Kort geleden besprak ik nog het nieuwe album van The Duskfall, een melodieuze deathmetalband die eigenlijk altijd een beetje in de marge heeft geopereerd. Het Duitse Burden Of Grief valt in dezelfde categorie. Vijf albums heeft deze groep op zijn naam staan, zonder ooit echt door te breken. Unchained is nummer zes en verscheen via Massacre Records, toch niet bepaald een hoogvlieger. Dit soort melodieuze death metal was dan ook vooral in de jaren ’90 zeer populair, ten tijde van de hoogtijdagen van Dark Tranquillity, At The Gates en In Flames.
Inmiddels zijn bands als Burden Of Grief voorbij gesneld door hedendaagse groepen als Allegaeon, Scar Symmetry en Mors Principium Est, die het genre naar een nieuw niveau hebben getild. In vergelijking met die groepen komt Burden Of Grief er toch wat bekaaid vanaf. Zo valt in eerste instantie de productie in negatieve zin op. Die klinkt namelijk nogal blikkerig en zelfs een beetje goedkoop. Niet per se slecht, maar anno 2015 mag het allemaal toch wel wat vetter klinken. Hetzelfde geldt eigenlijk voor het gitaarwerk: hoewel de gitaristen hier en daar een lekkere melodielijn of catchy solo uit de mouw schudden, produceren ze ook regelmatig generieke riffs die we al veel vaker hebben gehoord (met name Your Heaven Is Gone is daardoor nogal slaapverwekkend).
Daar waar het eerder genoemde The Duskfall op zijn laatste album wat modernere invloeden in de muziek probeerde te verwerken (dat was overigens met gemengd succes), blijft Burden Of Grief stug binnen zijn eigen ‘comfortzone’ opereren. Het eindresultaat is dan ook een behoorlijk veilige plaat zonder echte hoogte- of dieptepunten. Brave melodieuze death metal die wel aardig klinkt, maar waar ik ook niet bijster enthousiast meer van kan worden. Op zijn beste momenten (Operation Eagle Eye) klinkt de band als een soort tweederangs Nightrage, op zijn minste momenten als een derderangs Dew-Scented.
Dat zal ongetwijfeld niet uitnodigend klinken (hoe goed ik Nightrage overigens ook vind), maar ik kan me niet voorstellen dat de band met Unchained veel nieuwe fans zal weten te werven. Het materiaal is goed genoeg voor een voldoende, maar te onopvallend en te achterhaald om mee te kunnen doen met de grote jongens.
Tracklist:
1. Awaken The Nightmare
2. Unchained
3. Sounds Of Desperation
4. Operation Eagle Eye
5. Fearless Heart
6. The Final Chapter
7. Your Heaven Is Gone
8. Turmoil To The Void
9. Black Evolution 666
10. Another Way To Die (Bonus Track)
11. Neon Knights (Bonus Track)
