De uit het Arnhemse afkomstige band houdt er een gevarieerde lijst van invloeden en inspiratiebronnen op na, maar weet toch een album met richting uit te brengen. Melodieuze death metal met doomy en gothieke invloeden, aangevuld met vrouwenzang, niet zijnde een Trail Of Tears kloon. Een hele mond vol, en daar houdt het niet mee op. Alleen al in Resurrection horen we neo-thrash, melodieuze black en een heel erg seventies orgeltje. "Bless For Me" heeft dan weer meer een Iron Maiden feel. Het zijn donkere en serieuze tonen die we horen op "Darkest, met uitzondering van het redelijk blije "Castle Of Indolence".
De zanglijnen worden verdeeld tussen bruller Richard en zangeres Lucy. Een klassieke 'beauty and the beast' samenstelling, waarin Lucy meestal de ondersteunende vocalen en refreinen voor haar rekening neemt. De grunt is stevig maar verstaanbaar en duidelijk aanwezig. Lucy echter lijkt regelmatig naar de achtergrond gedrukt te worden. Zonde, want zo'n engelenstem als in "Lakes Of Sorrow" wil je goed kunnen horen.
De opnamekwaliteit is een serieuze domper. De mix klinkt onevenwichtig, krachteloos en goedkoop. Om onduidelijke redenen is het mixen en masteren door de platenmaatschappij zelf gedaan (kostenbesparing?). Wanneer de productie verzorgd was door iemand die zijn vak verstaat, dan was "Darkest" een topplaat geweest. Nu gaat het oordeel meer hier op lijken:
Na een lange stilte heeft Her Enchantment laten horen op creatief vlak sterk gegroeid te zijn. "Darkest" is vanuit muzikaal oogpunt een album met pieken en nog hogere pieken. De slappe productie belemmert helaas een deel van die kwaliteit. Maar toch, Her Enchantment staat weer op de kaart als 'ontzettend veelbelovend'. En nu hooghouden.
Tracklist:
1. The Long Defeat
2. Lakes Of Sorrow
3. Castle Of Indolence
4. Bless For Me
5. Darkest
6. Resurrection
7. Lacrimae Mundi
8. Cloak Of Despair
9. Imposed Disorder
10. Rahasia Spirits
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=avatar}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
