Vrouw de hort op, telefoon uit, buren op standje 'ignore' en de volumeknop op standje 'hard'. De perfecte omstandigheden. Ga d'r maar eens lekker voor zitten. We gaan de nieuwe plaat van Maruta namelijk eens flink laten knallen. Degenen die nog niet bekend waren met het hakwerk van deze Amerikanen krijgen een bezoekje van deze 'van dik hout zaagt men planken'-grindband om het voor eens en voor altijd in de oren te knopen: Maruta is goed!

Om dit statement tekstueel te ondersteunen zou ik natuurlijk met allerlei superlatieven kunnen gaan smijten. Ik zou kunnen vertellen over de ziekelijk smerige riffs die in halsbrekende snelheden uit mijn speakers denderen. Over dat dit kwartet, in tegenstelling tot het gros van de grindcorebands, wel degelijk de hele gitaarhals benut voor hun trommelvliesteisterende dissonantie. Over de destructieve riffs die in duizelingwekkende capriolen constant over elkaar heen duikelen. Of dat deze band met gemak een top 5 notering in het genre weet te noteren. Over dat ze... En fuck, nou doe ik het toch! Ik kan het simpelweg niet onderdrukken om deze band en hun martelmuziek te loven om hun vernietigingsdrang.

Deze misantropische bewoners van Florida slaan je de tanden uit de bek en verbrijzelen elk bot binnen handbereik. Alsof het niets is, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, vermorzelen zij ingewanden en slaan je volledige inboedel aan gruzelementen. Na In Narcosis in 2008, doet Maruta met Forward Into Regression zijn naam dus wederom eer aan. Wie geen flauw idee heeft waar die naam vandaan komt: bezoek de wikipediapagina van 'Unit 731', of (voor de wat luier ingestelden onder u) zoek de film 'Philosophy Of A Knife' eens op. Waarschuwing: de beelden kunnen als schokkend worden ervaren. Wat er in Unit 731 gebeurde is niet voor tere zieltjes en dat is Maruta dan ook zeker niet.

Maruta mag dan een nieuwe drummer (Daniel Morris) en een nieuwe bassist hebben (Mauro Cordoba) maar ook deze nieuwboren beulen rammen een half uur lang meedogenloos je schedel aan gort en smijten je volledige huisraad naar de Filistijnen, zonder ook maar een greintje meelij. Het is dus maar goed dat de vrouw even niet thuis was. De rust is wedergekeerd, tijd om de schade op te nemen: Een tientje, te besteden in de platenzaak. Deze verpulverende, zestien tracks durende glimmer is verplichte kost voor fans van Unmerciful, Origin, The Faceless en The Red Chord.

Tracklist:
1. March Forward (Into Regression)
2. Strain
3. Plague Domain
4. Stagnation Routine
5. Devoid Of Allegiance
6. Drown in Black Matter
7. Body Weapon
8. Swine Swallower
9. Conform to Deform
10. Etched in Granite
11. Salient
12. Solace Through Self Annihilation
13. Hand Of the Overseer
14. Failure King
15. Gaiares
16. Blood of the Luddite