Het afgelopen jaar weten ineens relatief veel Italiaanse bands me te bereiken. Vaak is de muziek nog best goed, maar soms ook dramatisch slecht. Een bandnaam als Psychedelic Witchcraft is niet bepaald sterk en daarom waren de verwachtingen niet hooggespannen. Ten onrechte. Niet alleen heeft dit gezelschap gespiekt bij de juiste bands, maar weten ze ook nog hoe ze prima liedjes kunnen componeren.

Psychedelic Witchcraft zoekt vooral inspiratie bij de betere doomrockbands. Ook de blues wordt niet geschuwd. Virginia Monti is een uitstekende frontvrouw met een fijne strot. Ze klinkt ruw, maar tegelijk ook helder en geeft de muziek een fijne spanning. Je hebt nu al genoeg hints gekregen om te begrijpen dat we hier met occulte rock te maken hebben. De plaat galmt er genoeg voor en het gitaarwerk bevat de juiste distortion. Bijster origineel is het niet, maar Psychedelic Witchcraft vangt dat ruim voldoende op met een negental leuke liedjes.

Opvallend is wel dat de beste songs aan het begin en eind staan. A Creature heeft heerlijk bezwerende riffs die absoluut niet zouden misstaan in een klassieke horrorfilm. Tony Iommi zou het deuntje graag zelf geschreven hebben. In Magic Hour Blues laten de bluesinvloeden nog duidelijker van zich horen. Wil Psychedelic Witchcraft in de toekomst hoge ogen gaan gooien, dan moeten ze vooral met de twee zojuist genoemde elementen aan de slag. Op deze momenten is deze band op z’n sterkst. Verder klinkt het aangenaam, maar net iets te vrijblijvend.

Tracklist:
1. A Creature
2. Witches Arise
3. Demon Liar
4. Wicked Ways
5. The Night
6. The Only One That
7. War
8. Different
9. Magic Hour Blues