Vele fans wisten dan ook niet echt wat ze nou precies moesten met dit album. Het klonk totaal anders dan de voorgangers en die zanger had een hele lage stem, dat zou toch niet bij Iron Maiden passen.
The X Factor ging uiteindelijk de geschiedenis in als één van de meest ondergewaardeerde Maiden albums samen met "Virtual XI". Volstrekte onzin in mijn optiek, want compostorisch gezien is The X Factor misschien wel het meest complexe en briljante album wat de band ooit uitbracht.
Het album begint met Sign of the Cross. Een weergaloos episch nummer van de hand van Steve Harris. Het prachtige intro waarin de hoofdrol is weggelegd voor Gregoriaanse koren zet al gelijk een donkere sfeer en als Blaze de eerste zangpassage inzet, komt even een momentje van flink wennen. De stem klinkt een stuk lager en minder kenmerkend dan die van Bruce, maar passend klinkt het zeker wel. Plotseling volgt er een formidabel getimede overgang en de band barst los in volle glorie. Blaze zingt zichzelf krachtig een weg naar het schitterende refrein toe. Er volgt een schitterend middenstuk en een weergaloze solo en het is duidelijk dat weer hier met een meesterwerk te maken hebben. Dit nummer is één van m'n favoriete songs van Maiden en daar is reden genoeg voor.
Lord of the Flies klinkt dan een stukje directer. Het tempo is ook wat meer hetzelfde en de korte gitaarmelodieën doen toch wat meer terugdenken aan de oude Maiden. Compostorisch gezien is dit nummer een stuk simpeler dan het eerste epos, maar zeker niet minder pakkend. Het ritme is lekker en de solo klinkt zeer okay.
Uiteraard is Man on the Edge ook geen onbekende meer. Een snelle en pakkende song dat vooral eruit springt door het makkelijk meezingbare refrein. De solo is erg goed, maar helaas wat aan de korte kant.
Het vierde nummer Fortunes of War zit dan weer in het mid tempo gebied. De compositie zit werkelijk uitstekend in elkaar en het ietwat repetitieve karakter van het refrein geeft juist extra sfeer. Een nummer wat je absoluut vaker moet beluisteren om het te waarderen, omdat de basis nogal complex in elkaar zit.
Voor Look for the Truth geldt eigenlijk precies hetzelfde. De gitaarlijnen zijn alvast schitterend, maar de oudere Maidenfans zullen hard weglopen bij de vreemde tempowisselingen. Dit nummer begint zoals de meeste nummers op dit album ook vrij rustig en duister, maar toch komt men hier wel wat steviger uit de hoek dan je zou verwachten. De solo is weer daverend goed en Janick en Dave bewijzen ook wederom op dit album prima samen te kunnen op het gebied van gitaarspel.
The Aftermath is een vreemde eend in de bijt. Het is werkelijk een schitterend nummer, maar niet voor iedereen weggelegd. De één zal het haten en de ander zal er van genieten. De galmende drums komen erg goed naar voren in dit nummer en ook de zang van Blaze valt positief op. De solo past goed bij het muzikale thema en het ronkende bas spel van Steve is lekker aanwezig. Ook complimenten voor de hele goede tekst, waarin oorlog een grote rol speelt.
Judgement of Heaven en Blood on the World's Hands behoren toch ook wel tot de meest geweldige nummers die Maiden ooit schreef. Zoals gezegd, zeer ondergewaardeerd, maar daarom zeker niet minder gaaf. De songs zitten werkelijk ijzersterk in elkaar; werkelijk alles klopt en vooral de pakkende zanglijnen in Blood on the World's Hands doen het bij mij goed. De stevig rockende uitspattingen zullen de meeste metalfans ook niet onberoerd laten.
Inmiddels zijn we aanbeland bij The Edge of Darkness. Dit zeer goede nummer is gebasseerd op de film "Apocalypse Now" en ook hier volgen we een zelfde soort soldaat die op zoek gaat naar een menselijk beest in de wouden van Vietnam. De sfeer in het nummer is treffend en de korte duistere intermezzo's helpen hier perfect aan mee.
Het pakkende 2 A.M. is een heerlijk nummer dat met de heerlijke melodie mij wel wist te overtuigen. De tekst is ook hier weer van een hoog niveau en ook behoorlijk diepzinnig.
Het complexe The Unbeliever sluit het album dan waardig af, ook weer met een rustig intro als opening. Het refrein brul je al snel mee, maar ook hier zal niet elke luisteraar zich in kunnen vinden.
Echter moet er wel even een kanttekening bij dit album worden gezet. Dat is namelijk het feit dat de productie niet daverend is. De muziek en zang zijn nogal zacht opgenomen en heel af en toe meen ik zelfs een licht suizend geluid te bespeuren. De solo's komen echter wel goed uit de verf, maar hier had absoluut meer in gezeten. Wellicht dat ooit een re-master wonderen zou doen, maar daar hoeven we vast op korte termijn niet op te rekenen.
Muzikaal echter is album werkelijk briljant geschreven.
Dit schitterende album staat al tijden in mijn top 5 van beste Maiden albums en dat komt vooral door de fenomenale muzikale verrichtingen en de onderlinge karakters van de songs. Blaze is misschien niet zo'n aparte geweldige zanger als Bruce, maar zeker is wel dat dit album zonder zijn donkere stem niet zo goed was geweest. Zeventig minuten zal wellicht voor sommigen wat aan de lange kant zijn, maar persoonlijk kon het me niet lang genoeg duren.
Ga dus dit Maiden album alsnog aan je collectie toevoegen, want dit is echt een memorabel werkstuk. Sommige fans van de band zullen het niet met me eens zijn, maar eigenlijk heb ik daar gewoon schijt aan, want als je niet wat meer tijd aan een album wil besteden, dan begrijp je The X Factor gewoon niet. Een groeialbum en niet voor iedereen weggelegd, maar werkelijk schitterend is het zeker.
Tracklist
1. Sign of the Cross
2. Lord of the Flies
3. Man on the Edge
4. Fortunes of War
5. Look for the Truth
6. The Aftermath
7. Judgement of Heaven
8. Blood on the World's Hands
9. The Edge of Darkness
10. 2 A.M.
11. The Unbeliever
