Jonathan: Goed. Volgens mij zijn de recensies allemaal goed. Ik heb tenminste nog geen negatieve gelezen. De exacte krijgen verkoopcijfers we pas over een half jaar. Maar we verkopen zelf ook vrij veel.

Jullie hebben pas een deal gesloten met Lude Boy Records om de cd in de Verenigde Staten uit te brengen.

Jonathan: Inderdaad.We hebben de contracten inmiddels getekend en de cd's hoeven alleen nog maar geperst te worden. Er zijn al wat aanvragen voor losse shows om daar te komen spelen. Maar nog niks concreets. We gaan eerst de cd op z'n gemakkie releasen, promo's maken en misschien dat we op verzamelcd'tjes verschijnen. En dan pas praten we wel over dingen als een tour.

Peter: Maar het zal toch wel zo zijn dat als een label ons heeft getekend, ze ons op een gegeven moment daar wel heen willen halen.

De VS lijkt me anders een moeilijk land om door te breken.

Jonathan: Ik denk dat de muziek dat wij spelen op het moment daar gigantisch in de lucht gaat. Het begint wel flink groot te worden. En daar hopen wij natuurlijk een graantje van mee te pikken. Er zijn al een aantal cd's vanuit Nederland besteld. En die gasten hebben laten weten dat ze er goed over te spreken zijn.

Peter: Het typische is dat de cd in Nederland en Luxemburg al te verkrijgen is en in Amerika wordt hij dus geperst, maar in Duitsland is ie nog niet te verkrijgen. Daar is natuurlijk wel een groot marktgebied voor ons.

De cd zou eerst uitkomen op Royal3Records, maar dat label is op het laatste moment ten onder gegaan.

Peter: We hadden dus het contract getekend, champagne open en zo, eigenlijk alles koek en ei. Toen hadden ze gezegd, we brengen eerst een mini-cd uit. En die is dus op Royal3 uitgekomen. En net op het moment dat wij dus die dingen van de perserij afhaalden met het Royal3-logo d'r op, hebben ze opeens besloten van "jongens, we stoppen ermee". Ze waren nog maar net begonnen en wij waren de enige release op het label.

Jonathan: Het idee was een beetje, wij zijn een groeiende band en zij zijn een groeiend label met veel potentie. We dachten dat we elkaar konden helpen. Maar die liefde ging dus blijkbaar snel over. En nu zitten we dus bij Suburban. En daar hebben we helemaal niks over te klagen. Het is in ieder geval beter dan een beginnend label.

Kees: Elk nadeel heeft dus zijn voordeel.

Jonathan: Royal3 is tegenwoordig een boekingskantoor. Alleen Leo Hoeksema is doorgegaan.

Peter: We hadden al wel t-shirtjes gemaakt met Royal3Records erop. Dat moest allemaal dus veranderd worden, anders staat dat zo lullig.

Het alweer een poos geleden dat de opnames zijn afgerond. Maar kunnen jullie misschien wat vertellen over het opnameproces?

Kees: We zaten eerst in een studio in Duitsland. Of nee, een bunker. We hadden de drums klaar en wilden de rest daar ook doen. Maar opeens werden we eruit geknikkerd. De opnames konden we meenemen. De rest hebben we in Nederland afgemaakt.

Peter: We hadden op dat moment ook geen label. Dus we konden lekker op ons gemakje opnemen.

Kees, jij schrijft alle nummers?

Kees: Nou ja, ik schrijf in ieder geval mijn naam eronder, haha.

Aha, dus jij vangt al het geld.

Kees: Ja, en ik ben dus erg rijk én gelukkig.

Jonathan: Wij hebben allemaal dan ook een hekel aan hem, haha.

Jullie noemen jezelf een 'rockabilly'-band. Wat betekent rockabilly precies?

Kees: Nadat je de house hebt gehad, had je op een gegeven moment in met name het westen van het land van die dj's die dat technisch gezien opnieuw hebben ontwikkeld. Op een gegeven moment kreeg je een versie, die heette rockabilly. Omdat wij onszelf eigenlijk niet in een hokje willen drukken, hebben wij die naam geadopteerd.

