De Finnen van Kivitmetsän Druidi hebben in 2008 een aardig debuut afgeleverd met Shadowheart en binnenkort verschijnt er een nieuwe plaat. Tijdens de set van vandaag krijgen we alvast een voorproefje. Het publiek is enigszins enthousiast, maar de handjes gaan pas echt in de lucht bij Blacksmith en Halls Of Shadowheart van de eersteling. De heren doen hun best en het is dan ook jammer dat zangeres Leeni-Mari het weet te verpesten met haar spastische bewegingen die doen denken aan een dressuurpaard. Hoewel haar klassieke stem niet gek is, lijkt deze live niet bij de rest van de muziek te passen. Jammer is ook dat de toetsen zo goed als niet te horen zijn. Een enigszins teleurstellend optreden en Leeni-Mari mag de volgende keer lekker in haar sauna blijven zitten.
Arafel is vanavond de grote onbekende naam waarschijnlijk, al zegt de naam Helge Stang een enkeling wellicht meer. Deze zanger – met een prima strot – kennen we onder andere van Equilibrium. Hij is de enige Duitser in deze Israëlische band en lijkt prima geïntegreerd te zijn. Zijn podiumervaring is duidelijk te merken, al weet violiste Nasha Nokturna ook wel hoe ze het publiek moet bespelen. Hoewel vrijwel niemand de band lijkt te kennen, wordt er toch enthousiast meegeklapt en gaan er vele handjes de lucht in. Onder andere The Last Breath Of Fire van het laatste wapenfeit komt voorbij. Gedurfd is ook het instrumentale nummer waarin de viool centraal staat. Leuk om eens wat nieuws te zien op Paganfest!
Tilburg heeft dubbel geluk gehad. Eluveitie en Heidevolk maken onderdeel uit van de Extended Edition én de Arnhemmers hebben enkele dagen eerder nog een optreden af moeten zeggen wegens omstandigheden. Het publiek vermaakt zich opperbest en het lijkt wel het drukste optreden van de hele avond. Handen gaan de lucht in, er wordt flink meegezongen en er is een aardige moshpit. De heren en dame spelen een prima set met veel nieuw materiaal. Op de podiumprestatie valt niets af te dingen, op het licht en geluid wel. De drums staan veel te hard en het licht is vaak erg donker, dit laatste speelt overigens wel bij meer bands. Al met al een optreden dat staat als een huis. Dat het publiek het hier mee eens is, blijkt wel uit het lawaai dat werd geproduceerd (109 decibel) en het geroep aan het einde van de show. 'We want more!'
In een jaar tijd hebben de Duitsers van Varg al met drie gelegenheden op het podium gestaan in ons land. Vorig jaar tijdens Paganfest en in december op de Eindhoven Metal Meeting. De band heeft zich duidelijk weten te ontwikkelen. Het geheel klinkt agressief, strak en de heren voelen zich meer thuis op het podium dan daarvoor het geval was. Het publiek wordt getrakteerd op klassieker-in-wording Blutaar en materiaal van de nieuwe plaat Wolfskult. Anna Murphy van Eluveitie komt tijdens het Rottkäpchen verkleed het podium op en doet mee op haar draailier. Het publiek vermaakt zich wel met deze heren, getuige de moshpits. Een nette prestatie van deze 'oudgedienden'.
Om de een of andere reden spelen alle bands vroeger dan op het tijdschema is aangegeven, zo ook Moonsorrow. Terwijl het soms dringen is om een plaatsje in de zaal, is het bij deze Finnen juist heel rustig. En dat is jammer, want de muziek kan erg sfeervol zijn en gaat terug naar de basis, zonder fluitjes of doedelzakken. Toch werkt dit niet op Paganfest. De sfeer is er totaal uit bij de bezoekers en de show is helaas van bedenkelijk niveau. De instrumenten staan niet juist op elkaar afgesteld en de zang is slecht te horen. De Finnish Folk Metal Maffia, zoals Moonsorrow zichzelf noemt, zou beter uit de verf komen in een kleinere zaal met andere acts op de bill.
Ook het Zweedse Unleashed doet het zonder folk-instrumenten, maar met twee gitaren en een gedegen setlist. Waar Dornenreich vorig jaar de vreemde eend in de bijt was, lijkt Unleashed dat nu te zijn. De band kan echter wel terugvallen op ruim twintig jaar podiumervaring. Het optreden klinkt dan ook prima. Omdat dit de laatste show van de tour is, worden er nog wat grapjes uitgehaald tussen de bands onderling. Zo verschijnen tijdens Hammer Batallion leden van onder andere Kivitmetsän Druidi op het podium met zelfgefabriceerde hamers. Frontman Johnny kan er wel om lachen: 'Ik heb ze nog nooit zo hard zien headbangen op de planken. Dat kan alleen maar met Unleashed.'
Een andere geslaagde grap wordt uitgehaald bij het Zwitserse Eluveitie. Zangeres en draailier-bespeelster Anna Murphy zagen we al eerder meedoen bij Varg's Rottkäpchen en dus komen tijdens Inis Mona drie als Roodkapje verklede kerels het podium op. De band speelt lachend verder. Het geheel klinkt een stuk beter dan vorig jaar, nu de tweede gitarist mee is. Wel krijgt het optreden enigszins een routinematig karakter, doordat de band vorig jaar ook al aanwezig was bij Paganfest. We krijgen stevige nummers als Bloodstained Ground, Thousandfold en Kingdom Come Undone voor de kiezen die het publiek flink in beweging zetten. Van cirkelpits tot gewone pits en een wall of death: de bezoekers vermaken zich meer dan prima met Eluveitie!
Tot slot zijn de Finnen van Korpiklaani aan de beurt om de avond feestelijk af te sluiten meer knallers als Beer, Beer en Wooden Pints. Zelf lijken de heren er niet zoveel zin te hebben en ze staan met chagrijnige gezichten hun set af te spelen. Daarbij proberen ze een balans te vinden tussen de meezingbare uptempo nummers en serieuzere, langzamere nummers in het Fins van de laatste plaat. Het publiek wil echter feesten en kan dus weinig met Ukon Wacka of Lonkkaluut. En tot overmaat van ramp komt zelfs Happy Little Boozer niet aan bod. De zaal loopt langzaam maar zeker leeg en dat is niet zo vreemd, want een goede afsluiter was Korpiklaani zeer zeker niet.
Klik op de foto's voor grotere versies
Met dank aan Bert van Metalshots voor de foto's.
De plussen:
+ De mogelijkheid een stempel te krijgen om naar buiten te gaan.
+ Gemoedelijke sfeer.
+ Enthousiaste bands, met uitzondering van Korpiklaani.
De minnen:
- Lang niet altijd goed geluid.
- Het licht was erg donker.
- Bands begonnen eerder dan was aangegeven in het tijdschema.
- Strenge controle bij de ingang: drinkhoorns waren niet toegestaan.
