Alcatraz Pitfest
Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in juni 2025 werd uitgebracht?

After Taste - Hungry For Life
Alestorm - The Thunderfist Chronicles
Austere - The Stillness Of Dissolution
Buckcherry - Roar Like Thunder
Ceremony - Solitary Bleed
Cryptopsy - An Insatiable Violence
Fallujah - Xenotaph
Fragmentum - Warriors Of Chaac
Gaahls Wyrd - Braiding The Stories
Gruesome - Silent Echoes
Heaven Shall Burn - Heimat
Hellevaerder - Fakkeldragers
Inhuman Condition - Mind Trap
Katatonia - Nightmares As Extensions Of The Waking State
King Witch - III
Lord Belial - Unholy Trinity
Malevolence - Where Only The Truth Is Spoken
Neil Young & The Chrome Hearts - Talkin’ To The Trees
Shadow Of Intent - Imperium Delirium
Sodom - The Arsonist
Turnstile - Never Enough
Volbeat - God Of Angels Trust
White Snake Of Blackened Maze - The Ocean Of Truth
Winterblind - Ego
een ander album uit juni 2025

[ Uitslag | Enquêtes ]

    11 juli:
  • Pitfest
  • Valient Thorr
  • 12 juli:
  • Pitfest
  • 13 juli:
  • Cradle Of Filth en Nervosa
  • Valley of the Sun, Earth Tongue
  • 15 juli:
  • Battlesnake
  • Carach Angren
  • 16 juli:
  • Anal Vomit en Total Annihilation
  • Battlesnake
    11 augustus:
  • Between The Buried And Me en Rezn
  • The Fall Of Troy, Boneflower en Meth
Kalender
Vandaag jarig:
  • Daniel MacMaster (Bonham)† - 57
  • Dave Fortman (Ugly Kid Joe) - 58
  • Hank Shermann (Mercyful Fate) - 67
  • John Douglas (Anathema) - 53
  • Larry Barragán (Helstar) - 61
  • Richie Sambora (Bon Jovi) - 66

Vandaag overleden:
  • Keith "Bonanno" Alexander (Carnivore) - 2005
Review

Redemption - The Art Of Loss
Jaar van release: 2016
Label: Metal Blade Records
Redemption - The Art Of Loss
Redemption is niet bepaald de band van de voorspoed. Gitarist en bandleider Nick van Dyk kampt nog altijd met de naweeën van agressieve bloedkanker en de andere snarenplukker Bernie Versailles is momenteel volledig uitgeschakeld. De voormalige gitarist van Agent Steel raakte enige tijd terug in een mysterieuze coma. Hoewel hij inmiddels bij bewustzijn is, verloopt zijn herstel strooptraag. Vandaar dat Van Dyk en zijn bandmaten ditmaal een beroep deden op verschillende gastgitaristen. Geen straf overigens.

Of The Art Of Loss de beste van plaat van Redemption tot nu toe is, is waarschijnlijk pas na flink wat maanden te zeggen. Wat mij betreft bezet Snowfall On The Judgment Day die positie en daar is grof geschut voor nodig om die geweldige schijf van de troon te stoten. Hoe die strijd er over een paar maanden voor staat, weet ik niet, maar wel is duidelijk dat deze zesde studioplaat er wederom eentje is om in te lijsten. Man, man, wat weet Redemption toch van wanten. Er is in mijn optiek geen betere band die sublieme speltechniek, neoklassieke invloeden en progressieve momenten aan ijzersterke songs weet te koppelen.

Neem voor de aardigheid de productie. Die is gelukkig stukken beter dan de ietwat dof klinkende voorganger This Mortal Coil. Bas, drums, gitaar en zang staan er zonder uitzondering glashelder en perfect in balans op. Keyboards zijn net als voorheen slechts op de achtergrond te horen. Terecht, want er is meer dan genoeg gitaargenot op deze plaat aanwezig. De solo's en riffs zijn namelijk om de vingers bij af te likken. Van Dyk is een snarenplukker van de neoklassieke school, maar verzandt eigenlijk nooit in oeverloos gepiel. De man laat beslist horen wat hij in huis heeft, maar de partijen hebben altijd kop en staart. Dat geldt eveneens voor de solo's van andere gitaristen die aan de plaat meewerkten. Marty Friedman, Chris Broderick en Chris Poland zijn allen gezegend met een prachtige, versierde stijl, maar de mannen gaan hun boekje zelden te buiten met overbodige ballast.

Al dat muzikale geweld is gevangen in een achttal ijzersterke eigen composities en een eigentijdse coverversie van Love Reign O'er Me (The Who). Songs waarin tevens een belangrijke rol is weggelegd voor het fabuleuze zangwerk van Ray Alder (Fates Warning). Alder verkeert in absolute topvorm en overtreft zijn prestaties op de laatste schijf van zijn voornaamste broodheer. Luister eens naar het briljante titelnummer. Zanglijnen die direct in je kop kleven en een song om door een ringetje te halen. Het gitaarwerk varieert van fel tot relaxed bluesy en verveelt nergens. Dat laatste bewijst Redemption met name in slotstuk en absoluut prijsnummer At Day's End. Ruim 22 minuten lang uitstekende progressieve metal met een felle powermetalrand. Vlak ook de cover van The Who niet uit, want niemand minder dan John Bush (Armored Saint, ex-Anthrax) zingt mee. Deze versie is misschien nog wel krachtiger dan het toch al pakkende origineel.

Veel beter gaat het dit jaar niet worden als het op progressieve metal aankomt. Natuurlijk komen ook Watchtower, Psychotic Waltz en waarschijnlijk Pagan's Mind met nieuwe albums, maar Redemption heeft z'n zegje in elk geval gedaan. Met verve en vele malen doeltreffender dan het absurde en pretentieuze geneuzel waar Dream Theater zich op de laatste plaat mee bezighield. Met alle respect voor alles wat die band ooit betekend heeft, maar Redemption heeft de fakkel voor beste Amerikaanse progmetalband inmiddels overgenomen. Lijkt me sterk dat de groep die komend jaar nog af moet staan.

Tracklist:
1. The Art Of Loss
2. Slouching Towards Bethlehem
3. Damaged
4. Hope Dies Last
5. That Golden Light
6. Thirty Silver
7. The Center Of The Fire
8. Love Reign O'er Me (The Who Cover)
9. At Day's End

Score: 93 / 100

Reviewer: Jeroen
Toegevoegd: 29 maart 2016

Battle Beast @ Effenaar, Eindhoven Dynamo Metalfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.