Maar eigenlijk is rockabilly dus gewoon hetzelfde als rock 'n' roll.

Kees: Inderdaad. Maar weet je wat het is? Het is zo moeilijk om jezelf onder een noemer te plaatsen. Je probeert toch anders te zijn dan de rest. En als je dan vraagt wat we precies spelen, daar is moeilijk antwoord op te geven. Maar uiteindelijk spelen we gewoon onze muziek. En wat voor naam er ook aan gegeven wordt, zolang er maar animo voor is en we geboekt worden. Wij willen gewoon lekker spelen. Verkoop je miljoenen cd's, dat is dan mooi meegenomen. Maar uiteindelijk lekker spelen met de liefde voor muziek en met elkaars zwetende sokken in een busje zitten, daar gaat niks anders boven.

Jonathan: En de definitie van rock 'n' roll is Dicemen.

Kees: Nou vind ik mezelf eigenlijk meer jazzy.

Jonathan: Nou ja, dan zijn wij dus fusion, haha.

Over de teksten op de cd, hebben die nog een beetje diepgang?

Jonathan: Geen één! Het gaat nergens over, haha.

Peter: Nou ja, over rock 'n' roll dan. En dat vind ik best diepgaand.

Kees: Eén van de weinige liedjes die ik echt vanuit mijn ziel heb geschreven omdat ik me daar zo ongelofelijk aan geërgerd heb, en nog steeds, is het nummer Dogshit.

En waar gaat het over?

Kees: Over kattenpis!
(hilariteit alom)

Het nummer 'Boogieman' is op single uitgebracht.

Kees: Ja, en Suburban wilde dat we daar een videoclip van maakten. Wij hadden zelf zoiets van; videoclip, da's leuk en aardig. En je kan wel met je smoel op MTV gaan staan, maar het kan ook tegen je werken. Dan gaat men ons juist weer te poppy vinden. Maar dat willen we helemaal niet. Wij willen gewoon muziek maken. Dus hebben we 'nee' gezegd tegen een videoclip.

Maar een videoclip kan wel meer exposure opleveren.

Kees: Wij houden het liever exclusief. En daar moet je dan wel wat armoede bij nemen. Jonathan: Laat de mensen maar zoeken naar goede muziek, in plaats van af te wachten tot er wat leuks op tv tevoorschijn komt.

Kees: Misschien nemen we nog wel eens een clippie op met Hans Kazan of zo.

Peter: Daar lijk jij wel een beetje op, Kees!

Jonathan: Nu je het zegt, ben je soms familie? Past wel mooi bij je voornaam, Kees Kazan.

Peter: Hij heeft wel een lekkere schoondochter. Da's een lekker wijf, die blonde.

Het nummer Virgins gaat over maagden?

Kees: Nou ja, ze zijn gewoon prettig. Dan heb je minder kans aan gekke dingen aan je piemel.

Is de riff daarvan gebaseerd op ZZ Top's La Grange?

Kees: Heb jij wel eens gehoord van 'boogie'? De riff die jij bedoelt is een standaard boogie-ritme. Omdat ZZ Top daar toevallig een hit mee heeft gehad, wil niet zeggen dat zij het ritme bedacht hebben. Zo heb je natuurlijk ook het standaard rock 'n' roll ritme. Ons nummer past gewoon in hetzelfde straatje als bijvoorbeeld La Grange. Luister ook maar eens naar Satriani's Big Bad Moon of al die andere 2000 nummers die hetzelfde ritme hebben. Het is dus gewoon een stijl. Het is de onbekendheid van de luisteraar met boogiemuziek. Omdat jij dus dacht dat het bedacht was door ZZ Top, is het dus jouw onbekendheid. Oorspronkelijk komt het trouwens van John Lee Hooker, de oude boogie- bluesman. Zoals Chuck Berry het standaard rock 'n' roll heeft ritme uitgevonden. Maar niemand die je daar dan over hoort. Boogie is gewoon een minder bekende muziekstijl.

Jonathan: Iedereen die zegt dat het komt van ZZ Top, weet dus niet waar hij over lult.

Peter: Volgens baalt hij nu van die vraag, haha!

Ach, ik wist het gewoon niet.

