Wat betreft releases van het Duitse label Cold Dimensions, gaat de meeste aandacht uit naar Lunar Aurora, maar godallemachtig, boeren, burgers en buitenlui, wat de fuck is me DIT dan?!
Nou, dit is Mortuus Infradaemoni en het album heet Daemon Qui Fecit Terram en hier ben ik dan en ik ga de komende alinea’s mijn tijd zitten verdoen aan het schrijven van een recensie voor dit album.

Belachelijk.

Hier moet je geen woorden aan vuil maken. Woorden dekken de lading toch niet. Of het moet een boek zijn. Geen alinea’s, maar hoofdstukken over deze uiterst harde en ruwe diamant. Mijn god, wat een ongenadige kracht spreidt Mortuus Infradaemoni tentoon! Wat een onmenselijke giflozing, dit Daemon Qui Fecit Terram! De poort naar de Hel is een roestige putdeksel dat ’s nachts open staat en waar je voor je het in de gaten hebt, keihard in duvelt, gewoon bij jou om de hoek. En dat is het verraderlijke aan dit album. Het grijpt je op een onbewaakt ogenblik, als je vol onschuld zomaar ergens mee bezig bent, loopt, fietst, enz. Je gaat eraan, je moet eraan geloven. Mortuus Infradaemoni speelt black metal in het straatje van.. weet ik veel , van niemand. In het begin moest ik nog denken aan labelgenoten Lunar Aurora, mij ingegeven door het feit dat beide leden van Mortuus Infradaemoni ooit drummer waren bij Lunar Aurora, maar na een draaibeurt of zevenentachtig weet ik wel beter. De rauwe haat die Mortuus Infradaemoni drijft, leidt een geheel eigen leven, een leven dat gekenmerkt wordt door constante folteringen van lichaam en geest. De wapens waar men zich van bedient zijn eenvoudig en dodelijk: gitaar, bas, drums en dat alles overwegend behoorlijk snel. De zang, nee, de doodskreten hebben een angstaanjagende klank over zich die maakt dat ik morgen nog kippenvel heb. De riffs en het raspende en rauwe geluid doen me denken aan tien meter rennen terwijl je je hand tegen een bakstenen muur aangedrukt houdt.

Genoeg simpele alledaagse cliche’s gehad nu?
Ik wel. Ik wil dat je dit walgelijke monster, genaamd Daemon Qui Fecit Terram in huis haalt. Zo simpel liggen de zaken. Wie zegt dat ie black metal een warm hart toedraagt, is verplicht tot aanschaf van Daemon Qui Fecit Terram.

Als mens ben ik te simpel om dit album woorden mee te geven die representatief zijn voor zulk een beenharde, helse, brute black metal macht; angstaanjagend en aanvallend. Indrukwekkend, heel indrukwekkend. Zomaar even tussendoor is wat mij betreft één van de beste black metalbums van Duits grondgebied uitgekomen en het zou idioot zijn als dat gegeven onopgemerkt aan eenieder voorbij gaat, dus bij dezen een zeer dringend advies om over te gaan tot beluisteren en aanschaf van Daemon Qui Fecit Terram, van Mortuus Infradaemoni.

Zo. En nu sta ik weer met beide benen op de grond.

Tracklist:
1. Ex Ignis Orior
2. Oneris Et Iactura
3. Ad Facies Mortis
4. Terribilis Est Locus Iste
5. In Nebulae Visionis Serpentem
6. Vita Somnium Breve
7. Gods Of Horror And Abysmal Grief
8. Metamorphosis