Laat je in de eerste plaats niet misleiden door het weinig fraaie artwork. Omega Wave is geen terugkeer naar de klassieker Forbidden Evil uit 1988, zoals de rode en blauwe schedels op ramkoers suggereren. Precies zoals de band zelf al aangegeven heeft, klinkt het nieuwe album zoals Forbidden zou moeten klinken anno 2010.
Vooropgesteld moet worden dat Omega Wave een groeiplaat is. Als de eerste luisterbeurten teleurstellend zijn verlopen, zal het later alleen maar beter worden. Daar is wel een beetje doorzettingsvermogen voor nodig. Dan blijkt dat de plaat zich uitstekend kan meten met het nieuwe werk van bands als Demonica of Tenet, Misschien weet Omega Wave deze zelfs te overtreffen.
De eerder genoemde songs zijn de beste die je op dit album zult vinden, maar ook Forsaken At The Gates, de technisch sterke titelsong en het ingetogen Swine zitten bovengemiddeld goed in elkaar. Net als op de oude platen gaan deze vergezeld van uitstekend gitaarwerk. Alleen de stem van Russ Anderson heeft (zoals tijdens de live shows pijnlijk bleek) de tand des tijds niet helemaal doorstaan. Of het door Pro Tools komt, of dat Russ een (kleine) opleving heeft weet ik niet, maar hier en daar haalt hij nog even lekker uit en ook het cleane werk gaat hem nog redelijk goed af. Zo’n prachtige vertolking als die van Judas Priests Victim Of Changes op Dynamo Open Air 1989 zit er helaas niet meer in.
Voor de liefhebbers van moderne thrash metal is Omega Wave een must. Hou het niet na één luisterbeurt voor gezien. Je moeite zal beloond worden.
Tracklist:
1. Alpha Century
2. Forsaken at The Gates
3. Overthrow
4. Adapt Or Die
5. Swine
6. Chatter
7. Dragging My Casket
8. Hopenosis
9. Immortal Wounds
10. Behind The Mask
11. Inhuman Race
12. Omega Wave
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=avatar}
.jpg){kind=small}
