Sabaton - The Tour To End All Tours
Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in september 2024 is uitgebracht?

Black Dahlia Murder - Servitude
Blitzkrieg - Blitzkrieg
Charlotte Wessels - The Obsession
David Gilmour - Luck And Strange
Flotsam And Jetsam - I Am The Weapon
God Dethroned - The Judas Paradox
God Is An Astronaut - Embers
Groza - Nadir
Jordan Rudess - Permission To Fly
Kanonenfieber - Die Urkatastrophe
Marche Funèbre - After The Storm
Michael Schenker Group - My Years With UFO
Mordkaul - Feeding The Machine
Nightwish - Yesterwynde
Oceans Of Slumber - Where Gods Fear To Speak
Officium Triste - Hortus Venenum
Satan - Songs In Crimson
Stryper - When We Were Kings
Ubiquity - The Ascendant Travels Among The Stars
Unto Others - Never, Neverland
Vended - Vended
Weather Systems - Ocean Without A Shore
Winterfylleth - The Imperious Horizon
Wolfheart - Draconian Darkness
een ander studio-album uit september 2024

[ Uitslag | Enquêtes ]

    6 oktober:
  • Powerwolf, Hammerfall en Wind Rose
  • ProgPower Europe
  • 7 oktober:
  • Duff McKagan en James And The Cold Gun
  • Ellende, Groza en Servant
  • 9 oktober:
  • Rotting Christ, Borknagar en Seth
  • 11 oktober:
  • Kamelot, Charlotte Wessels en Ad Infinitum
  • Soulcrusher
  • 12 oktober:
  • Kamelot, Ad Infinitum, Blackbriar en Frozen Crown
  • Soulcrusher
  • Tankard en Obnoxious
    6 november:
  • Dark Tranquillity, Moonspell, Wolfheart en Hiraes
  • Smash Into Pieces
Kalender
Vandaag jarig:
  • Alberto Iezzi (Tystnaden) - 44
  • Anders Iwers (Tiamat) - 52
  • Caleb Scofield (Cave In)† - 45
  • Chris Birx (Motorjesus) - 46
  • Daniel Cavanagh (Anathema) - 52
  • David Van Landing (Michael Schenker Group)† - 60
  • Donnie Steele (Slipknot) - 53
  • Glenn Branca† - 76
  • Henny Wolter (Primal Fear) - 58
  • Jamie "Jonny 5" Laurie (Flobots) - 47
  • Jared Dines - 35
  • Kevin Cronin (REO Speedwagon) - 73
  • Lisa Lasch (Coronatus) - 34
  • Matthew Sweet - 60
  • Mattias IA Eklundh (Freak Kitchen) - 55
  • Meg Myers - 38
  • Mikko Uusimaa (Reflexion) - 44
  • Nick "Yngve" Samios (Flames) - 44
  • Nicke Olsson (One Day In Pain) - 57
  • Paavo Laapotti (Before The Dawn) - 29
  • Pekka Kainulainen (Amorphis) - 68
  • Peter Pichl (Running Wild) - 64
  • Rahzel (The Roots) - 60
  • Richard Jobson (Skids) - 64
  • Rick Altzi (Masterplan) - 52
  • Sarban Grimminck (Witte Wieven) - 43
  • Thorsten "Toto" Hain (Wortmord) - 52
  • Tommy Stinson (Guns N' Roses) - 58
  • Vince den Breejen (Sepiroth) - 30
  • Will Butler (Arcade Fire) - 42

Vandaag overleden:
  • Eddie Van Halen (Van Halen) - 2020
  • Ginger Baker (Cream) - 2019
  • Johnny O'Keefe - 1978
  • Nick Curran (The Fabulous Thunderbirds) - 2012
Review

Fellwarden - Legend: Forged In Defiance
Jaar van release: 2024
Label: Eisenwald

 -

Vaak zien we dat muzikanten die furore hebben gemaakt binnen een bepaalde stijl na verloop van tijd nevenprojecten opzetten om daarmee eens lekker buiten de geijkte kaders te kunnen opereren. Bekende voorbeelden zijn Stian Tomt Thoresen (Shagrath), die de bombastische en symfonische black metal van Dimmu Borgir graag verruilt voor onopgesmukte hardrock/heavy metal in Chrome Division, en Adam Darski (Nergal), die de bulderende death/black metal van Behemoth tijdelijk aan de wilgen hangt ten faveure van blues, country en folk in het interessante project Me And That Man. Minder vaak wordt ervoor gekozen om binnen dezelfde stijl te opereren.