Kees: Het is verder ook geen aanval naar jou of zo. Het is de onbekendheid van de boogie. Het is verder natuurlijk zeker geen belediging om vergeleken te worden met ZZ Top. Billy Gibbons is één van mijn favoriete gitaristen.

Ok, genoeg over de cd. Hoe is de band ontstaan?

Jonathan: Ik kwam er later bij, maar volgens mij ging het zo. Kees, Peter en oude drummer Joris waren eerder gek dan ik en zaten in een inrichting in Delft. Maar hun drummer werd ontslagen uit de inrichting, want hij was weer beter. Toevallig werd ik tegen die tijd gestoord en kwam ik er dus bij.

Eeehm...

Peter: Ok, het echte verhaal. Ik had al een band. Op een gegeven moment hadden we allemaal bandwisselingen en een hoop gelazer. Toen vroeg ik aan de drummer of hij met mij een ander bandje wilde beginnen. Toen zochten we dus nog een gitarist. Ik zei, dan vragen we Kees. Hem kende ik toch al een tijdje. Hij was degene die een beetje een draai aan de band kon geven. Hij had er zin in, want het was een frisse wind voor hem. Op een gegeven moment was de drummer het zat. Die wilde in een andere stroming spelen. En als een geschenk uit de hemel kwam daar onze aller Hagenees Jonathan! Die speelde al in een hardcore band (I-Reject). Maar hij had ook wel zin om rock 'n' roll te spelen.

Jonathan: Ja hoor. Het loopt zoals het loopt. Je hebt verschillende graden van vervelendheid en Dicemen is de top. En als je met de andere bands iets lager zit, dan ga je de top toch waarderen.

Kees: Ook vragen we erg veel geld voor een optreden, dan boeken ze ons minder gauw. Dan hoeven we elkaar niet zo vaak te zien.

Jonathan: Ook internet is daarvoor erg handig, zolang we geen webcam gebruiken, haha.

Gebruiken jullie internet dan vaak voor communicatie binnen de band?

Kees: Het is vooral handig tijdens het schrijven van nummers. Als ik een nieuw nummer heb, dan speel ik het in en stuur het via email naar Peter. Die denkt er even over na en...

Jonathan: Peter zegt: "laat me met rust, klootzak!" Haha.

Ik begrijp het. De mini-cd Johnny Walker kwam in 2001 uit op het Duitse Crazy Love Records. Waarom konden jullie geen volwaardige cd voor dat label maken?

Peter: Het kon wel, maar wij wilden dat niet. De eigenaar heeft ons gevraagd om een cd te maken. Hij wilde het dan richten op een bepaalde subcultuur. Maar hij brengt een band uit, plaatst een advertentie op internet en klaar is kees. Hij legt de cd gewoon naast zich neer en het komt allemaal wel goed. Nou, wij zochten juist een label die veel meer doet dan dat, zoals promo's sturen naar zalen en magazines. Verder niks ten nadele van hem, hij is verder een goeie gozer. Maar nu met Suburban hebben gewoon veel meer de wind mee.

Jullie hebben de grote prijs van Zuid-Holland gewonnen in 2003. Hoe zijn jullie daar in eigenlijk terecht gekomen?

Kees: Als band zijnde ben je altijd op zoek naar optredens. Dus we stuurden onze mini-cd op naar de organisatie. We kwamen door de voorrondes en stonden het volgende moment in de finale. Daar gingen we heen met als plan van, dat doen we wel even. En hadsikidee, gewonnen! Dan krijgt de band opeens aandacht. Interviewtjes, geld, cd'tjes, allemaal mooie voordelen dus. We kregen zelfs de kans om onze cd te mixen in de Wisseloord Studio's. Maar wij waren al zo ver met onze eigen cd, dat we nog alleen maar hoefden te masteren. Toch een mooi compliment. Met het winnen van de semi-finale bedachten we ons ook dat er voor ons wel degelijk meer in zit dan we de eerste instantie gedacht hadden. Wij zijn immers ook maar een bandje. Hoewel, we moesten nog wel betalen voor onze parkeerticket, haha!

Was het een tegenvaller dat jullie de finale niet gewonnen hadden?

