Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    28 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Doodseskader
  • Embrace Your Punishment, Diaroe, Subvergence en Man As Plague
  • Reformist, Abyss Above en Zubzero
  • 29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
    28 april:
  • Blasphemy, Wrok en Kerberos
  • FemME IX - Female Metal Event
  • Warkings, Hammer King en Victorius
Kalender
Vandaag jarig:
  • Ari Nissilä (Catamenia) - 52
  • Daniel Cardoso (Anathema) - 43
  • Douglas J. Sylvia (Fear Of God) - 59
  • Enrico Canu (Heimdall) - 38
  • Erick Avila (Six Magics) - 45
  • John Evan (Jethro Tull) - 76
  • Nathanaël "Nath" (Anachronia) - 40
  • Ol Drake (Evile) - 40
Review

The Wounded - In Silence
Jaar van release: 2018
Label: Eigen Beheer
The Wounded - In Silence
Vorig jaar bestond The Wounded twintig jaar. Dat kun je op verschillende manieren vieren. Met een best of-album bijvoorbeeld, maar dat vonden de heren te makkelijk. Ze besloten tracks in een ambient-versie op te nemen. Daarnaast zijn de eerste drie releases geremasterd op cd. Feest dus.

Hoewel… van de muziek raak je niet in een feeststemming. De melancholische rock is eerder indrukwekkend en zorgt ervoor dat je in een reflectieve staat belandt. De originele versies maken al veel indruk, maar de bewerkingen zonder gitaar, bas en drums die op de jubileumrelease In Silence staan… daar word je pas echt stil van.

De elektronicaklanken en -ritmiek maken de dienst uit op deze release, samen met de kenmerkende, emotionele voordracht van zanger Marco van der Velde, die tevens verantwoordelijk is voor een groot deel van de toetsenpartijen. Het is wel even wennen om de songs in een heel ander jasje te horen, maar al snel maken deze ambient versies veel indruk. De emotionele essentie van de muziek is namelijk behouden gebleven. Die gevoelskern is altijd de kracht geweest van de muziek van The Wounded en dat is met In Silence niet anders.

Het is buitengewoon knap hoe de heren erin zijn geslaagd die essentie terug te laten komen met slechts zang en keyboard. Bovendien pakken de tracks zeer dynamisch uit. Op een slimme manier is er door het weglaten of juist het toevoegen van elektronische ritmiek en de kleur van de keyboardklanken (mistig of juist helder) een verandering van emotie toegevoegd, waardoor de release veel afwisseling bevat. Bovendien voegt Marco door te variëren in volume en techniek veel diversiteit en karakter toe.

Slechts de afstemming en mix van vocalen in A Dance With The Insane had beslist beter gemogen en het einde met een experimenteel geluid is apart. Voorts is Wolves We Raised wat aan de korte kant. 2.53 minuten ten opzichte van de zeven minuten van de originele versie levert een déjà-vu-gevoel naar Falling Deeper van Anathema op. Die release bevat een aantal te korte bewerkingen van overigens zeer fraaie klassiekers.

Verder zijn er slechts complimenten voor de manier van arrangeren en produceren. Prachtig hoe de gitaarsolo aan het einde van Day Of Joy is vervangen door een eenvoudige, maar memorabele en doeltreffende keyboardmelodie. Hetzelfde geldt voor Marcels bijdragen tegen het einde van We Pass Our Bridal Days. Het zijn van die ideeën die eindeloos door mogen gaan, nooit vervelen en je in hogere sferen brengen. Het fragiele The Art Of Grief, dat zijn titel eer aandoet, en Monument zijn voorbeelden van hoe diep de muziek reikt. Je wordt er stil van. Je kunt er alleen maar met veel bewondering naar luisteren.

The Wounded heeft nooit teleurgesteld en doet dat ook nu niet. Uiteraard zit niet iedereen te wachten op dit soort arrangementen, maar dat doet niets af aan de kwaliteit van deze rustgevende, ingetogen versies. Meer nog dan bij de reguliere albums moet je hiervoor in de stemming zijn. Het beste kun je ze beluisteren in een geluidsdichte ruimte in het donker. Neem er de tijd voor, ontspan en geniet.

Tracklist:
1. This Paradise
2. Day Of Joy
3. Wolves We Raised
4. A Dance With The Insane
5. Red
6. We Pass Our Bridal Days
7. The Art Of Grief
8. Monument
9. The Cold

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 9 maart 2019

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.