Toch is dat laatste wat Frank Allain (alias ‘The Watcher’) voornamelijk doet met zijn project Fellwarden. Allain geniet vooral enige bekendheid als gitarist en frontman van de atmosferische blackmetalgroep Fen, die ergens tussen Agalloch, Empyrium, Drudkh en Winterfylleth opereert. Sinds 2014 is hij echter ook actief in Fellwarden. Met Legend: Forged In Defiance brengt hij de derde full-length uit, daarbij geholpen door verschillende sessiemuzikanten: Alasdair Dunn op de drums, Mark Harrington op de basgitaar, broer en Fen-collega Adam Allain als extra zanger voor de koorpartijen en Sean Darling voor de narratie. Wat heeft het rijpingsproces van vier jaar sinds voorganger Wreathed In Mourncloud (2020) voor invloed gehad op de sound van Fellwarden?

Bar weinig, zo blijkt al snel. In muzikaal opzicht lijkt Legend: Forged In Defiance behoorlijk op zijn voorgangers. De verschillen moeten met een vergrootglas gezocht worden. Zo zou je kunnen stellen dat de blackmetalinvloeden iets nadrukkelijker aanwezig zijn, zeker in de eerste helft van de plaat, die vol furieuze drumroffels staat. Daarnaast valt op dat de band zich wat vaker lijkt te beroepen op verhalende spokenwordpassages. Productioneel heeft Fellwarden wel een behoorlijke stap gezet, want de sound is een stuk beter dan op de vorige plaat. Zo komen de cleane zanglijnen veel beter uit de verf, is het gitaargeluid krachtiger en zijn de keyboards subtieler en minder overheersend dan op Wreathed In Mourncloud.

Vooral de eerste helft van deze schijf maakt indruk. De tien minuten durende opener Exultance is zelfs uitstekend en behoort tot het beste materiaal dat deze band tot nu toe heeft geproduceerd. Het is een meeslepende compositie, die kan bogen op machtige, epische riffs. De subtiele koorzang en cleane vocalen zijn bovendien beter dan ooit in de muziek geïntegreerd. Despair is zwaarder en monotoner, maar desondanks erg sterk. Fellwarden slaagt erin om zowel sfeervol als grimmig te klinken. De uitgerekte screams van The Watcher zorgen voor een welkome dosis kil venijn. En Renewed Hope combineert stoere paganmetalriffs met een plechtige ondertoon. Hoewel de spokenwordpassage halverwege nogal tenenkrommend is, eindigt de track wel erg fraai dankzij de prettig meanderende riffs.

Tijdens de tweede helft van het album begint op te vallen dat Fellwarden eigenlijk vrijwel iedere track dezelfde kernelementen bevat. De mate van beklijvendheid staat of valt dan met de kwaliteit van de riffs. Vooral in geval van Desperation blijkt die kwaliteit wel iets minder, waardoor het nummer – ondanks de epische sfeer - minder weet te begeesteren en vooral als een herhaling van zetten voelt. En door zijn hoge mate van repetitie balanceert Serenity op de dunne grens tussen hypnotiserend en doelloos voortkabbelend. Desondanks behoudt Fellwarden eigenlijk altijd wel een bepaalde plechtstatige sfeer in zijn uitgesponnen composities. Dat maakt het geheel bijzonder prettig luisterbaar en zorgt ervoor dat de luisteraar makkelijk meegesleept wordt.

De conclusie is dat Legend: Forged In Defiance net iets achterblijft bij zijn voorganger, maar desondanks genoeg fraaie momenten bevat. Het enige dat ontbreekt is het vleugje magie om van een bovengemiddeld album naar een echte topplaat te groeien. Liefhebbers van bands als Fen, Winterfylleth, Wodensthrone en zelfs Saor zullen echter genoeg fraaie momenten vinden om de aanschaf te rechtvaardigen.

Tracklist:
1. Exultance
2. Despair
3. Renewed Hope
4. Desperation
5. Serenity
6. Death

Score: 78 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 25 september 2024

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.