Kees: Het was te voorspellen. Het is allemaal teveel populair gedoe. Welke stijl op dat moment 'hot' is, staat daar op het podium. Er moet uiteindelijk wel in zo'n groep geïnvesteerd worden. Ik zeg het niet uit zurigheid, het is gewoon een feit. En we kwamen toch voor de gezelligheid. We hebben later nog wel een paar keer met de andere bands opgetreden. Het zijn verder goede muzikanten. Maar ze zijn niet vernieuwend.

Jonathan: Maar Nederland is toch al jaren zo? Ik bedoel, Nederland kan niks zelf. Die kijkt alleen naar wat er in het buitenland gebeurt. Er zijn mensen die trots zeggen dat je in de jaren '70 en '80 veel muziekprogramma's had met Nederlandse bands die populaire muziek voor die tijd maakte. Dat was ook wel zo, maar ergens anders in de wereld was zoiets al 6 jaar populair. In Nederland heeft men niet de eigenwaarde om te kijken naar Hollandse, eigenzinnige bands.

Kees: Het Nederlandse publiek is meegaand. Een band die een naam heeft, heeft hier een megapubliek. Wij zijn niet zo bekend en moeten het dus alleen van de muziek hebben.

Jonathan: Ik vind echter niet dat dat de schuld is van het Nederlandse publiek. Het zijn meer de mensen die pretenderen de muziekkenners te zijn. Dat merk je in alle scenes, die hebben allemaal hun eigen muziekbobo's.

Jullie worden, dankzij die Grote Prijs, ook gesubsidieerd door de Zuid-Hollandse Popunie.

Jonathan: Kijk, het mooie is dat de Zuid-Hollandse Popunie nu weer niet zulke zeikerds zijn waar we het net over hadden. Zo heeft de band Blowtorch de laatste Grote Prijs van Zuid Holland gewonnen. Net als wij is dat geen band dat 'populair verantwoord' is. Het is één van de weinige instellingen in Nederland die oprecht bezig is met de liefde voor muziek in het achterhoofd.

Kees: De Popunie durft, en dat is gelukkig voor ons, verder te kijken dan wat er op de radio te horen valt.

Jullie hebben getourd door Brazilië. Was dat dus mogelijk door de Popunie?

Kees: Nou, we gingen sowieso al. Maar met terugwerkende kracht hebben we daar achteraf nog subsidie voor gekregen.

En hoe was het in Brazilie?

Kees: Geen kloten aan! Alleen maar geile wijven die wilden pijpen, drugs en, oh ja, ook nog bier natuurlijk. Haha.

Eigenlijk klinkt dat best wel leuk allemaal.

Peter: Ja, het was dan ook wel kicken. Vooral het publiek is goed volk.

Kees: Ze hebben wat Amerikaans, maar dan met een temperament. En in Rio hebben de vrouwtjes echt enorm staan te dansen. We zijn op het moment bezig om de nieuwe cd ook daar te releasen. Het is echter een centenkwestie. Voor Brazilie is het allemaal net wat duurder dan Europa.

Ach, als de plaat op nummer 1 binnenkomt in de VS, dan zal Brazilie uiteindelijk geen probleem meer worden.

Kees: Haha, nee. Daar stoten we minimaal ZZ Top van de troon! "ZZ Who? Da's toch van die stomme boogie?"

Wordt er zo langzamerhand al gedacht aan een volgende cd?

Kees: Nou, de eerste is nog maar zes maanden uit. We hebben wel al materiaal voor een halve cd. Maar daar denken we binnenkort wel over na. Eerst maar eventjes deze zomer doorspelen.

Jonathan: We moeten eerst deze cd maar eens zoveel mogelijk uitbuiten.

Na het interview ben ik nog even blijven rondhangen tot aan het optreden. De koelkast met bier moest immers leeg. Het optreden zelf rockte als de nete. De nummers van A Thing Called Rock 'n'Roll klinken live nog beter. Ook werd ZZ Top's La Grange nog gespeeld. Of was het nou Virgins? In ieder geval, het Steenwijkse publiek heeft kennis gemaakt met de 'rockabilly' van Dicemen. Tot de volgende keer!