Anno 2001 bestaat Deep Purple nog steeds en is eigenlijk nog springlevend. Na het vertrek van Ritchie Blackmore en de komst van Steve Morse is de bekende frisse wind door de band gewaaid. Nu is er een nieuw live album verschenen “Live at the Rotterdam Ahoy”. Deep Purple heeft natuurlijk wel vaker live CD’s uitgebracht, maar dit is in diverse opzichten toch wel een speciale CD. Allereerst natuurlijk omdat het een Nederlands concert betreft. Opgenomen, zoals de titel al doet vermoeden, in de Ahoy in Rotterdam op 30 oktober 2000, samen met het Roemeens Philharmonisch Orkest.
Verder is het zo dat dit album alleen via internet te koop is. In een gewone winkel zul je ‘m niet of nauwelijks aantreffen. Via de website van Deep Purple wordt gewezen hoe je in het bezit kunt komen. Natuurlijk gaat het ook en vooral om de muziek. Wat dat betreft steekt Deep Purple in vorm. Een verrassende songkeuze en speciale gasten. De CD begint met het titelnummer van Jon Lord’s solo CD “Pictured within” uit 1998. Dan komt de eerste verassing. Ronnie James Dio zingt nummers van Roger Glover’s “Butterfly Ball” album: “Sitting in a dream” en het overbekende “Love is All”. Persoonlijk ben ik dit nog nooit eerder tegengekomen in een live-versie. Daarna mag Dio twe nummers zingen uit eigen collectie: “Fever Dreams” van het album Magica en “Rainbow in the Dark” Daarna is het de beurt aan het erg jazzy “Wring that Neck”, wat mij betreft iets té veel van het goede (of kwade, het is maar waar je van houd).
Na dit lange intermezzo is het de beurt aan een verrassende uitvoering van “Fools” van het Fireball album. Ook niet eentje die je dagelijks hoort. Na het vertrek van Blackmore is de vroeger B-kant “When a Blind Man Cries” eindelijk opgenomen in het live-repertoire. Waarschijnlijk een van de beste ballads ooit! Het nummer begint met een stuk uit “Adagio voor Strings” van Barber (bekend uit de film Platoon) en is een hoogtepunt van de CD. Daarna wordt het wat steviger en komen we in het recentere werk van Deep Purple. Dat begint met het vlotte “Vavoom, Ted the mechanic”, het openingsnummer van de Purpendicular CD. Steve Morse mag CD 1 afsluiten met een eigen creatie dat “The Well Dresed Guitar” genoemd wordt.
CD 2 begint weer met een verrassende song “Pictures of Home” van het “Machine Head” album. Als het aangekondigd wordt als “a song from Machine Head” denkt iedereen in de zaal dat Smoke on the water gaat komen… Met nog vijf songs “Sometimes I feel like screaming”, “Perfect Strangers”, “Smoke on the Water” (waar nog stukjes Led Zeppelin en the Kinks/Van Halen voorbij komen), “Black Night” en afsluiter “Highway Star” komen we in het bekendere songwerk van Deep Purple terecht.
Persoonlijk vind ik dit een verrassend album. Deep Purple in combinatie met een orkest werkt heel goed. Vooral in het tweede gedeelte wordt het orkest een beetje ondergesneeuwd, maar nummers als “Pictured within”, “Fools” en “Love is All” doen het erg goed met strijkers. Verder valt me de songkeuze op. Mede waarschijnlijk door het orkest is men nu eindelijk in staat om deze live op een aanvaardbaar niveau te brengen. En dan denk ik weer aan “Fools” en “Love is All”. Het enige minpunt is de toch wel iets te jazzy uitvoering van “Wring that neck”. Alleen voor de liefhebbers zou ik zeggen.
De sfeer is erg gezellig en komt goed over in de huiskamer. Ian Gillan is weer op dreef en heeft regelmatig contact met het publiek. Naast een briljant zanger ook een goed entertainer. Als het volgende studio album net zo goed wordt als deze live CD hoeven we Deep Purple nog lang niet af te schrijven. Jammer toch dat de CD alleen maar via internet te koop is en dat maakt het duur (laat je niet misleiden door het $ teken! Het gaat om Australische dollars en die “doet” zo’n ƒ1,25). Maar voor de fan z’n geld dubbel en dwars waard. In de onderstaande link kun je zien waar ie te halen is. Dus niet bij Bol.com!
