Wie TNT zegt, zegt Ronni Le Tekro en Tony Harnell. Ronni zit er nog in, kameleon Harnell is na drie keer terugkeren nu definitief vertrokken en opgevolgd door ex-Shy zanger Tony Mills. Hun Greatest Hits DVD uit 2006 kon me niet erg boeien, maar dat is oud materiaal. Wat zou er voor nieuws onder de zon zijn? De band bestaat immers sinds 1982 dus is men in staat tot grootse daden?

Opener Hello Hello is een supercommercieel nummer met een knipoog naar de Beatles, maar als dit de toon zet voor het album dan vraag ik me af of dit wel goed gaat komen. Die indruk krijg ik niet na de drie daaropvolgende nummers. Veel te poppy en gezocht. Soms zelfs psychedelisch, zoals in het als ballad klinkende Me And Dad.

Naar het einde toe realiseer ik me dat men de popmuziekhistorie van pak 'm beet een jaar of dertig geleden tot nu bij de horens heeft gevat en hier de inspiratie van heeft gekregen voor dit album. Maar wat ik hoor bevalt me allerminst. En ik ben bang dat de doorgewinterde TNT fans dat ook zullen vinden. Alle elementen die TNT ooit populair maakten, ontbreken vrijwel volledig, en dat gaat de band denk ik opbreken. Jammer, want muzikaal is men tot heel wat in staat.

Jammer dat een band als TNT afglijdt naar dit bedenkelijke niveau. Je zou met een dergelijke dosis ervaring toch op zijn minst mogen verwachten dat zoiets elementairs als "hardrock" nog gebracht kan worden anno 2008. Blijkbaar mikt men nu op een poprockpubliek.....ik haak alvast nu af.

Tracklist:
1. Hello, Hello
2. Peter Sellers Blues
3. Baby's Got Rhythm
4. Tango Girl
5. Me And Dad
6. Atlantis
7. The Taste Of Honey
8. Bottle Of Wine
9. The Missing Kind
10. Love Of My Life
11. Had It, Lost It, Found It