Ware het niet dat op de achterkant van het hoesje het klassieke Earache logo prijkt, zou je bij het aantreffen van Collection Prestige in de metalschappen aannemen dat het hier om een verdwaalde James Last of ‘Brilliant Classics’ cd gaat. Een beetje flauw misschien, maar het vestigt wel de aandacht op het parodiërende aspect van de band.
Het album komt vertrouwd op gang (zie Mr Bungle’s Disco Volante), met een zwaar metalexperiment (Party at Your House) dat lukraak afgewisseld wordt met Fuckable, een track die getypeerd wordt door een opgewekte, funky benadering die vervolgens uiteenvalt in een kakofonie van symfonische extreme metal en hakkende deathgrind. Tevens kent dit nummer in de vorm van cartooneske cut-ups de meest intense Bungle & Fantômas invloeden.
Om te zeggen dat het duo hier wel heel erg hun best doet om als een meer metal-gerichte versie van Bungle te klinken, is een zwaar understatement. Hier is bijna sprake van een parodie, en ik heb wel zo’n idee wat Mike Patton of Trey Spruance er van zou zeggen. Als liefhebber van breed georiënteerde multi-genre bands ben ik echter meer dan bereid wat leenwerk door de vingers te zien. Het is niet alsof Carnival in Coal de zoveelste band is die zich aan dit concept tegoed doet.
Vanaf dit punt ontwikkelt het album zich ongeveer zoals te verwachten valt, met meer scherpe contrasten en excentrieke infusies van de metalwereld vreemde muziekstijlen. Hoogtepunten zijn Right Click… Save As… (lekker robuuste deathcore met als thema het downloaden van mp3’s), The Lady and the Dormant Sponge (een verknipte theatrale zooi met diabolische black metal stukken) en Living In the Plastic Age (schizofrenie ten toppe).
Ik heb nogal m’n twijfels over de ‘all out’ disco knaller Cartilage Holocaust, die weliswaar ontzettend charmant is, maar uiteindelijk toch wat als een gimmick overkomt. Ohlala klinkt als een sexy hybride van Faith No More, Morbid Angel en Bungle’s California, en met Promenade gaat men met modern klassiek aan de haal.
Of je Collection Prestige nou benadert van het perspectief van een zelfbewuste parodie of een virtuoze multi-genre plaat, dit album heeft in beide gevallen veel te bieden. Gedaanteverwisselaars Wurshorn en Strobl zetten met z’n tweeën een ontzettend volle, gevarieerde sound neer, en de uitvoering is vrijwel vlekkeloos. Af en toe probeert het tweetal wat te enthousiast in de huid te kruipen van hun grote inspiratoren, maar het is ze vergeven. Ondanks dat het duo nergens het niveau van deze ‘templaatband’ behaalt, hebben ze toch maar mooi een plaat afgeleverd die Elitist in één klap tot het meest vooruitstrevende en zelfverzekerde metallabel van het moment maakt.
Tracklist:
1. Party At Your House
2. Fuckable
3. Satanic Diaster
4. Right Click… Save As
5. Cartilage Holocaust
6. The Lady and the Dormant Sponge
7. Delivery Day
8. Ohlala
9. Living in the Plastic Age
10. D.O.A. (Drunk Once Again)
11. Promenade
