Tien keer sludge. Tachtig minuten sludge. Tachtig keer sludge. Zoveel sludge dat zelfs een krat red bull je niet meer uit die slome, wazige sludgesfeer kan trekken. Met dank aan Psychedoomelic en zeven sludgetoppers.

Soms is het luisteren naar sludge als woelen in een zweterig bed op een warme zomernacht, die getypeerd wordt door een benauwde windstilte en een temperatuur die niet onder de vijfentwintig graden komt. Op andere momenten kan het een zeer plezierige ervaring zijn, maar zorg wel dat je genoeg verfrissingen bij de hand hebt. Zeker in het geval van Psychedoomelic's 'ultieme' sludgecompilatie, want het is een monster van een plaat.

Soulpreacher uit North Carolina slaat als eerste toe met twee nummers die op old school doomriffs en getergde vocalen steunen. Een aardige band, die sinds het heengaan van Man's Ruin op zoek is naar een nieuw label en onlangs een demo heeft opgenomen. Wat mij betreft een onrechtvaardige stap terug.
Fistula kent een wat obscuurder geluid, maar ook deze band weet hoe goede sludge in elkaar steekt. Crocodile Princess bestaat voornamelijk uit massieve riffs en vage, ondergeschikte vocalen, terwijl Drug Smuggler meer miserabele krijsvocalen kent.

De 'grootste naam' op deze compilatie is ongetwijfeld Grief. Deze band heeft bijna tien jaar furore gemaakt met z'n zwaarmoedige, rauwe doom en is zeker de moeite van het beluisteren waard. Grief wordt op deze compilatie vertegenwoordigd door de nummers Ostrich (van het laatste album) en het uitstekende Bored, dat ik niet kan plaatsen.
Een band die ik al een tijdje wilde horen en waarvan ik dus ook blij ben om op dit schijfje aan te treffen, is het Belgische Thee Plague of Gentlemen. Die naam alleen al. Het kan niet traag genoeg wezen voor deze kerels, die een indrukwekkende muur van distortion neerzetten en het geheel compleet maken met harde drums en smerige vocalen.

Negative Reaction heeft de laatste tijd veel vooruitgang geboekt en niets illustreert dit beter dan een van de twee nummers die een tijdje terug op de uitstekende split met Ramesses verschenen. In de sludgewereld is deze band al een tijdje een begrip, en het is dan ook niet minder dan vanzelfsprekend dat Negative Reaction onderdeel uitmaakt van deze sludgecompilatie.
En dan een nieuw nummer van Ramesses, het trio waar de ogen van veel doomliefhebbers op gericht zijn. Tim Bagshaw en Mark Greening stapten uit Electric Wizard om samen met Adam Richardson zeer rauwe doom metal te gaan maken. De twee nummers van de split met Negative Reaction wisten al erg te overtuigen, maar na het horen van Black Domina ben ik er zeker van dat het debuutalbum een echte knaller wordt.

Beyond Despair van het Britse Moss is een verrassend sterke afsluiter. Lompe sludge met als sleutelwoord 'overdrive'. Het geluid is noisy en smerig en de zanger (Olly: vomit) klinkt extreem geteisterd. Voldoende uithoudingsvermogen en eelt op de trommelvliezen vereist. Waarmee ik eigenlijk in één zin het karakter van deze uitstekende compilatie weergeef.

Tracklist:
1. Soulpreacher - Remember the End
2. Soulpreacher - Whore
3. Fistula - Crocodile Princess
4. Fistula - Drug Smuggler
5. Grief - Ostrich
6. Grief - Bored
7. Thee Plague of Gentlemen - Your Love is King (of the Dead)
8. Negative Reaction - Nod
9. Ramesses - Black Domina
10. Moss - Beyond Despair