Putrefied maakt met Gore-Ific zo het nodige los. Dit album is venijn. Het voedt de bloeddorst, maar wakkert de honger naar een lapje vers spek alleen maar aan. Van Putrefied zijn we geen slap geouwehoer gewend en ook Gore-Ific maakt gehakt van alles waar maar bloed uit komt. De lompe klanken van Gore-Ific zetten de band met een harde smak weer terug op de kaart. Na een aantal stille jaren bestormt Putrefied eenvoudig het fort waar u probeert te schuilen.
De vertrouwde band is gauw hervonden. Putrefied heeft geen verrassingen in petto, Gore-Ific is precies dát, wat we van zo`n band willen horen. Massief, hard en smerig zijn de nummers, Gore-Ific had zo uit Amerika kunnen komen. Deze Nederlandse uitvoering van de USDM is wederom geslaagd. De logge bass, doffe drums, alles verbrijzelende strot (met de assistentie van Joel Sta) en een donker, smerig en laag geluid maken van Gore-Ific een gewelddadige eruptie. Wat de snelheid van het spel ook doet, de nummers hakken alles toch wel in de pan.
Vernieuwend is Gore-ific niet echt. Of gewoon niet, ook goed. Deze klassieke vorm van brute death (met de bijbehorende thema's) is vooral een intimiderende stomp in uw smoeltje. Ondanks dat Gore-ific soms echt leuke riffs huisvest, zal dit album de fijnproevers nauwelijks exclusiviteit bieden. Deze formule is al lang bekend en voor vele bands werd het een strop, simpelweg omdat de muziek de definitie verloor en de nummers zichzelf bleven herhalen. Gore-Ific houdt zich binnen het genre echter met gemak staande. Een fijne plaat voor dikke veertig minuten hardhandige destructie.
Tracklist:
1. Maggots Of Sick Lies, Intoxocating Mankind
2. Grinding Bestiality
3. Great Masses Of White Lank Bodies
4. Yersina Pestis
5. Visions Of Treachery
6. Vomito Negro
7. Surgery Bizarre
8. Black Steaming Cancerous Entrails
9. Reporting For Deportation
10. Totgemetzelt Im Schutzengraben
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=avatar}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
