Alcatraz
Enquête

Koop jij bij concerten en festivals nog weleens iets bij de merchandisestand(s)?

Ja, ik koop (bijna) altijd een aandenken
Regelmatig, maar lang niet altijd
Alleen bij mijn favoriete artiesten
Alleen als ik de show heel goed vind
Alleen als de prijs me erg meevalt
Alleen als het shirt of andere item me bijzonder aanspreekt
Alleen als ik in een bijzonder goede bui ben
Nee, ik heb inmiddels genoeg shirts en andere merchandise
Nee, vroeger wel, maar tegenwoordig vind ik het te duur
Nee, ook in het verleden deed ik dat zelden of nooit
Ik ga sowieso niet (meer) naar concerten en festivals
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    14 augustus:
  • Blind Guardian en Defecto
  • Drowning Pool, Liliac en TerraDown
Kalender
Vandaag jarig:
  • Igor Khoroshev (Yes) - 60
  • Jean-Michel Labadie (Gojira) - 51
  • Kyle Gass (Tenacious D) - 65
  • Lexxi Foxx (Steel Panther) - 41
  • Matt Camacho (Forbidden) - 57

Vandaag overleden:
  • Gar Samuelson (Megadeth) - 1999
  • Jeff LaBar (Cinderella) - 2021
Review

Nero Di Marte - Derivae
Jaar van release: 2014
Label: Prosthetic Records
Nero Di Marte - Derivae
Het Italiaanse Nero Di Marte opereert in de technische, atmosferische postmetalhoek. Denk daarbij aan raakvlakken met Ulcerate, Deathspell Omega en Gorguts (ten tijde van Colored Sands). In vergelijking met deze namen, is de experimentele band tot nu toe een vrij onbekende speler op de metalmarkt. Dat zou met het tweede, onheilspellende album Derivae zo maar eens kunnen veranderen. Die titel is afgeleid van "andare alla deriva", dat afdrijven betekent. Het gaat over heen en weer geslingerd worden door het onbekende, jezelf laten gaan en over de zoektocht naar iets dat er misschien helemaal niet is.

Met Derivae weet je nooit wat er gaat gebeuren. Het is als een nachtmerrie, waarbij de muziek de beelden prima illustreert. Alsof je op zee ronddrijft in het donker in zwaar weer en het plotseling rustig is, waardoor een redding nabij lijkt. Het is slechts een korte stilte voor de storm, die het volgende moment opsteekt. Deze verschillende weersomstandigheden worden treffend vertaald in ambient passages en wild gebeuk. Tijdens de kalmte hangt er iets dreigends in de lucht, terwijl je geen idee hebt waar je bent of waar je heen moet, om het volgende moment meegesleurd te worden door een draaikolk. De kwaliteit van deze plaat ligt dan ook vooral in de sfeer, maar ook muzikaal is het interessant.

De muzikanten bezitten creatieve kwaliteiten en zetten een knappe prestatie neer. Met name het veelzijdige spel van drummer Marco Bolognini is een genot om naar te luisteren. De analoge productie zorgt voor veel power, mede dankzij de groovende bas. Doorgaans zijn de nummers traag, alhoewel er tijdens de dramatische opera Simulacra even blastbeats te horen zijn. De ritmesectie sleurt de andere musici mee in het afwisselende spel. Gestoorde en dissonante riffs van de gitarist voeren de boventoon maar deze wisselt hij tijdens de rustige secties af met atmosferisch getokkel. De zanger varieert met name tijdens Pulsar, dat een van de hoogtepunten is. Hij brengt de nummers met passie en zingt tijdens L’Eclisse in het Italiaans. Zijn hese post-metalscreams doen aan die van Neurosis denken.

De afwijkende songstructuren zorgen ervoor dat het heel wat luisterbeurten vergt, om het geheel te verwerken. Het zijn veelal lange songs die niet de standaard couplet-refrein-indeling volgen. De enorme stortvloed aan dissonantie is wel wat veel van het goede. De golf van complexe ideeën verstikt en overrompelt je. Uitputting ligt hierdoor op de loer. Je moet een echte doorzetter zijn om niet af te dwalen. Degenen die goed tegen de stroom in kunnen vechten, zullen steeds meer herkenbare momenten ontdekken om zich aan vast te klampen en in rustiger vaarwater terecht te komen.

Het viertal uit Bologna brengt ons kunst met veel passie. Derivae brengt je naar duistere diepten. Het duurt even voordat het doordringt waar je mee te maken hebt, maar na een aantal luisterbeurten komt veel moois bovendrijven. Het is een plaat die erom vraagt op het juiste moment gedraaid te worden. Niet een voor op de zwakke maag, want dan word je zeeziek. Een echt groeialbum dat allerminst lekker wegluistert, een onheilspellend geheel dat cinematisch en traumatisch is, vol dramatiek. Een labyrinth van complexiteiten en een onvoorspelbare zoektocht naar jezelf.

Tracklist:
1. L’Eclisse
2. Clouded Allure
3. Pulsar
4. Dite
5. Simulacra
6. Il Diluvio
7. Those Who Leave

Score: 80 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 25 november 2014

Battle Beast @ Effenaar, Eindhoven Dynamo Metalfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.