Het is een hele mond vol potjeslatijn dat het Italiaanse black/doomgezelschap Prison Of Mirrors ons voorschotelt op zijn debuutalbum, maar dan krijg je ook wat. Het occulte, in traditionele monnikspijen geklede viertal levert een intrigerend album af, dat zich ergens in het naargeestige schemergebied tussen Deathspell Omega, Akhlys, Blut Aus Nord en Svartidauði lijkt te bevinden. Dat wil zeggen: uitgestrekte, moeilijk toegankelijke composities, waarin veel nadruk ligt op het creëren van een verstikkende sfeer door middel van ritualistische klanken en met moeilijke patronen in elkaar gevlochten, dissonante riffs. Die combinatie mag anno 2020 misschien niet meer al te origineel zijn, de uitvoering wordt met veel overtuiging gebracht.
De Ritualibus Et Sacrificiis Ad Serviendum Abysso bestaat uit slechts vier nummers, maar klokt desondanks bijna een uur. Ook dat is een indicatie dat Prison Of Mirrors niet voor de toegankelijkheidsprijs gaat. Vooral het afsluitende Ascending Through The Majesty Of The Dark Towers is met dik tweeëntwintig minuten nogal een uitputtingsslag. Vanaf de eerste, uit de donkere schaduwen krioelende riffs van opener The Unquenchable Visions From The Abyss dompelt Prison Of Mirrors de luisteraar onder in een nevelig labyrint van grimmige, abstracte riffs, brommende basaanslagen, complex drumwerk en sinistere, bijna predikende vocalen, dat alles nog eens voorzien van een extra ondertoon van feedback en galmende echo.
De composities op De Ritualibus Et Sacrificiis Ad Serviendum Abysso hebben meer weg van impressionistische, met grove stroken gecreëerde sfeerpaletten dan van duidelijk afgebakende eenheden met kop en staart. In de mistige maalstroom duiken her en der aanknopingspunten op in de vorm van een verstopte melodielijn, een maniakale versnelling, een onder de huid kruipende riff of een passage met gregoriaanse koren en tribale percussie. Maar ondanks de muzikale gelaagdheid en de op het eerste gehoor bijzonder chaotische composities, slaagt Prison Of Mirrors erin zijn gelaagde aanslag op de oorschelpen overtuigingskracht mee te geven. Sterker nog: waar een dergelijke aanpak bij minder begenadigde muzikanten ertoe zou kunnen leiden dat de luisteraar gedesillusioneerd afhaakt, boeit De Ritualibus Et Sacrificiis Ad Serviendum Abysso van begin tot eind. De weliswaar chaotische en overweldigende, maar eigenlijk ook uitstekend uitgebalanceerde sound werkt overigens zeker mee.
Het zal de gemiddelde lezer inmiddels wel duidelijk zijn of Prison Of Mirrors iets van zijn of haar gading is. De Ritualibus Et Sacrificiis Ad Serviendum Abysso is voer voor blackmetalgevorderden, die niet terugdeinzen wanneer de peilloze, gitzwarte diepte zich onder hun voeten opent. Prison Of Mirrors serveert hier een compromisloos, naargeestig en sinister brouwsel dat kolkend en klotsend over de randen van het betamelijke gutst, ondertussen een slijmerig spoor in de gehoorschelpen achterlatend.
Tracklist:
1. The Unquenchable Visions From The Abyss
2. Blaze Of The Ecstatic Liturgy
3. Sigils For The Ritual Exhumation
4. Ascending Through The Majesty Of The Dark Towers
