13 is een prettig album, dat moet ik als eerst kwijt. Dit soort rock werkt opzwepend. De songs zijn pakkend en lekker spontaan, de zang is prima en het klinkt dankzij een prima mix allemaal erg vet (alhoewel wat gepolijst). Echter is dat niet genoeg voor een zelfbenoemd recensent om zomaar lyrisch te gaan zitten doen. Want hoewel mist het allemaal een zekere vernieuwing. 'Nou en' zeg je misschien, maar temidden van al die hoogvliegers in het thuisland is het moeilijk om dan nog op te vallen.
Dan heb je er waarschijnlijk niet genoeg aan om te klinken als iedere andere gothrockband in de markt. En eigenlijk valt het hele 'goth'-gedeelte ook wel mee. Op een duister sfeertje hier en een 'haunting' electronisch melodietje daar na bestaat 13 eigenlijk vooral uit energieke moderne rock waarvan het aanbod al helemaal overweldigend is.
Moeilijk, moeilijk. Niet te kieskeurig? Dan heb je aan Velvet Cut een goede voor trage ochtenden en saaie autoritten (niet te lang, want na een minuut of 40 houdt 't wel op). Twijfel je nog? Bedenk of de andere bands die ik in deze review heb genoemd (met name Entwine) je echt kunnen bekoren. Anders kun je beter nog even verder zoeken.
Maar ik ga naar binnen, het is koud. Ik moet trouwens oppassen dat ik geen pseudo-literaire wauwelaar wordt, daar zitten maar weinig mensen écht op te wachten. Net als op Velvet Cut.
Tracklist:
1. Lady Solitude
2. Everyone To Please
3. Room of Our Existence
4. Comfortable Silences
5. The Chase
6. Dominoes
7. Where Love Has No Name
8. The Resident
9. Blow Out the Flame
10. Go Away
.jpg){kind=small}
