Enquête

Wat is jouw favoriete studio-album uit de jaren tachtig?

AC/DC - Back In Black
Anthrax - Among The Living
Black Sabbath - Heaven And Hell
Death - Leprosy
Dio - Holy Diver
Exodus - Bonded By Blood
Guns N’ Roses - Appetite For Destruction
Helloween - Keeper Of The Seven Keys Part I
Iron Maiden - Powerslave
Iron Maiden - The Number Of The Beast
Judas Priest - British Steel
Megadeth - Peace Sells… But Who’s Buying?
Mercyful Fate - Don’t Break The Oath
Metallica - Master Of Puppets
Metallica - Ride The Lightning
Morbid Angel - Altars Of Madness
Motörhead - Ace Of Spades
Queensrÿche - Operation: Mindcrime
Rush - Moving Pictures
Savatage - Gutter Ballet
Sepultura - Beneath The Remains
Slayer - Reign In Blood
Testament - The Legacy
Venom - Black Metal
een ander album uit de periode 1980-1989

[ Uitslag | Enquêtes ]

Geen concerten bekend voor 27-08-2024.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Abe Cunningham (Deftones) - 51
  • Rex Brown (Pantera) - 60

Vandaag overleden:
  • Mark Shelton (Manilla Road) - 2018
Review

Torche - Admission
Jaar van release: 2019
Label: Relapse Records

Torche - Admission

Het is een tijd stil geweest rondom Torche. Na het uitbrengen van de vierde full-length Restarter (2015) moet gitarist Andrew Elstner de groep verlaten. Basgitarist van het eerste uur Jon Nuñez neemt de taken van Elstner over. En met Wrong-zanger/gitarist Eric Hernandez weet Torche de vacature van basgitarist weer te vervullen. Het eerste wapenfeit van deze nieuwe line-up – die naast Nuñez en Hernandez ook de originele leden Steve Brooks (zang/gitaar) en Rick Brooks (drums) bevat – is Admission.

Admission is een typische Torche-plaat. Voor zover je daarover kunt spreken, want de songs lopen stilistisch nogal uiteen. Laten we zeggen dat de sound van Torche herkenbaar is. Die sound kenmerkt zich door muren van laag gestemde gitaren en cleane zang. Popachtige melodielijnen heeft de band nooit geschuwd. Het lompe, maar pakkende geluid geeft Torche lekker veel speelruimte.

Met de korte, energieke en sludge-achtige stamper From Here opent de plaat overrompelend. Ook Submission en Slide zijn kort en klokken onder drie minuten. Maar in die beperkte tijd komt Torche zeer overtuigend uit de hoek. Beide tracks zitten erg goed elkaar en klinken vooral erg dynamisch. De songs variëren onderling behoorlijk qua tempo. Zo wordt het snelle, beukende What Was opgevolgd door het slepende en grungy Times Missing. Admission is de meest opvallende track van het album. Het nummer laat een catchy shoegaze-geluid horen, waarin het centraal staande, melodische gitaarstuk makkelijk in je hoofd blijft zitten.

Dergelijke pakkende momenten boort Torche weer net zo makkelijk de grond in met het venijnige Infierno. De percussie en ronkende bas- en gitaarpartijen klinken hierin zo ongelofelijk lomp hier, dat je stereo-installatie flinke risico’s op beschadiging loopt wanneer je dit te hard opzet. Samen met het uitstekende Changes Come is dit nummer een hoogtepunt op een iets minder memorabele b-kant van deze plaat.

Admission is een stap vooruit ten opzichte van Restarter. Het klinkt vooral weer wat speelser en dynamischer. Het is het creatieve Torche die we kennen van sterke albums als Meanderthal en Harmonicraft. Hoewel niet alle nummers meteen blijven hangen, is dit een Torche-plaat die uitnodigt tot opnieuw beluisteren. Voor deze nieuwe line-up ziet het er dan ook rooskleurig uit.

Tracklist:
1. From Here
2. Submission
3. Slide
4. What Was
5. Times Missing
6. Admission
7. Reminder
8. Extremes Of Consciousness
9. On The Wire
10. Infierno
11. Changes Come

Score: 78 / 100

Reviewer: Hugo
Toegevoegd: 12 augustus 2019

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.