De eerste klanken van het debuut van Devildriver komen m’n boxen uit knallen en mijn eerste gedachte is: ‘Whoa, dit is zo anders dan het laatste studioalbum van Coal Chamber (Dark Days).’ Je ontkomt er niet aan; natuurlijk ga je dit vergelijken. Zanger Dez Fafara kennen de meeste natuurlijk van Coal Chamber. Maar je hoort het al meteen; dit is iets heel anders.

Devildriver (‘een bel waarmee heksen kwade geesten verdrijven’) is opgericht in 2001 ten tijde van de opnamen van Coal Chamber’s derde album ‘Dark Days.’ Dez Fafara wilde al een tijd met muziek een heftigere richting op, meer richting heavy metal. De benodigde bandleden werden al snel bij elkaar gesprokkeld in de vorm van gitaristen Evan en Jeff, bassist John en drummer Johnny B. Allen deelden zij dezelfde visie; ze wilden harde muziek maken maar op dat gebied ook vernieuwend zijn. Fafara vertelt dat hij een muzikale en emotionele verandering nodig had. "Ik moest mijn eigen hart en passie volgen en dat is nu eenmaal ruige, extreme muziek die niet radiovriendelijk is en in geen enkele scene past."

Niet radiovriendelijk dus. Na een eerste luisterbeurt kom je tot de conclusie dat dit inderdaad het geval is. Het enige nummer dat een beetje in de buurt komt van ‘radio-friendly’ is, hoe verrassend, de eerste single ‘I Could Care Less.’ Dat is trouwens een opzwepend nummer met een hele strakke double bass en een terugkerend gitaardeuntje. Dat opzwepende geldt eigenlijk ook voor de rest van het album.

‘Nothing’s Wrong’ is een sterke opener. Geeft een duidelijk beeld van waar Devildriver voor staat. ‘Die (And Die Now)’ is donker en agressief, luister alleen maar eens naar de tekst. De invloeden uit de black en death metal zijn duidelijk aanwezig en Fafara doet het erg goed met z’n gegrunt en geschreeuw. ‘I Dreamed I Died’ doet me sterk denken aan eerder Coal Chamber werk. Daarna volgt het onheilspellende ‘Cry For Me Sky’, Fafara’s eigen begrafenisrede. ‘The Mountain’ is een erg heavy nummer en zit erg goed in elkaar. Uitschieters zijn verder ‘What Does It Take (To Be A Man)’, het beukende ‘Swinging The Dead’, ‘Meet The Wretched’ (met goed drumwerk) en afsluiter ‘Devil’s Son.’

Het geheel doet me soms een beetje denken aan label mates Chimaira, maar dan met meer aanwezige black en death metal invloeden. Devildriver is ook veel donkerder. De teksten zijn agressief maar doordacht. Fafara neemt geen blad voor z’n mond en laat met name zijn duisterste emoties de revue passeren. De vocals zijn erg goed. Heel soms doen enkele nummers (‘I Dreamed I Died’ en de single ‘I Could Care Less’ bijvoorbeeld) me toch aan Coal Chamber denken. Maar over het algemeen is Devildriver toch compleet anders (gecompliceerder en volwassener) qua muziek en teksten. Het album is, zoals eerder gezegd, erg duister, opzwepend en agressief. Vooral de drums zijn erg strak en de gitaar riffs snoeihard. Volgens mij gaat deze energieke band het erg goed doen op het podium. Dat word gegarandeerd beuken.

Devildriver levert een sterk debuut album af met extreme nummers vol agressie, duisternis, razernij en haat. Fafara’s doel lijkt te zijn geslaagd. Mocht je dus liefhebber zijn van heavy/death/blackmetal, geef deze plaat dan een kans en laat je niet afschrikken door het Coal Chamber verleden van Dez Fafara. You might like this…

Tracklist:
1. Nothing's Wrong?
2. I Could Care Less
3. Die (And Die Now)
4. I Dreamed I Died
5. Cry For Me Sky
6. The Mountain
7. Knee Deep
8. What Does It Take (To Be A Man)
9. Swinging The Dead
10. Revelation Machine
11. Meet The Wretched
12. Devil's Son