zoals in het mijmerende, melancholische Togetherness, zijn de kwaliteit en emotionele diepgang van de muziek onmiskenbaar.

Empire Of Love is niets minder dan wederom een meesterwerk. Het knappe aan de muziek van Violet Cold is dat het experimenteel en eigenzinnig is zonder pretentieus te zijn – en zonder dat het een puur intellectuele exercitie wordt. Sterker nog: de muziek van Violet Cold is onder de dikke lagen distortion misschien wel puurder dan veel metal durft te zijn. Dat verklaart wellicht ook de emotionele reacties die Guliyev keer op keer weet op te roepen bij zijn luisteraars. In het geval van Violet Cold is de crux echter vooral om al deze analyses los te laten. Neem diep adem en dompel jezelf onder in de hemelse ruis van deze band! Ik beloof je dat het een louterende ervaring zal zijn.

Tracklist:
1. Cradle
2. Pride
3. Be Like Magic
4. We Met During The Revolution
5. Shegnificant
6. Working Class
7. Togetherness
8. Life Dimensions

Score: 90 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 30 juli 2021

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.